Doc: https://bit.ly/3Bjjxaj
ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆแล้วปล่อยมือที่จับหลังคออยู่ออก
"ถึงว่าล่ะครับคนถึงได้เยอะขนาดนี้"
"น่าเสียดายนะ"ปัดๆฝุ่นที่ไหล่ของคุณเบาๆ
"แต่ขอแค่อิโต้ซังไม่ได้รับบาดเจ็บ ก็เป็นเรื่องโชคดีแล้วล่ะครับ" ยิ้ม
ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆแล้วปล่อยมือที่จับหลังคออยู่ออก
"ถึงว่าล่ะครับคนถึงได้เยอะขนาดนี้"
"น่าเสียดายนะ"ปัดๆฝุ่นที่ไหล่ของคุณเบาๆ
"แต่ขอแค่อิโต้ซังไม่ได้รับบาดเจ็บ ก็เป็นเรื่องโชคดีแล้วล่ะครับ" ยิ้ม
"คุณ... ที่สวนสาธารณะเมื่อตอนนั้น" /พึมพำเป็นภาษาญี่ปุ่นก่อนจะยิ้มออกมา/
"ได้เจอกันอีกแล้วนะครับ" /ทักทายคริสด้วยภาษาอังกฤษ-/
"คุณ... ที่สวนสาธารณะเมื่อตอนนั้น" /พึมพำเป็นภาษาญี่ปุ่นก่อนจะยิ้มออกมา/
"ได้เจอกันอีกแล้วนะครับ" /ทักทายคริสด้วยภาษาอังกฤษ-/
"ไม่เป็นไรนะครับ!?"
"ไม่เป็นไรนะครับ!?"
ส่วนอันซุผงกหัวให้พี่สาวแล้วโบกมือให้
"...ไว้เจอกันค่ะ" อันซุตอบ
"ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุรากะซัง"
เขาหันไปโค้งอย่างสุภาพให้นาโอะ และหันไปโค้งให้เกรซด้วยก่อนจะพาอันซุเดินออกไป
ส่วนอันซุผงกหัวให้พี่สาวแล้วโบกมือให้
"...ไว้เจอกันค่ะ" อันซุตอบ
"ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุรากะซัง"
เขาหันไปโค้งอย่างสุภาพให้นาโอะ และหันไปโค้งให้เกรซด้วยก่อนจะพาอันซุเดินออกไป
พอเห็นคุณถึงป้ายได้แล้วก็ยืดตัวมองทางคุณอีก
"เป็นยังไงบ้างครับอิโต้ซัง!"
ตะโกนถามดู
พอเห็นคุณถึงป้ายได้แล้วก็ยืดตัวมองทางคุณอีก
"เป็นยังไงบ้างครับอิโต้ซัง!"
ตะโกนถามดู
ขยับเดินคอยชะโงกหน้ามองคุณอยู่ตรงนี้อย่างเป็นห่วง
แต่คุณเป็นผู้ชายแถมตัวสูงคงสู้แรงของเหล่าแม่บ้านไหวอยู่หรอก... มั้งครับ?(...)
ขยับเดินคอยชะโงกหน้ามองคุณอยู่ตรงนี้อย่างเป็นห่วง
แต่คุณเป็นผู้ชายแถมตัวสูงคงสู้แรงของเหล่าแม่บ้านไหวอยู่หรอก... มั้งครับ?(...)
"ครับ พอดีวันนี้คนไข้หมดไวเลยมารับเองน่ะครับ"
อันซุหันไปโบกมือให้เกรซก่อนจะเดินไปเกาะคนที่มารับ
หมอเห็นแบบนั้นก็ลูบหัวอันซุเบาๆ ก่อนจะหันไปยิ้มให้เกรซด้วย
"นักเรียนฝึกหัดเหรอครับ?"
"ขอบคุณนะครับที่ช่วยดูแลอันซุ"
เดาจากที่คุณพาอันซุมาส่งล่ะ
"ครับ พอดีวันนี้คนไข้หมดไวเลยมารับเองน่ะครับ"
อันซุหันไปโบกมือให้เกรซก่อนจะเดินไปเกาะคนที่มารับ
หมอเห็นแบบนั้นก็ลูบหัวอันซุเบาๆ ก่อนจะหันไปยิ้มให้เกรซด้วย
"นักเรียนฝึกหัดเหรอครับ?"
"ขอบคุณนะครับที่ช่วยดูแลอันซุ"
เดาจากที่คุณพาอันซุมาส่งล่ะ
"อย่าให้ถึงขั้นบาดเจ็บแล้วกันนะครับ"
"ผมจะลองมองหาแถวๆนี้ดูด้วย.."
"แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยตะโกนเรียกมาได้นะครับ"
"อย่าให้ถึงขั้นบาดเจ็บแล้วกันนะครับ"
"ผมจะลองมองหาแถวๆนี้ดูด้วย.."
"แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยตะโกนเรียกมาได้นะครับ"
"ถึงจะสแกนเกินที่กฎบอกผมว่าก็ไม่มีปัญหาหรอกนะครับ"
เขาเองก็ดูปรับตัวเข้ากับคุณได้ง่ายเหมือนกัน คงเพราะสกิลการปรับตัวการพบเจอคนไข้มากมายหลายไทป์-
มองไปที่กลุ่มคนมุงเป็นภาพที่เขาคุ้นชินก่อนจะเหลือบมองคุณว่าอาการเป็นยังไงครับ-
"ถึงจะสแกนเกินที่กฎบอกผมว่าก็ไม่มีปัญหาหรอกนะครับ"
เขาเองก็ดูปรับตัวเข้ากับคุณได้ง่ายเหมือนกัน คงเพราะสกิลการปรับตัวการพบเจอคนไข้มากมายหลายไทป์-
มองไปที่กลุ่มคนมุงเป็นภาพที่เขาคุ้นชินก่อนจะเหลือบมองคุณว่าอาการเป็นยังไงครับ-
"ผมก็คิดแบบนั้นครับ"
"ทุกเบาะแสเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้สันนิฐานความเป็นไปได้ได้มากขึ้นครับ"
ตอบแบบมุมมองหมอ-
"ยิ่งถ้าไปโซนร้านค้า น่าจะมีหลายที่ที่ให้สำรวจนะครับ"
"ผมก็คิดแบบนั้นครับ"
"ทุกเบาะแสเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้สันนิฐานความเป็นไปได้ได้มากขึ้นครับ"
ตอบแบบมุมมองหมอ-
"ยิ่งถ้าไปโซนร้านค้า น่าจะมีหลายที่ที่ให้สำรวจนะครับ"
หันไปมองป้ายลดราคา
"บางที นี่อาจจะเป็นแผนคำใบ้ของผู้จัดงานก็ได้นะครับ?"
"ไม่แน่... อาจจะมีป้าย QR ในร้านที่จัดโปรโมชั่นนี้อยู่ก็ได้นะครับ"
หันไปมองอีกฝ่าย
"ลองไปกันดูไหมครับ?"
หันไปมองป้ายลดราคา
"บางที นี่อาจจะเป็นแผนคำใบ้ของผู้จัดงานก็ได้นะครับ?"
"ไม่แน่... อาจจะมีป้าย QR ในร้านที่จัดโปรโมชั่นนี้อยู่ก็ได้นะครับ"
หันไปมองอีกฝ่าย
"ลองไปกันดูไหมครับ?"
ส่วนอันซุโบกมือให้ฮานะจังและโยชิโอะกะซังก่อนทั้งคู่จะขอตัวแยกเดินไปอีกทาง
(ขอบคุณสำหรับรูทมากเลยครับ 🙂)
ส่วนอันซุโบกมือให้ฮานะจังและโยชิโอะกะซังก่อนทั้งคู่จะขอตัวแยกเดินไปอีกทาง
(ขอบคุณสำหรับรูทมากเลยครับ 🙂)
"อันซุบอกลาโยชิโอกะซังกับฮานะจังสิ"
อันซุเงยหน้ามองเขาก่อนจะหันไปผงกศีรษะให้โยชิโอกะซังก่อนจะหันไปโบกมือบ๊ายบายให้ฮานะจัง
"บ๊ายบาย..."
เขายิ้มเบาบางลูบหัวอันซุหน่อย
"ไว้พบกันใหม่นะครับโยชิโอกะซัง ฮานะจัง"
"อันซุบอกลาโยชิโอกะซังกับฮานะจังสิ"
อันซุเงยหน้ามองเขาก่อนจะหันไปผงกศีรษะให้โยชิโอกะซังก่อนจะหันไปโบกมือบ๊ายบายให้ฮานะจัง
"บ๊ายบาย..."
เขายิ้มเบาบางลูบหัวอันซุหน่อย
"ไว้พบกันใหม่นะครับโยชิโอกะซัง ฮานะจัง"
"นั่งนานๆมีผลทำให้เส้นยึดหรือกล้ามเนื้อเกร็งได้นะครับ"
"ถ้าให้ผมแนะนำเบื้องต้นคงต้องปรับท่าบ้าง ยืนบ้างไม่ควรนั่งนานเกินไปนะครับ"
"แต่ถ้ายังไงลองไปหาหมอที่เชี่ยวชาญด้านกล้ามเนื้อโดยตรงจะดีกว่านะครับ"
น้ำเสียงปกติแต่แนะนำแบบจริงจัง-
"นั่งนานๆมีผลทำให้เส้นยึดหรือกล้ามเนื้อเกร็งได้นะครับ"
"ถ้าให้ผมแนะนำเบื้องต้นคงต้องปรับท่าบ้าง ยืนบ้างไม่ควรนั่งนานเกินไปนะครับ"
"แต่ถ้ายังไงลองไปหาหมอที่เชี่ยวชาญด้านกล้ามเนื้อโดยตรงจะดีกว่านะครับ"
น้ำเสียงปกติแต่แนะนำแบบจริงจัง-
"คุกกี้ค่ะ...."
ฮิโระมองอันซุที่เป็นฝ่ายตอบเองแล้วก็ยิ้ม
"ขอบคุณมากนะครับ ถ้าทางโยชิโอกะซังต้องการให้ผมช่วยอะไรก็บอกผมได้นะครับ"
"ผมยินดีช่วยครับ"
"คุกกี้ค่ะ...."
ฮิโระมองอันซุที่เป็นฝ่ายตอบเองแล้วก็ยิ้ม
"ขอบคุณมากนะครับ ถ้าทางโยชิโอกะซังต้องการให้ผมช่วยอะไรก็บอกผมได้นะครับ"
"ผมยินดีช่วยครับ"
"ด้านหลังคลินิกเป็นโซนที่พักอาศัย คลินิกก็เลยเหมือนบ้านของแกไปด้วยแล้วล่ะครับ"
ยิ้มออกมาหน่อยเอ็นดูฮานะจัง
ส่วนอันซุก็พยักหน้าเบาๆเหมือนพยักหน้าตามฮานะ
"ด้านหลังคลินิกเป็นโซนที่พักอาศัย คลินิกก็เลยเหมือนบ้านของแกไปด้วยแล้วล่ะครับ"
ยิ้มออกมาหน่อยเอ็นดูฮานะจัง
ส่วนอันซุก็พยักหน้าเบาๆเหมือนพยักหน้าตามฮานะ
ยิ้มเบาบางให้ก่อนจะหันตามคุณไปเจอป้ายนั้น--
มองคนข้างๆหน่อยว่าคุณมีท่าทียังไงตอนเห็นมัน-
ยิ้มเบาบางให้ก่อนจะหันตามคุณไปเจอป้ายนั้น--
มองคนข้างๆหน่อยว่าคุณมีท่าทียังไงตอนเห็นมัน-