( ᴄᴏ|ʀᴏʟᴇ| : ᴅᴍ 24/7 ) #rkm_commu
•ตลค.เป็นสาวแกลขี้แซว•
✿บวกได้ทุกทวิต เนียนรู้จักได้เต็มที่เลยค่ะ✿
Doc: http://bit.ly/3IOLD0Z
ประกบมือยกขึ้นเหมือนนึกอะไรได้
“ขอถามได้ไหม ชิเอมิจังอยู่โรงเรียนไหนงั้นหรอ”
“รู้สึกถูกใจตัวเองเข้าสะแล้วสิ”(ꈍᴗꈍ)
(ขอโทษที่ตอบช้าค่ะอ่ากกกก)
ประกบมือยกขึ้นเหมือนนึกอะไรได้
“ขอถามได้ไหม ชิเอมิจังอยู่โรงเรียนไหนงั้นหรอ”
“รู้สึกถูกใจตัวเองเข้าสะแล้วสิ”(ꈍᴗꈍ)
(ขอโทษที่ตอบช้าค่ะอ่ากกกก)
พยักหน้าหลังฟังคำอธิบายว่าทำไมสาวเจ้าตรงหน้าถึงมาอยู่นี่
ใกล้จะเปิดเรียนแล้วนี่เนอะ “งั้นก็ขอให้มันราบรื่นอย่างที่ขอนะ!”
“ปกติแล้วช่วงเช้าจะน้องแมวเจอได้ง่ายกว่าน่ะเพราะคนไม่ค่อยเยอะ ตอนนี้คงหนีไปหาที่นอนเงียบ ๆ แน่เลย”
“ถ้าชิเอมิจังอยากเจอก็ลองมาช่วงเช้าสักวันก็ได้นะ ต้องได้เจอแน่นอน〜 หรือถ้าไม่เจอน้องแมวก็คงได้เจอเค้าแทนล่ะมั้ง ฮ่ะ ๆ”
+
พยักหน้าหลังฟังคำอธิบายว่าทำไมสาวเจ้าตรงหน้าถึงมาอยู่นี่
ใกล้จะเปิดเรียนแล้วนี่เนอะ “งั้นก็ขอให้มันราบรื่นอย่างที่ขอนะ!”
“ปกติแล้วช่วงเช้าจะน้องแมวเจอได้ง่ายกว่าน่ะเพราะคนไม่ค่อยเยอะ ตอนนี้คงหนีไปหาที่นอนเงียบ ๆ แน่เลย”
“ถ้าชิเอมิจังอยากเจอก็ลองมาช่วงเช้าสักวันก็ได้นะ ต้องได้เจอแน่นอน〜 หรือถ้าไม่เจอน้องแมวก็คงได้เจอเค้าแทนล่ะมั้ง ฮ่ะ ๆ”
+
“อ๊ะ! แต่ก่อนหน้านั้น ๆ ๆๆ” เธอยื่นมือออกไปก่อนจะเอ่ยนามที่ภาคภูมิใจ
“เค้าชื่อ เอมิยะ โชโกะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
“อ๊ะ! แต่ก่อนหน้านั้น ๆ ๆๆ” เธอยื่นมือออกไปก่อนจะเอ่ยนามที่ภาคภูมิใจ
“เค้าชื่อ เอมิยะ โชโกะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
“เป็นกิโมโนตัวโปรดเลยล่ะ”
ยกชายเสื้อขึ้นแกว่งไปมาช้า แต่ครู่เดียวก็กลับมาส่งยิ้มและตอบคำถาม
“เปล่าหรอก เค้ามาตามหาแมวน้อยน่ะ!”
“แต่จริง ๆ แล้วเค้ามาที่ศาลเจ้าทุก ๆ วันหยุดเลยนะ”
ยกยิ้มร่าพร้อมละสายตาไปมองหาเจ้าก้อนขนตัวน้อยที่ตามหา แต่ดูท่าวันนี้มันจะเปลี่ยนที่นอน
+
“เป็นกิโมโนตัวโปรดเลยล่ะ”
ยกชายเสื้อขึ้นแกว่งไปมาช้า แต่ครู่เดียวก็กลับมาส่งยิ้มและตอบคำถาม
“เปล่าหรอก เค้ามาตามหาแมวน้อยน่ะ!”
“แต่จริง ๆ แล้วเค้ามาที่ศาลเจ้าทุก ๆ วันหยุดเลยนะ”
ยกยิ้มร่าพร้อมละสายตาไปมองหาเจ้าก้อนขนตัวน้อยที่ตามหา แต่ดูท่าวันนี้มันจะเปลี่ยนที่นอน
+
“แต่ถ้าตัวว่าไงก็ว่างั้น”
ว่าจบก็หยิบเค้กลงตะกร้าพร้อมรอยยิ้ม ของหวานคือสิ่งสุดท้ายที่เธอจะซื้อแล้ว เพราะงั้นตอนนี้ก็เลยจะกลับไปจ่ายเงิน
แต่ดูเหมือนจะมีอะไรแปลก ๆ
“จะว่าไป ทำไมตัวเองถึงใส่ชุดนักเรียนล่ะ?”
“อะไรเนี่ย ๆ ๆ อย่าบอกนะว่าโรงเรียนมิฮานาดะเลื่อนเวลาเปิดเรียนมาเปิดก่อนคนอื่น”
เอ่ยถามเสียงใสด้วยความสงสัย
“แต่ถ้าตัวว่าไงก็ว่างั้น”
ว่าจบก็หยิบเค้กลงตะกร้าพร้อมรอยยิ้ม ของหวานคือสิ่งสุดท้ายที่เธอจะซื้อแล้ว เพราะงั้นตอนนี้ก็เลยจะกลับไปจ่ายเงิน
แต่ดูเหมือนจะมีอะไรแปลก ๆ
“จะว่าไป ทำไมตัวเองถึงใส่ชุดนักเรียนล่ะ?”
“อะไรเนี่ย ๆ ๆ อย่าบอกนะว่าโรงเรียนมิฮานาดะเลื่อนเวลาเปิดเรียนมาเปิดก่อนคนอื่น”
เอ่ยถามเสียงใสด้วยความสงสัย
รับรู้ได้ถึงสายตาที่มองมาจึงยกยิ้มตอบ
ปกติคนอย่างเธอมักแต่งตัวแต่แฟชั่นสไตล์สาวแกลเป็นส่วนใหญ่ แต่ในวันนี้กลับเป็นกิโมโนสีกลีบกุหลาบเข้ากันกับสีตา
ตามจริงถ้าอยู่บ้านก็แต่งแบบนี้น่ะนะ แต่สำหรับคนอื่น ๆ ตัวเธอในตอนนี้ก็คงดึงดูดคนอยู่ไม่น้อย
“สวัสดีค่ะ~” เอ่ยทักทายเสียใสต่างจากน้ำเสียงเริงร่าเวลาอยู่ที่โรงเรียน
…ก็อยู่ศาลเจ้านี่เนอะ
รับรู้ได้ถึงสายตาที่มองมาจึงยกยิ้มตอบ
ปกติคนอย่างเธอมักแต่งตัวแต่แฟชั่นสไตล์สาวแกลเป็นส่วนใหญ่ แต่ในวันนี้กลับเป็นกิโมโนสีกลีบกุหลาบเข้ากันกับสีตา
ตามจริงถ้าอยู่บ้านก็แต่งแบบนี้น่ะนะ แต่สำหรับคนอื่น ๆ ตัวเธอในตอนนี้ก็คงดึงดูดคนอยู่ไม่น้อย
“สวัสดีค่ะ~” เอ่ยทักทายเสียใสต่างจากน้ำเสียงเริงร่าเวลาอยู่ที่โรงเรียน
…ก็อยู่ศาลเจ้านี่เนอะ
ตาเรียวใต้แพขนตากำลังเพ่งมองเค้กสตรอเบอร์รี่เนื้อเนียนนุ่มชิ้นสุดท้ายในชั้นวางด้วยสีหน้าติดจะคิดหนัก
จนกระทั่งเงาคนที่หากเธอไม่ได้คิดไปเองเหมือนมันจะหยุดอยู่ที่เดิมมาสักพักแล้ว มันดึงความสนใจให้เธอหันมองทันที
“..?”
“โอ้ะ! หรือว่าตัวเองอยากได้เค้กอันนี้หรอ?”
“ยกให้ก็ได้น้า〜 พอดีเค้าอยากลดน้ำหนักอยู่พอดี”
ไม่ทันก็เจื้อยแจ้วใส่คนตรงหน้าไม่หยุดสะแล้ว
ตาเรียวใต้แพขนตากำลังเพ่งมองเค้กสตรอเบอร์รี่เนื้อเนียนนุ่มชิ้นสุดท้ายในชั้นวางด้วยสีหน้าติดจะคิดหนัก
จนกระทั่งเงาคนที่หากเธอไม่ได้คิดไปเองเหมือนมันจะหยุดอยู่ที่เดิมมาสักพักแล้ว มันดึงความสนใจให้เธอหันมองทันที
“..?”
“โอ้ะ! หรือว่าตัวเองอยากได้เค้กอันนี้หรอ?”
“ยกให้ก็ได้น้า〜 พอดีเค้าอยากลดน้ำหนักอยู่พอดี”
ไม่ทันก็เจื้อยแจ้วใส่คนตรงหน้าไม่หยุดสะแล้ว