林花 • 純 🍊l 2-A(ทยอยตอบ)
@rinka-ssr.bsky.social
“เหะๆก็ไม่ขนาดนั้นหรอก…”
รินกะเกากัวตัวเองอย่างเขินอายเมื่อถูกอีกฝ่ายชมไม่หยุด ทั้งที่เป็นเรื่องปกติแท้ๆแต่พอถูกชมแบบนั้นก็รุ้สึกแปลกๆดีแฮะ….
“เออ…ถึงจะพึ่งเจอกัน แต่ว่าเธอชื่ออะไรเหรอคะ?”
นิ้วของเธอจับกันไปอย่างประหม่าเมื่อถามชื่ออีกฝ่าย อ่า ยังไม่ชินกับการทักคนที่พึ่งรุ้จักสักทีนะ
รินกะเกากัวตัวเองอย่างเขินอายเมื่อถูกอีกฝ่ายชมไม่หยุด ทั้งที่เป็นเรื่องปกติแท้ๆแต่พอถูกชมแบบนั้นก็รุ้สึกแปลกๆดีแฮะ….
“เออ…ถึงจะพึ่งเจอกัน แต่ว่าเธอชื่ออะไรเหรอคะ?”
นิ้วของเธอจับกันไปอย่างประหม่าเมื่อถามชื่ออีกฝ่าย อ่า ยังไม่ชินกับการทักคนที่พึ่งรุ้จักสักทีนะ
September 1, 2025 at 5:09 PM
“เหะๆก็ไม่ขนาดนั้นหรอก…”
รินกะเกากัวตัวเองอย่างเขินอายเมื่อถูกอีกฝ่ายชมไม่หยุด ทั้งที่เป็นเรื่องปกติแท้ๆแต่พอถูกชมแบบนั้นก็รุ้สึกแปลกๆดีแฮะ….
“เออ…ถึงจะพึ่งเจอกัน แต่ว่าเธอชื่ออะไรเหรอคะ?”
นิ้วของเธอจับกันไปอย่างประหม่าเมื่อถามชื่ออีกฝ่าย อ่า ยังไม่ชินกับการทักคนที่พึ่งรุ้จักสักทีนะ
รินกะเกากัวตัวเองอย่างเขินอายเมื่อถูกอีกฝ่ายชมไม่หยุด ทั้งที่เป็นเรื่องปกติแท้ๆแต่พอถูกชมแบบนั้นก็รุ้สึกแปลกๆดีแฮะ….
“เออ…ถึงจะพึ่งเจอกัน แต่ว่าเธอชื่ออะไรเหรอคะ?”
นิ้วของเธอจับกันไปอย่างประหม่าเมื่อถามชื่ออีกฝ่าย อ่า ยังไม่ชินกับการทักคนที่พึ่งรุ้จักสักทีนะ
“โอ้ ถ้าแบบนั้นละก็อาจารย์ไม่มีทางสงสัยแน่”
“สุดยอดเลยชิราอิชิคุง กู้ดไอเดีย”
รินกะหูผึ่งขึ้นเมื่อได้ยินแแผนของอีกฝ่าย ก่อนจะยกนิ้วโป้งให้อีกฝ่าย ถ้าเป็นเธอคงไม่มีทางขึ้นแผนแบบนั้นในเวลาสั้นๆแบบนี้ได้หรอก
“นั้นสินะ หวังว่าทุกคนคงไม่ได้ขึ้นแบบเดียวกัน”
“สุดยอดเลยชิราอิชิคุง กู้ดไอเดีย”
รินกะหูผึ่งขึ้นเมื่อได้ยินแแผนของอีกฝ่าย ก่อนจะยกนิ้วโป้งให้อีกฝ่าย ถ้าเป็นเธอคงไม่มีทางขึ้นแผนแบบนั้นในเวลาสั้นๆแบบนี้ได้หรอก
“นั้นสินะ หวังว่าทุกคนคงไม่ได้ขึ้นแบบเดียวกัน”
September 1, 2025 at 4:27 PM
“โอ้ ถ้าแบบนั้นละก็อาจารย์ไม่มีทางสงสัยแน่”
“สุดยอดเลยชิราอิชิคุง กู้ดไอเดีย”
รินกะหูผึ่งขึ้นเมื่อได้ยินแแผนของอีกฝ่าย ก่อนจะยกนิ้วโป้งให้อีกฝ่าย ถ้าเป็นเธอคงไม่มีทางขึ้นแผนแบบนั้นในเวลาสั้นๆแบบนี้ได้หรอก
“นั้นสินะ หวังว่าทุกคนคงไม่ได้ขึ้นแบบเดียวกัน”
“สุดยอดเลยชิราอิชิคุง กู้ดไอเดีย”
รินกะหูผึ่งขึ้นเมื่อได้ยินแแผนของอีกฝ่าย ก่อนจะยกนิ้วโป้งให้อีกฝ่าย ถ้าเป็นเธอคงไม่มีทางขึ้นแผนแบบนั้นในเวลาสั้นๆแบบนี้ได้หรอก
“นั้นสินะ หวังว่าทุกคนคงไม่ได้ขึ้นแบบเดียวกัน”
“เรื่องแค่นี้เอง ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกฉันได้เสมอเลย”
รินกะยืดอกของเธอเล็กน้อยอย่างภูมิใจ ทั้งที่แค่ติดเข็มกลัดให้รุ่นน้องก็รู้สึกภูมิใจเสียแล้ว ความรู้สึกของการเป็นรุ่นพี่มันเป็นแบบนี้สินะ
“ว่าแต่คุราระจังอยู่ห้องไหนเหรอ?”
รินกะยืดอกของเธอเล็กน้อยอย่างภูมิใจ ทั้งที่แค่ติดเข็มกลัดให้รุ่นน้องก็รู้สึกภูมิใจเสียแล้ว ความรู้สึกของการเป็นรุ่นพี่มันเป็นแบบนี้สินะ
“ว่าแต่คุราระจังอยู่ห้องไหนเหรอ?”
August 26, 2025 at 3:19 PM
“เรื่องแค่นี้เอง ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกฉันได้เสมอเลย”
รินกะยืดอกของเธอเล็กน้อยอย่างภูมิใจ ทั้งที่แค่ติดเข็มกลัดให้รุ่นน้องก็รู้สึกภูมิใจเสียแล้ว ความรู้สึกของการเป็นรุ่นพี่มันเป็นแบบนี้สินะ
“ว่าแต่คุราระจังอยู่ห้องไหนเหรอ?”
รินกะยืดอกของเธอเล็กน้อยอย่างภูมิใจ ทั้งที่แค่ติดเข็มกลัดให้รุ่นน้องก็รู้สึกภูมิใจเสียแล้ว ความรู้สึกของการเป็นรุ่นพี่มันเป็นแบบนี้สินะ
“ว่าแต่คุราระจังอยู่ห้องไหนเหรอ?”
รินกะเดินตามเขาไปต้อยๆโดยพยายามที่จะเดินตามก้าวที่ยาวของเขาให้ทัน
“หวังว่าอาจารย์จะไม่ถามอะไรมากนะแล้วก็หวังว่าห้องพยาบาลจะไม่เต็มไปซะก่อน”
เธอบ่นพึมพำเมื่อคิดถึงว่าตอนที่ไปห้องพยาบาลจะเป็นยังไง ก็แหม..วันนี้อากาศดีนี้ พวกเขาคงไม่ใช่คนแรกๆที่พยายามตามหาที่นอนที่สบายๆ
“หวังว่าอาจารย์จะไม่ถามอะไรมากนะแล้วก็หวังว่าห้องพยาบาลจะไม่เต็มไปซะก่อน”
เธอบ่นพึมพำเมื่อคิดถึงว่าตอนที่ไปห้องพยาบาลจะเป็นยังไง ก็แหม..วันนี้อากาศดีนี้ พวกเขาคงไม่ใช่คนแรกๆที่พยายามตามหาที่นอนที่สบายๆ
August 26, 2025 at 3:14 PM
รินกะเดินตามเขาไปต้อยๆโดยพยายามที่จะเดินตามก้าวที่ยาวของเขาให้ทัน
“หวังว่าอาจารย์จะไม่ถามอะไรมากนะแล้วก็หวังว่าห้องพยาบาลจะไม่เต็มไปซะก่อน”
เธอบ่นพึมพำเมื่อคิดถึงว่าตอนที่ไปห้องพยาบาลจะเป็นยังไง ก็แหม..วันนี้อากาศดีนี้ พวกเขาคงไม่ใช่คนแรกๆที่พยายามตามหาที่นอนที่สบายๆ
“หวังว่าอาจารย์จะไม่ถามอะไรมากนะแล้วก็หวังว่าห้องพยาบาลจะไม่เต็มไปซะก่อน”
เธอบ่นพึมพำเมื่อคิดถึงว่าตอนที่ไปห้องพยาบาลจะเป็นยังไง ก็แหม..วันนี้อากาศดีนี้ พวกเขาคงไม่ใช่คนแรกๆที่พยายามตามหาที่นอนที่สบายๆ
“กะก็ไม่ขนาดนั้นหรอก”
รินกะกระพริบตาของเธอเมื่อจู่ๆดันถูกชมขึ้นมาเรื่องที่เธอนอนหลับบนต้นไม้ ก็นะ…ส่วนใหญ่จะถูกบ่นเพราะแอบอู้มากกว่าเนี้ยสิ
“อีกอย่างนอนบนต้นไม้ง่ายกว่าด้วย…ชุดก็จะไม่เปื้อนใช่มั้ย”
รินกะกระพริบตาของเธอเมื่อจู่ๆดันถูกชมขึ้นมาเรื่องที่เธอนอนหลับบนต้นไม้ ก็นะ…ส่วนใหญ่จะถูกบ่นเพราะแอบอู้มากกว่าเนี้ยสิ
“อีกอย่างนอนบนต้นไม้ง่ายกว่าด้วย…ชุดก็จะไม่เปื้อนใช่มั้ย”
August 26, 2025 at 3:08 PM
“กะก็ไม่ขนาดนั้นหรอก”
รินกะกระพริบตาของเธอเมื่อจู่ๆดันถูกชมขึ้นมาเรื่องที่เธอนอนหลับบนต้นไม้ ก็นะ…ส่วนใหญ่จะถูกบ่นเพราะแอบอู้มากกว่าเนี้ยสิ
“อีกอย่างนอนบนต้นไม้ง่ายกว่าด้วย…ชุดก็จะไม่เปื้อนใช่มั้ย”
รินกะกระพริบตาของเธอเมื่อจู่ๆดันถูกชมขึ้นมาเรื่องที่เธอนอนหลับบนต้นไม้ ก็นะ…ส่วนใหญ่จะถูกบ่นเพราะแอบอู้มากกว่าเนี้ยสิ
“อีกอย่างนอนบนต้นไม้ง่ายกว่าด้วย…ชุดก็จะไม่เปื้อนใช่มั้ย”
“อืม จะว่าอย่างงั้นก็ได้ แต่จริงๆแล้วหลงกับคนอื่นน่ะ”
รินกะจุดไฟเย็นของตนขณะที่นั่งยองบนพื้น มองดูประกายไฟสว่างจ้าตรงปลายก้านไม้
“คุณนาโอยะก็มาคนเดียวเหรอคะ?”
หันไปถามอีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าเขานั้นอยุ่คนเดียวมาตั้งแต่ที่เธอมา
รินกะจุดไฟเย็นของตนขณะที่นั่งยองบนพื้น มองดูประกายไฟสว่างจ้าตรงปลายก้านไม้
“คุณนาโอยะก็มาคนเดียวเหรอคะ?”
หันไปถามอีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าเขานั้นอยุ่คนเดียวมาตั้งแต่ที่เธอมา
August 26, 2025 at 2:59 PM
“อืม จะว่าอย่างงั้นก็ได้ แต่จริงๆแล้วหลงกับคนอื่นน่ะ”
รินกะจุดไฟเย็นของตนขณะที่นั่งยองบนพื้น มองดูประกายไฟสว่างจ้าตรงปลายก้านไม้
“คุณนาโอยะก็มาคนเดียวเหรอคะ?”
หันไปถามอีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าเขานั้นอยุ่คนเดียวมาตั้งแต่ที่เธอมา
รินกะจุดไฟเย็นของตนขณะที่นั่งยองบนพื้น มองดูประกายไฟสว่างจ้าตรงปลายก้านไม้
“คุณนาโอยะก็มาคนเดียวเหรอคะ?”
หันไปถามอีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าเขานั้นอยุ่คนเดียวมาตั้งแต่ที่เธอมา
“เอ๋ ชื่อของฉันอย่างนั้นเหรอคะ?”
คิ้วของเธอเลิกเล็กน้อยเมื่อเขาเอ่ยถามชื่อของเธอ ก่อนจะรีบตอบทันที
“รินกะ จุนค่ะ”
พอแนะนำตัวเองเสร็จก็ลองอีกฝ่ายอย่างเขินอายจากความประหม่าที่พบเจอคนใหม่ๆฃ
“ละแล้วทางนั้นละคะ ชื่ออะไรเหรอคะ?”
คิ้วของเธอเลิกเล็กน้อยเมื่อเขาเอ่ยถามชื่อของเธอ ก่อนจะรีบตอบทันที
“รินกะ จุนค่ะ”
พอแนะนำตัวเองเสร็จก็ลองอีกฝ่ายอย่างเขินอายจากความประหม่าที่พบเจอคนใหม่ๆฃ
“ละแล้วทางนั้นละคะ ชื่ออะไรเหรอคะ?”
August 20, 2025 at 4:47 PM
“เอ๋ ชื่อของฉันอย่างนั้นเหรอคะ?”
คิ้วของเธอเลิกเล็กน้อยเมื่อเขาเอ่ยถามชื่อของเธอ ก่อนจะรีบตอบทันที
“รินกะ จุนค่ะ”
พอแนะนำตัวเองเสร็จก็ลองอีกฝ่ายอย่างเขินอายจากความประหม่าที่พบเจอคนใหม่ๆฃ
“ละแล้วทางนั้นละคะ ชื่ออะไรเหรอคะ?”
คิ้วของเธอเลิกเล็กน้อยเมื่อเขาเอ่ยถามชื่อของเธอ ก่อนจะรีบตอบทันที
“รินกะ จุนค่ะ”
พอแนะนำตัวเองเสร็จก็ลองอีกฝ่ายอย่างเขินอายจากความประหม่าที่พบเจอคนใหม่ๆฃ
“ละแล้วทางนั้นละคะ ชื่ออะไรเหรอคะ?”
“ไม่มีปัญหาแค่เรื่องเล็กน้อยเอง ถือว่าตอบแทนที่ให้ลูกอมเปรี้ยวละกันนะ”
รินกะยกยิ้มก่อนจะส่ายหัวของเธอพลางยกนิ้วโป้งให้ แบบนี้ก็ถือว่าเจ๊ากันแล้วสินะ
“วันนี้เองก็ตั้งใจขยันทำความสะอาดล่ะ”
รินกะยกยิ้มก่อนจะส่ายหัวของเธอพลางยกนิ้วโป้งให้ แบบนี้ก็ถือว่าเจ๊ากันแล้วสินะ
“วันนี้เองก็ตั้งใจขยันทำความสะอาดล่ะ”
August 20, 2025 at 4:43 PM
“ไม่มีปัญหาแค่เรื่องเล็กน้อยเอง ถือว่าตอบแทนที่ให้ลูกอมเปรี้ยวละกันนะ”
รินกะยกยิ้มก่อนจะส่ายหัวของเธอพลางยกนิ้วโป้งให้ แบบนี้ก็ถือว่าเจ๊ากันแล้วสินะ
“วันนี้เองก็ตั้งใจขยันทำความสะอาดล่ะ”
รินกะยกยิ้มก่อนจะส่ายหัวของเธอพลางยกนิ้วโป้งให้ แบบนี้ก็ถือว่าเจ๊ากันแล้วสินะ
“วันนี้เองก็ตั้งใจขยันทำความสะอาดล่ะ”
(ฮืออ ขอโทษที่มาตอบช้านะคะ)
รินกะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายยื่นมือมาดึงเศษใบไม้ออกจากหัวตนแต่ก็ยอมอยุ่นิ่งๆจนกว่าใบไม้จะออกจากหัวของเธอไป
“ขะขอบคุณมากเลยนะคะ”
ว่าแล้วก็ก้มหัวขอบคุณอีกฝ่ายที่หยิบใบไม้ออกให้
“ไม่ทันได้สังเกตุเลยว่ามีใบไม้ติดมาที่หัว สงสัยคงติดมาตอนที่นอนบนต้นไม้รึเปล่านะ…”
รินกะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายยื่นมือมาดึงเศษใบไม้ออกจากหัวตนแต่ก็ยอมอยุ่นิ่งๆจนกว่าใบไม้จะออกจากหัวของเธอไป
“ขะขอบคุณมากเลยนะคะ”
ว่าแล้วก็ก้มหัวขอบคุณอีกฝ่ายที่หยิบใบไม้ออกให้
“ไม่ทันได้สังเกตุเลยว่ามีใบไม้ติดมาที่หัว สงสัยคงติดมาตอนที่นอนบนต้นไม้รึเปล่านะ…”
August 20, 2025 at 4:40 PM
(ฮืออ ขอโทษที่มาตอบช้านะคะ)
รินกะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายยื่นมือมาดึงเศษใบไม้ออกจากหัวตนแต่ก็ยอมอยุ่นิ่งๆจนกว่าใบไม้จะออกจากหัวของเธอไป
“ขะขอบคุณมากเลยนะคะ”
ว่าแล้วก็ก้มหัวขอบคุณอีกฝ่ายที่หยิบใบไม้ออกให้
“ไม่ทันได้สังเกตุเลยว่ามีใบไม้ติดมาที่หัว สงสัยคงติดมาตอนที่นอนบนต้นไม้รึเปล่านะ…”
รินกะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายยื่นมือมาดึงเศษใบไม้ออกจากหัวตนแต่ก็ยอมอยุ่นิ่งๆจนกว่าใบไม้จะออกจากหัวของเธอไป
“ขะขอบคุณมากเลยนะคะ”
ว่าแล้วก็ก้มหัวขอบคุณอีกฝ่ายที่หยิบใบไม้ออกให้
“ไม่ทันได้สังเกตุเลยว่ามีใบไม้ติดมาที่หัว สงสัยคงติดมาตอนที่นอนบนต้นไม้รึเปล่านะ…”
เพราะไม่คิดว่าคำพูดของเธอจะทำให้เขาได้ยินจึงสะดุ้งเล้กน้อยราวกับถูกจับได้ แต่ก็ตอบกลับทันทีเพื่อไม่ให้เสียมารยาท
“ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะ…ไม่คิดว่าจะมีคนที่นี้ด้วยเหมือนกัน”
แต่พอได้ยินคำชวนที่จู่ๆเขาก็พูดขึ้นก็รู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายชวนเธอเล่นด้วย จึงพยักหน้ารับคำแล้ววางของที่ซื้อมาเอาไว้บนม้านั่ง
“อ๊ะ..ถะถ้าไม่รังเกียจละก็”
ว่าแล้วก็ยื่นมือไปรับไฟเย็นจากอีกฝ่ายมาถือเอาไว้ในมือ
“ขอบคุณนะคะ”
“ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะ…ไม่คิดว่าจะมีคนที่นี้ด้วยเหมือนกัน”
แต่พอได้ยินคำชวนที่จู่ๆเขาก็พูดขึ้นก็รู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายชวนเธอเล่นด้วย จึงพยักหน้ารับคำแล้ววางของที่ซื้อมาเอาไว้บนม้านั่ง
“อ๊ะ..ถะถ้าไม่รังเกียจละก็”
ว่าแล้วก็ยื่นมือไปรับไฟเย็นจากอีกฝ่ายมาถือเอาไว้ในมือ
“ขอบคุณนะคะ”
August 18, 2025 at 9:40 AM
เพราะไม่คิดว่าคำพูดของเธอจะทำให้เขาได้ยินจึงสะดุ้งเล้กน้อยราวกับถูกจับได้ แต่ก็ตอบกลับทันทีเพื่อไม่ให้เสียมารยาท
“ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะ…ไม่คิดว่าจะมีคนที่นี้ด้วยเหมือนกัน”
แต่พอได้ยินคำชวนที่จู่ๆเขาก็พูดขึ้นก็รู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายชวนเธอเล่นด้วย จึงพยักหน้ารับคำแล้ววางของที่ซื้อมาเอาไว้บนม้านั่ง
“อ๊ะ..ถะถ้าไม่รังเกียจละก็”
ว่าแล้วก็ยื่นมือไปรับไฟเย็นจากอีกฝ่ายมาถือเอาไว้ในมือ
“ขอบคุณนะคะ”
“ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะ…ไม่คิดว่าจะมีคนที่นี้ด้วยเหมือนกัน”
แต่พอได้ยินคำชวนที่จู่ๆเขาก็พูดขึ้นก็รู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายชวนเธอเล่นด้วย จึงพยักหน้ารับคำแล้ววางของที่ซื้อมาเอาไว้บนม้านั่ง
“อ๊ะ..ถะถ้าไม่รังเกียจละก็”
ว่าแล้วก็ยื่นมือไปรับไฟเย็นจากอีกฝ่ายมาถือเอาไว้ในมือ
“ขอบคุณนะคะ”
“อื้ม ไม่มีปัญหาอะไรหรอก”
รินกะยิ้มเล็กๆก่อนจะที่มือจะรีบลงมือเก็บกวาดทุกอย่างที่เธอเพิ่งทำไปอย่างรวดเร็ว(ทำลายหลักฐานที่เกิดเหตุ)ให้เหมือนกับมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
“ถ้าจะไปห้องพยาบาลละก็ฉันเดินไปส่งด้วยละกัน เพราะยังไงก็ต้องไปที่นั้นด้วย”
ว่าแล้วก็หยิบหมอนขึ้นมาถือเอาไว้ เห็นชัดๆว่าไปห้องพยาบาลคงมีเหตุผลเดียวกัน
รินกะยิ้มเล็กๆก่อนจะที่มือจะรีบลงมือเก็บกวาดทุกอย่างที่เธอเพิ่งทำไปอย่างรวดเร็ว(ทำลายหลักฐานที่เกิดเหตุ)ให้เหมือนกับมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
“ถ้าจะไปห้องพยาบาลละก็ฉันเดินไปส่งด้วยละกัน เพราะยังไงก็ต้องไปที่นั้นด้วย”
ว่าแล้วก็หยิบหมอนขึ้นมาถือเอาไว้ เห็นชัดๆว่าไปห้องพยาบาลคงมีเหตุผลเดียวกัน
August 18, 2025 at 9:22 AM
“อื้ม ไม่มีปัญหาอะไรหรอก”
รินกะยิ้มเล็กๆก่อนจะที่มือจะรีบลงมือเก็บกวาดทุกอย่างที่เธอเพิ่งทำไปอย่างรวดเร็ว(ทำลายหลักฐานที่เกิดเหตุ)ให้เหมือนกับมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
“ถ้าจะไปห้องพยาบาลละก็ฉันเดินไปส่งด้วยละกัน เพราะยังไงก็ต้องไปที่นั้นด้วย”
ว่าแล้วก็หยิบหมอนขึ้นมาถือเอาไว้ เห็นชัดๆว่าไปห้องพยาบาลคงมีเหตุผลเดียวกัน
รินกะยิ้มเล็กๆก่อนจะที่มือจะรีบลงมือเก็บกวาดทุกอย่างที่เธอเพิ่งทำไปอย่างรวดเร็ว(ทำลายหลักฐานที่เกิดเหตุ)ให้เหมือนกับมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
“ถ้าจะไปห้องพยาบาลละก็ฉันเดินไปส่งด้วยละกัน เพราะยังไงก็ต้องไปที่นั้นด้วย”
ว่าแล้วก็หยิบหมอนขึ้นมาถือเอาไว้ เห็นชัดๆว่าไปห้องพยาบาลคงมีเหตุผลเดียวกัน
พอเห็นว่าอีกฝ่ายยื่นมือมารอรับก็เลยรีบวางสิ่งนั้นลงในมือ มันเป็นขนมช็อกโกแลคคาราเมล2-3ชิ้นที่เจ้าตัวได้ทำเอง
“ถือว่าเป็นของตอบแทนที่ให้ลูกอมนะ”
แต่ทันทีที่วางขนมลงบนมือก็ดันฉุดคิดอะไรบางอย่างได้ ก่อนจะลนลานถาม
“.....ไม่แพ้อะไรใช่มั้ย พวกถั่วหรือนม”
“ถือว่าเป็นของตอบแทนที่ให้ลูกอมนะ”
แต่ทันทีที่วางขนมลงบนมือก็ดันฉุดคิดอะไรบางอย่างได้ ก่อนจะลนลานถาม
“.....ไม่แพ้อะไรใช่มั้ย พวกถั่วหรือนม”
August 18, 2025 at 8:55 AM
พอเห็นว่าอีกฝ่ายยื่นมือมารอรับก็เลยรีบวางสิ่งนั้นลงในมือ มันเป็นขนมช็อกโกแลคคาราเมล2-3ชิ้นที่เจ้าตัวได้ทำเอง
“ถือว่าเป็นของตอบแทนที่ให้ลูกอมนะ”
แต่ทันทีที่วางขนมลงบนมือก็ดันฉุดคิดอะไรบางอย่างได้ ก่อนจะลนลานถาม
“.....ไม่แพ้อะไรใช่มั้ย พวกถั่วหรือนม”
“ถือว่าเป็นของตอบแทนที่ให้ลูกอมนะ”
แต่ทันทีที่วางขนมลงบนมือก็ดันฉุดคิดอะไรบางอย่างได้ ก่อนจะลนลานถาม
“.....ไม่แพ้อะไรใช่มั้ย พวกถั่วหรือนม”
(มาแล้วครับ✨)
เพราะว่าท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วแถมคนก็เริ่มพลุกพล่านจนเสียงดัง รินกะจึงตัดสินที่จะซื้อของแล้วหาที่สงบๆแทน แต่แทนที่จะไม่เจอคนก็พบกับใครบางคนที่อยู่บริเวณนั้น
แม้จะมืด เธอกลับรุ้สึกคุ้นหน้าอีกฝ่าย บางทีอาจจะเป็นคนแถวบ้านรึเปล่านะ ขณะที่ครุ่นคิดดวงตาของเธอก็สะท้อนกับแสงไฟจากไม้เย็นที่อีกฝ่ายจุดและมอดลงในเวลาไม่นานจนรู้สึกเสียดาย
“อ๊ะดับไปแล้ว….”
เพราะว่าท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วแถมคนก็เริ่มพลุกพล่านจนเสียงดัง รินกะจึงตัดสินที่จะซื้อของแล้วหาที่สงบๆแทน แต่แทนที่จะไม่เจอคนก็พบกับใครบางคนที่อยู่บริเวณนั้น
แม้จะมืด เธอกลับรุ้สึกคุ้นหน้าอีกฝ่าย บางทีอาจจะเป็นคนแถวบ้านรึเปล่านะ ขณะที่ครุ่นคิดดวงตาของเธอก็สะท้อนกับแสงไฟจากไม้เย็นที่อีกฝ่ายจุดและมอดลงในเวลาไม่นานจนรู้สึกเสียดาย
“อ๊ะดับไปแล้ว….”
August 15, 2025 at 4:08 AM
(มาแล้วครับ✨)
เพราะว่าท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วแถมคนก็เริ่มพลุกพล่านจนเสียงดัง รินกะจึงตัดสินที่จะซื้อของแล้วหาที่สงบๆแทน แต่แทนที่จะไม่เจอคนก็พบกับใครบางคนที่อยู่บริเวณนั้น
แม้จะมืด เธอกลับรุ้สึกคุ้นหน้าอีกฝ่าย บางทีอาจจะเป็นคนแถวบ้านรึเปล่านะ ขณะที่ครุ่นคิดดวงตาของเธอก็สะท้อนกับแสงไฟจากไม้เย็นที่อีกฝ่ายจุดและมอดลงในเวลาไม่นานจนรู้สึกเสียดาย
“อ๊ะดับไปแล้ว….”
เพราะว่าท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วแถมคนก็เริ่มพลุกพล่านจนเสียงดัง รินกะจึงตัดสินที่จะซื้อของแล้วหาที่สงบๆแทน แต่แทนที่จะไม่เจอคนก็พบกับใครบางคนที่อยู่บริเวณนั้น
แม้จะมืด เธอกลับรุ้สึกคุ้นหน้าอีกฝ่าย บางทีอาจจะเป็นคนแถวบ้านรึเปล่านะ ขณะที่ครุ่นคิดดวงตาของเธอก็สะท้อนกับแสงไฟจากไม้เย็นที่อีกฝ่ายจุดและมอดลงในเวลาไม่นานจนรู้สึกเสียดาย
“อ๊ะดับไปแล้ว….”
ขณะที่กำลังชั่งใจว่าจะซื้ออะไรในงานดีเพราะมีร้านเต็มไปหมด ก็ถูกใครสักคนสะกิดจากด้านหลังจนตัวสะดุ้งโหยงถอยหลังไป2-3ก้าว
“มะมีอะไรรึเปล่าคะ?”
เจ้าตัวถามอีกฝ่ายเสียงเบา เธอหวังว่าตัวเองคงไม่ได้เดินจนขวางทางคนอื่นอีกนะ
“มะมีอะไรรึเปล่าคะ?”
เจ้าตัวถามอีกฝ่ายเสียงเบา เธอหวังว่าตัวเองคงไม่ได้เดินจนขวางทางคนอื่นอีกนะ
August 14, 2025 at 4:38 PM
ขณะที่กำลังชั่งใจว่าจะซื้ออะไรในงานดีเพราะมีร้านเต็มไปหมด ก็ถูกใครสักคนสะกิดจากด้านหลังจนตัวสะดุ้งโหยงถอยหลังไป2-3ก้าว
“มะมีอะไรรึเปล่าคะ?”
เจ้าตัวถามอีกฝ่ายเสียงเบา เธอหวังว่าตัวเองคงไม่ได้เดินจนขวางทางคนอื่นอีกนะ
“มะมีอะไรรึเปล่าคะ?”
เจ้าตัวถามอีกฝ่ายเสียงเบา เธอหวังว่าตัวเองคงไม่ได้เดินจนขวางทางคนอื่นอีกนะ
“นั้นสินะ..”
รินกะนั่งลงข้างๆเขาโดนที่มีเชือกกั้นเอาไว้อยู่ พอเห็นแบบนี้มันเหมือนเข้าไปใหญ่เลยไม่ใช่รึไง? ขณะที่กำลังหนักใจอยู่ ก็คิดไอเดียอะไรสักอย่างออก
“เออ…ถ้าไม่สบายละก็ แอบไปงีบที่ห้องพยาบาลก็ได้นะ ฉันก็ไปบ่อย”
ว่าแล้วก็เสนออีกทางเลือกเผื่อเขาอยากจะเปลี่ยนที่
รินกะนั่งลงข้างๆเขาโดนที่มีเชือกกั้นเอาไว้อยู่ พอเห็นแบบนี้มันเหมือนเข้าไปใหญ่เลยไม่ใช่รึไง? ขณะที่กำลังหนักใจอยู่ ก็คิดไอเดียอะไรสักอย่างออก
“เออ…ถ้าไม่สบายละก็ แอบไปงีบที่ห้องพยาบาลก็ได้นะ ฉันก็ไปบ่อย”
ว่าแล้วก็เสนออีกทางเลือกเผื่อเขาอยากจะเปลี่ยนที่
August 14, 2025 at 4:31 PM
“นั้นสินะ..”
รินกะนั่งลงข้างๆเขาโดนที่มีเชือกกั้นเอาไว้อยู่ พอเห็นแบบนี้มันเหมือนเข้าไปใหญ่เลยไม่ใช่รึไง? ขณะที่กำลังหนักใจอยู่ ก็คิดไอเดียอะไรสักอย่างออก
“เออ…ถ้าไม่สบายละก็ แอบไปงีบที่ห้องพยาบาลก็ได้นะ ฉันก็ไปบ่อย”
ว่าแล้วก็เสนออีกทางเลือกเผื่อเขาอยากจะเปลี่ยนที่
รินกะนั่งลงข้างๆเขาโดนที่มีเชือกกั้นเอาไว้อยู่ พอเห็นแบบนี้มันเหมือนเข้าไปใหญ่เลยไม่ใช่รึไง? ขณะที่กำลังหนักใจอยู่ ก็คิดไอเดียอะไรสักอย่างออก
“เออ…ถ้าไม่สบายละก็ แอบไปงีบที่ห้องพยาบาลก็ได้นะ ฉันก็ไปบ่อย”
ว่าแล้วก็เสนออีกทางเลือกเผื่อเขาอยากจะเปลี่ยนที่
(ขออนุญาตปักไว้ก่อนนะคะ✨)
August 13, 2025 at 1:46 PM
(ขออนุญาตปักไว้ก่อนนะคะ✨)
Reposted by 林花 • 純 🍊l 2-A(ทยอยตอบ)
เมื่อเข้ามาในร้าน ลูกค้าจะได้การต้อนรับอย่างดีจากโฮสต์หนุ่มหล่อและสาวสวย พร้อมกับมีเมนูประจำเทศกาลให้เลือก นั่นคือ
คัพเค้กเสี่ยงโชค โดยให้ลูกค้าที่จุดไฟที่กระดาษอยู่ตรงกลางของคัพเค้ก เพื่อลุ้นโชค
ครีมโซดาอิตาเลี่ยนที่สดชื่นในฤดูร้อนนี้
Shindan คัพเค้ก: th.shindanmaker.com/1246982
[หากมีคนในใจที่อยากเจอ สามารถโควตโพสพร้อมผลชินดัน และแท็กชื่อเรียกได้เลยค่ะ]
คัพเค้กเสี่ยงโชค โดยให้ลูกค้าที่จุดไฟที่กระดาษอยู่ตรงกลางของคัพเค้ก เพื่อลุ้นโชค
ครีมโซดาอิตาเลี่ยนที่สดชื่นในฤดูร้อนนี้
Shindan คัพเค้ก: th.shindanmaker.com/1246982
[หากมีคนในใจที่อยากเจอ สามารถโควตโพสพร้อมผลชินดัน และแท็กชื่อเรียกได้เลยค่ะ]
August 13, 2025 at 1:01 PM
เมื่อเข้ามาในร้าน ลูกค้าจะได้การต้อนรับอย่างดีจากโฮสต์หนุ่มหล่อและสาวสวย พร้อมกับมีเมนูประจำเทศกาลให้เลือก นั่นคือ
คัพเค้กเสี่ยงโชค โดยให้ลูกค้าที่จุดไฟที่กระดาษอยู่ตรงกลางของคัพเค้ก เพื่อลุ้นโชค
ครีมโซดาอิตาเลี่ยนที่สดชื่นในฤดูร้อนนี้
Shindan คัพเค้ก: th.shindanmaker.com/1246982
[หากมีคนในใจที่อยากเจอ สามารถโควตโพสพร้อมผลชินดัน และแท็กชื่อเรียกได้เลยค่ะ]
คัพเค้กเสี่ยงโชค โดยให้ลูกค้าที่จุดไฟที่กระดาษอยู่ตรงกลางของคัพเค้ก เพื่อลุ้นโชค
ครีมโซดาอิตาเลี่ยนที่สดชื่นในฤดูร้อนนี้
Shindan คัพเค้ก: th.shindanmaker.com/1246982
[หากมีคนในใจที่อยากเจอ สามารถโควตโพสพร้อมผลชินดัน และแท็กชื่อเรียกได้เลยค่ะ]
“อืม…อื้มมมม”
รินกะยิ้มแต่เสียงที่ออกมามีแค่คำว่าอืมเท่านั้น ยิ่งพอมองอีกฝ่ายที่ทำหน้าแบบนั้นก็ยิ่งไม่กล้าตอบออกไปว่าสภาพของเขามันเหมือนฉากชันสูตรในที่เกิดเหตุมากแค่ไหน
“นะนอนสบายขึ้นมั้ยชิราอิชิคุง?..”
เธอถามเขาถ้าเขานอนสบายก็ไม่มีปัญหาใช่มั้ย!?
รินกะยิ้มแต่เสียงที่ออกมามีแค่คำว่าอืมเท่านั้น ยิ่งพอมองอีกฝ่ายที่ทำหน้าแบบนั้นก็ยิ่งไม่กล้าตอบออกไปว่าสภาพของเขามันเหมือนฉากชันสูตรในที่เกิดเหตุมากแค่ไหน
“นะนอนสบายขึ้นมั้ยชิราอิชิคุง?..”
เธอถามเขาถ้าเขานอนสบายก็ไม่มีปัญหาใช่มั้ย!?
August 13, 2025 at 3:10 AM
“อืม…อื้มมมม”
รินกะยิ้มแต่เสียงที่ออกมามีแค่คำว่าอืมเท่านั้น ยิ่งพอมองอีกฝ่ายที่ทำหน้าแบบนั้นก็ยิ่งไม่กล้าตอบออกไปว่าสภาพของเขามันเหมือนฉากชันสูตรในที่เกิดเหตุมากแค่ไหน
“นะนอนสบายขึ้นมั้ยชิราอิชิคุง?..”
เธอถามเขาถ้าเขานอนสบายก็ไม่มีปัญหาใช่มั้ย!?
รินกะยิ้มแต่เสียงที่ออกมามีแค่คำว่าอืมเท่านั้น ยิ่งพอมองอีกฝ่ายที่ทำหน้าแบบนั้นก็ยิ่งไม่กล้าตอบออกไปว่าสภาพของเขามันเหมือนฉากชันสูตรในที่เกิดเหตุมากแค่ไหน
“นะนอนสบายขึ้นมั้ยชิราอิชิคุง?..”
เธอถามเขาถ้าเขานอนสบายก็ไม่มีปัญหาใช่มั้ย!?