อยากร้องไห้จังแต่ยังไม่ใช่เวลา

คุณคือมณโฑของผมผู้ทำให้นนทกเป็นทศกัณฑ์ จากยักษ์ล้างเท้าคุณทำให้ผมมั่นใจว่าผมสามารถทำสิ่งใดก็ได้ที่ใจประสงค์ ตราบเท่าที่มีคุณ ตราบเท่าที่มีคุณ

Ruben น่าสนใจที่เป็นโค้ชหนุ่มอายุไม่ห่างจากพวกนักเตะมาก หวังว่าจะสร้างทีมได้กับทีมที่ Mentality ห่วยแตกแบบนี้

ถึงคิวของเจ้าผู้ครองนคร ก่อนอ่านเล่มไม่หนามากน่าจบไม่นาน

วันเสาร์จะไปตัดแว่นครั้งแรก ลังเลใจว่าจะเลือกแบบไหนดี ที่ดูแล้วถูกใจก็มี2อันนี้ที่ทำให้รู้สึกมีเสียงฟรุ้งฟริ้งในหัว แต่ก็คงต้องดูหน้างานอีกทีว่าเหมาะกับแบบไหนล่ะนะ

มันน่าเศร้าเวลาเห็นคนบอกว่ารักอะไรสักอย่างแล้วพร่ำย้ำคำว่ารักเสียหนักหนา แต่กลับไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่ทำมีแต่จะเป็นผลเสียต่อสิ่งที่ตนรัก คุณคนหนึ่งจงรักภักดีต่อสถาบันมาก สถาบันชาติคุณเขาก็รักษาสิ่งชาติไว้ในฐานะพลเมืองเสมอ ใช้สิทธิ์ของตนในฐานะพลเมืองเสมอ จ่ายภาษีแก่รัฐตามสมควร สถาบันศาสนา คุณเขาก็เป็นพุทธมามกะ รักษาศีล5ดังอุบาสกพึงปฏิบัติ ทั้งไม่กล่าวร้ายหรือให้ดีต่อศาสนาหรือความเชื่ออื่นใด

ปัญหาของสังคมนี้คือวุฒิภาวะ เราคิดแบบนั้น ทุกคนต่างมีความจริงของตนเองแต่กลับไม่มีพื้นที่ในการแสวงหาข้อเท็จจริง ปาลิเมนต์ควรทำหน้าที่นั้นแต่ความเป็นจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้น เรามีเรื่องที่เราคุยกันไม่ได้อยู่ ซ้ำร้ายยังเป็นรากของปัญหาที่น่าสลด

วันนี้คุยกับพี่นิตั้ง2ช.ม.ครึ่ง ทำให้สบายใจขึ้นเยอะเลยแฮะ แปลกที่ต้องเปลือยใจให้ใครสักคนฟัง แต่พอยิ่งได้แสดงใจที่เปลือยเปล่าปราศจากการปรุงแต่ง มันทำให้รู้สึกดีได้ขนาดนี้เลยเหรอ

สุดท้ายก็ยังคงเหมือนเดิม วุฒิภาวะยังไม่เกิดขึ้นในสังคมนี้อยู่ดี

หวัดดีผีเสื้อ