■■■■
@no-one-kzk.bsky.social
[ 無色残響 ]
Mushoku zankyou
“เสียงสะท้อนไร้สี“
Vocal: Kasane Teto
Music/Lyrics : Tianpansa
Illust : NANAgi_07
(แวะมาลงเพลงที่ไปคมช.ผปคชิกิมาค่ะ ต้องขอบคุณเค้ามากๆเลย ฮือออ)
Mushoku zankyou
“เสียงสะท้อนไร้สี“
Vocal: Kasane Teto
Music/Lyrics : Tianpansa
Illust : NANAgi_07
(แวะมาลงเพลงที่ไปคมช.ผปคชิกิมาค่ะ ต้องขอบคุณเค้ามากๆเลย ฮือออ)
November 19, 2025 at 7:38 PM
[ 無色残響 ]
Mushoku zankyou
“เสียงสะท้อนไร้สี“
Vocal: Kasane Teto
Music/Lyrics : Tianpansa
Illust : NANAgi_07
(แวะมาลงเพลงที่ไปคมช.ผปคชิกิมาค่ะ ต้องขอบคุณเค้ามากๆเลย ฮือออ)
Mushoku zankyou
“เสียงสะท้อนไร้สี“
Vocal: Kasane Teto
Music/Lyrics : Tianpansa
Illust : NANAgi_07
(แวะมาลงเพลงที่ไปคมช.ผปคชิกิมาค่ะ ต้องขอบคุณเค้ามากๆเลย ฮือออ)
November 14, 2025 at 3:59 PM
ไม่เอา...
จะให้หายไปทั้งแบบนี้น่ะ
ไม่เอา...
ฉันยังอยากรู้จักกับหลายๆคนให้มากกว่านี้ อยากสนิทกับหลายคนให้มากกว่านี้ อยากจะตอบแทนใครอีกหลายๆคน
ฉัน..รู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ตัวเดียวอีกต่อไปแล้วแท้ๆ
อยาก..มีชีวิตอยู่
อย่างน้อย..ใครก็ได้
ช่วยจำฉันเอาไว้ทีเถอะ
จะให้หายไปทั้งแบบนี้น่ะ
ไม่เอา...
ฉันยังอยากรู้จักกับหลายๆคนให้มากกว่านี้ อยากสนิทกับหลายคนให้มากกว่านี้ อยากจะตอบแทนใครอีกหลายๆคน
ฉัน..รู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ตัวเดียวอีกต่อไปแล้วแท้ๆ
อยาก..มีชีวิตอยู่
อย่างน้อย..ใครก็ได้
ช่วยจำฉันเอาไว้ทีเถอะ
November 14, 2025 at 3:36 PM
ไม่เอา...
จะให้หายไปทั้งแบบนี้น่ะ
ไม่เอา...
ฉันยังอยากรู้จักกับหลายๆคนให้มากกว่านี้ อยากสนิทกับหลายคนให้มากกว่านี้ อยากจะตอบแทนใครอีกหลายๆคน
ฉัน..รู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ตัวเดียวอีกต่อไปแล้วแท้ๆ
อยาก..มีชีวิตอยู่
อย่างน้อย..ใครก็ได้
ช่วยจำฉันเอาไว้ทีเถอะ
จะให้หายไปทั้งแบบนี้น่ะ
ไม่เอา...
ฉันยังอยากรู้จักกับหลายๆคนให้มากกว่านี้ อยากสนิทกับหลายคนให้มากกว่านี้ อยากจะตอบแทนใครอีกหลายๆคน
ฉัน..รู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ตัวเดียวอีกต่อไปแล้วแท้ๆ
อยาก..มีชีวิตอยู่
อย่างน้อย..ใครก็ได้
ช่วยจำฉันเอาไว้ทีเถอะ
ใบหน้าแสนเจ็บปวดของเด็กสาวชุ่มไปด้วยเม็ดฝนสีดำจากฝากฟ้า น้ำตาและโลหิตของตนเอง
เธอยอมแพ้กับการหนี ทว่าไม่อยากยอมรับกับโชคชะตาของตนเอง ร่างกายไม่ไหวอีกต่อไป ทิ้งศรีษะจรดพื้น
กลัว กลัวมากๆ จนปากสั่นระริกไปหมด
ตัวตนของแทบจะไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป
เธอยอมแพ้กับการหนี ทว่าไม่อยากยอมรับกับโชคชะตาของตนเอง ร่างกายไม่ไหวอีกต่อไป ทิ้งศรีษะจรดพื้น
กลัว กลัวมากๆ จนปากสั่นระริกไปหมด
ตัวตนของแทบจะไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป
November 14, 2025 at 3:36 PM
ใบหน้าแสนเจ็บปวดของเด็กสาวชุ่มไปด้วยเม็ดฝนสีดำจากฝากฟ้า น้ำตาและโลหิตของตนเอง
เธอยอมแพ้กับการหนี ทว่าไม่อยากยอมรับกับโชคชะตาของตนเอง ร่างกายไม่ไหวอีกต่อไป ทิ้งศรีษะจรดพื้น
กลัว กลัวมากๆ จนปากสั่นระริกไปหมด
ตัวตนของแทบจะไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป
เธอยอมแพ้กับการหนี ทว่าไม่อยากยอมรับกับโชคชะตาของตนเอง ร่างกายไม่ไหวอีกต่อไป ทิ้งศรีษะจรดพื้น
กลัว กลัวมากๆ จนปากสั่นระริกไปหมด
ตัวตนของแทบจะไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป
จากฝนปรอยก็กลายเป็นห่าฝนใหญ่ โหมกระหน่ำลงมา ประสานกับเสียงร้องไห้คร่ำครวน ตามมาด้วยเสียงแผ่นดินถล่มจากที่ไกลๆ
ท้องฟ้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ความหวังทุกอย่างได้ทลายลง
ยังมีคนหนึ่งอยู่ตรงนี้...
ท้องฟ้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ความหวังทุกอย่างได้ทลายลง
ยังมีคนหนึ่งอยู่ตรงนี้...
November 14, 2025 at 3:36 PM
จากฝนปรอยก็กลายเป็นห่าฝนใหญ่ โหมกระหน่ำลงมา ประสานกับเสียงร้องไห้คร่ำครวน ตามมาด้วยเสียงแผ่นดินถล่มจากที่ไกลๆ
ท้องฟ้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ความหวังทุกอย่างได้ทลายลง
ยังมีคนหนึ่งอยู่ตรงนี้...
ท้องฟ้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ความหวังทุกอย่างได้ทลายลง
ยังมีคนหนึ่งอยู่ตรงนี้...
คำพูดของเพื่อนคนสำคัญดังแววเข้ามาในหัว ปะปนกับเสียงคำกล่าวถึงต่างๆนาๆเกี่ยวผู้คนที่หายตัวไปจากฝนดำ
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ๆๆๆๆๆ
ดวงตาของเด็กสาวเบิกโพลง สัญชาติญาณทั้งหมดบอกให้เธอใช้แรงเฮือกสุดท้ายพยายามหนีออกไปจากตรงนี้ ดึงตัวเองออกแต่ก็ไม่เป็นผล พยายามดันสิ่งที่ทับอยู่ออกมันก็ขยับสงเสียงเอี๊ยดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้แต่การจะหลบตัวเข้าไปด้านใต้ก็ทำไม่ได้...
หนีไปไหนไม่ได้..
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ๆๆๆๆๆ
ดวงตาของเด็กสาวเบิกโพลง สัญชาติญาณทั้งหมดบอกให้เธอใช้แรงเฮือกสุดท้ายพยายามหนีออกไปจากตรงนี้ ดึงตัวเองออกแต่ก็ไม่เป็นผล พยายามดันสิ่งที่ทับอยู่ออกมันก็ขยับสงเสียงเอี๊ยดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้แต่การจะหลบตัวเข้าไปด้านใต้ก็ทำไม่ได้...
หนีไปไหนไม่ได้..
November 14, 2025 at 3:36 PM
คำพูดของเพื่อนคนสำคัญดังแววเข้ามาในหัว ปะปนกับเสียงคำกล่าวถึงต่างๆนาๆเกี่ยวผู้คนที่หายตัวไปจากฝนดำ
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ๆๆๆๆๆ
ดวงตาของเด็กสาวเบิกโพลง สัญชาติญาณทั้งหมดบอกให้เธอใช้แรงเฮือกสุดท้ายพยายามหนีออกไปจากตรงนี้ ดึงตัวเองออกแต่ก็ไม่เป็นผล พยายามดันสิ่งที่ทับอยู่ออกมันก็ขยับสงเสียงเอี๊ยดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้แต่การจะหลบตัวเข้าไปด้านใต้ก็ทำไม่ได้...
หนีไปไหนไม่ได้..
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ๆๆๆๆๆ
ดวงตาของเด็กสาวเบิกโพลง สัญชาติญาณทั้งหมดบอกให้เธอใช้แรงเฮือกสุดท้ายพยายามหนีออกไปจากตรงนี้ ดึงตัวเองออกแต่ก็ไม่เป็นผล พยายามดันสิ่งที่ทับอยู่ออกมันก็ขยับสงเสียงเอี๊ยดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้แต่การจะหลบตัวเข้าไปด้านใต้ก็ทำไม่ได้...
หนีไปไหนไม่ได้..
ร่างของเด็กสาวยังอยู่ใต้กองปรักหักพังและรากไม้สีแดง พยายามขยับช่วงล่างที่ไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไป เสียงหอบหายใจสั่นระริก เธอกำลังเฝ้ารออย่างมีความหวัง
แต่แล้ว สิ่งเล็กๆจากบนฟ้าก็ร่วงหล่นลงมากระทบแก้ม เหนียวเนอะ เย็นชุ่ม ยามาดะเงยหน้าขึ้นมอง วินาทีนั้นเองราวกับโลกหยุดหมุนให้สิ่งที่ผ่านสายตาของเธอนั้นชัดเจนยิ่งกว่าความหวังลม ๆ แร้ง ๆ ในใจ
ฝนสีดำ.. ที่จะชำระล้างตัวตนของผู้มีที่สัมผัส
แต่แล้ว สิ่งเล็กๆจากบนฟ้าก็ร่วงหล่นลงมากระทบแก้ม เหนียวเนอะ เย็นชุ่ม ยามาดะเงยหน้าขึ้นมอง วินาทีนั้นเองราวกับโลกหยุดหมุนให้สิ่งที่ผ่านสายตาของเธอนั้นชัดเจนยิ่งกว่าความหวังลม ๆ แร้ง ๆ ในใจ
ฝนสีดำ.. ที่จะชำระล้างตัวตนของผู้มีที่สัมผัส
November 14, 2025 at 3:36 PM
ร่างของเด็กสาวยังอยู่ใต้กองปรักหักพังและรากไม้สีแดง พยายามขยับช่วงล่างที่ไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไป เสียงหอบหายใจสั่นระริก เธอกำลังเฝ้ารออย่างมีความหวัง
แต่แล้ว สิ่งเล็กๆจากบนฟ้าก็ร่วงหล่นลงมากระทบแก้ม เหนียวเนอะ เย็นชุ่ม ยามาดะเงยหน้าขึ้นมอง วินาทีนั้นเองราวกับโลกหยุดหมุนให้สิ่งที่ผ่านสายตาของเธอนั้นชัดเจนยิ่งกว่าความหวังลม ๆ แร้ง ๆ ในใจ
ฝนสีดำ.. ที่จะชำระล้างตัวตนของผู้มีที่สัมผัส
แต่แล้ว สิ่งเล็กๆจากบนฟ้าก็ร่วงหล่นลงมากระทบแก้ม เหนียวเนอะ เย็นชุ่ม ยามาดะเงยหน้าขึ้นมอง วินาทีนั้นเองราวกับโลกหยุดหมุนให้สิ่งที่ผ่านสายตาของเธอนั้นชัดเจนยิ่งกว่าความหวังลม ๆ แร้ง ๆ ในใจ
ฝนสีดำ.. ที่จะชำระล้างตัวตนของผู้มีที่สัมผัส
ชั่ววินาทีนั่นเอง
เพียงเสี้ยววินาทีเดียวราวกับโชคชะตาเล่นตลก
ยามาดะก็ ' หนี ' ไม่ได้อีกต่อไป....
เพียงเสี้ยววินาทีเดียวราวกับโชคชะตาเล่นตลก
ยามาดะก็ ' หนี ' ไม่ได้อีกต่อไป....
November 13, 2025 at 7:05 PM
ชั่ววินาทีนั่นเอง
เพียงเสี้ยววินาทีเดียวราวกับโชคชะตาเล่นตลก
ยามาดะก็ ' หนี ' ไม่ได้อีกต่อไป....
เพียงเสี้ยววินาทีเดียวราวกับโชคชะตาเล่นตลก
ยามาดะก็ ' หนี ' ไม่ได้อีกต่อไป....
"ชิโนโนเมะซ--"
เด็กสาวผมสีดำเค้นเสียงตะโกนเรียกชื่อของอีกฝ่ายที่เผลอปล่อยหลุดมือ
แต่แล้วมันก็ขาดห้วงไป
เด็กสาวผมสีดำเค้นเสียงตะโกนเรียกชื่อของอีกฝ่ายที่เผลอปล่อยหลุดมือ
แต่แล้วมันก็ขาดห้วงไป
November 13, 2025 at 7:05 PM
"ชิโนโนเมะซ--"
เด็กสาวผมสีดำเค้นเสียงตะโกนเรียกชื่อของอีกฝ่ายที่เผลอปล่อยหลุดมือ
แต่แล้วมันก็ขาดห้วงไป
เด็กสาวผมสีดำเค้นเสียงตะโกนเรียกชื่อของอีกฝ่ายที่เผลอปล่อยหลุดมือ
แต่แล้วมันก็ขาดห้วงไป
ทว่าฝีเท้าก็หนักอึ้งขึ้นเรื่อย ๆ ทวีคูณทุกครั้งที่ก้าวออกไป จนความเร็วตามไม่ทันคนที่ลากอยู่
มือของยามาดะอ่อนแรงลง แต่ความรู้สึกชาที่ปลายนิ้วกลับชัดเจนขึ้น
จนในที่สุดมือของเด็กสาวทั้งสองก็แยกออกจากกัน
มือของยามาดะอ่อนแรงลง แต่ความรู้สึกชาที่ปลายนิ้วกลับชัดเจนขึ้น
จนในที่สุดมือของเด็กสาวทั้งสองก็แยกออกจากกัน
November 13, 2025 at 7:05 PM
ทว่าฝีเท้าก็หนักอึ้งขึ้นเรื่อย ๆ ทวีคูณทุกครั้งที่ก้าวออกไป จนความเร็วตามไม่ทันคนที่ลากอยู่
มือของยามาดะอ่อนแรงลง แต่ความรู้สึกชาที่ปลายนิ้วกลับชัดเจนขึ้น
จนในที่สุดมือของเด็กสาวทั้งสองก็แยกออกจากกัน
มือของยามาดะอ่อนแรงลง แต่ความรู้สึกชาที่ปลายนิ้วกลับชัดเจนขึ้น
จนในที่สุดมือของเด็กสาวทั้งสองก็แยกออกจากกัน
#KzK_AmagiriExploration
#KzK_Story
[โรลปิด]
@kzk-rin.bsky.social
ยามาดะที่พึ่งปลุกให้ตื่นขึ้นก็ต้องวิ่งหนีเอาตัวรอดสุดแรงเกิดอีกครั้ง
พื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
รากไม้สีแดงที่ชอนไซขึ้นจากพื้นดิน
เพื่อนที่รีบคว้ามือของเธอและพาเธอออกวิ่ง
ต้องหนี ต้องหนี ต้องหนีอีกแล้ว...
ร่างกายประท้วงหนัก ขาของยามาดะไม่มีแรงเหลือแล้วด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องฝืนวิ่งต่อไป ต้องวิ่งต่อไปเท่านั้น
#KzK_Story
[โรลปิด]
@kzk-rin.bsky.social
ยามาดะที่พึ่งปลุกให้ตื่นขึ้นก็ต้องวิ่งหนีเอาตัวรอดสุดแรงเกิดอีกครั้ง
พื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
รากไม้สีแดงที่ชอนไซขึ้นจากพื้นดิน
เพื่อนที่รีบคว้ามือของเธอและพาเธอออกวิ่ง
ต้องหนี ต้องหนี ต้องหนีอีกแล้ว...
ร่างกายประท้วงหนัก ขาของยามาดะไม่มีแรงเหลือแล้วด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องฝืนวิ่งต่อไป ต้องวิ่งต่อไปเท่านั้น
November 13, 2025 at 7:05 PM
#KzK_AmagiriExploration
#KzK_Story
[โรลปิด]
@kzk-rin.bsky.social
ยามาดะที่พึ่งปลุกให้ตื่นขึ้นก็ต้องวิ่งหนีเอาตัวรอดสุดแรงเกิดอีกครั้ง
พื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
รากไม้สีแดงที่ชอนไซขึ้นจากพื้นดิน
เพื่อนที่รีบคว้ามือของเธอและพาเธอออกวิ่ง
ต้องหนี ต้องหนี ต้องหนีอีกแล้ว...
ร่างกายประท้วงหนัก ขาของยามาดะไม่มีแรงเหลือแล้วด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องฝืนวิ่งต่อไป ต้องวิ่งต่อไปเท่านั้น
#KzK_Story
[โรลปิด]
@kzk-rin.bsky.social
ยามาดะที่พึ่งปลุกให้ตื่นขึ้นก็ต้องวิ่งหนีเอาตัวรอดสุดแรงเกิดอีกครั้ง
พื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
รากไม้สีแดงที่ชอนไซขึ้นจากพื้นดิน
เพื่อนที่รีบคว้ามือของเธอและพาเธอออกวิ่ง
ต้องหนี ต้องหนี ต้องหนีอีกแล้ว...
ร่างกายประท้วงหนัก ขาของยามาดะไม่มีแรงเหลือแล้วด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องฝืนวิ่งต่อไป ต้องวิ่งต่อไปเท่านั้น
#KzK_AmagiriExploration
#KzK_Roleplay
โรลเปิดสั้นมากๆ|แยกรูท
cw. คนล้มกลางน้ำแดงมืดๆ
เสียงตะโกนเรียกดังโหวกแวกไปทั่วปราสาท ผู้คนจากนอกม่านหมอกต่างก็พากันเข้ามาช่วยเหลือเหล่าผู้รอดชีวิต หากแต่ด้วยความมืดหรือเนื้อเยื่อต่างๆที่กระจัดกระจายทำให้มีร่างของหลายคนยังไม่ได้พบเจอ
ใต้เงาของรากไม้ซ่อนร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่นอนแน่นิ่งอยู่ เป็นหรือตายก็ไม่อาจทราบได้
#KzK_Roleplay
โรลเปิดสั้นมากๆ|แยกรูท
cw. คนล้มกลางน้ำแดงมืดๆ
เสียงตะโกนเรียกดังโหวกแวกไปทั่วปราสาท ผู้คนจากนอกม่านหมอกต่างก็พากันเข้ามาช่วยเหลือเหล่าผู้รอดชีวิต หากแต่ด้วยความมืดหรือเนื้อเยื่อต่างๆที่กระจัดกระจายทำให้มีร่างของหลายคนยังไม่ได้พบเจอ
ใต้เงาของรากไม้ซ่อนร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่นอนแน่นิ่งอยู่ เป็นหรือตายก็ไม่อาจทราบได้
November 10, 2025 at 8:23 AM
#KzK_AmagiriExploration
#KzK_Roleplay
โรลเปิดสั้นมากๆ|แยกรูท
cw. คนล้มกลางน้ำแดงมืดๆ
เสียงตะโกนเรียกดังโหวกแวกไปทั่วปราสาท ผู้คนจากนอกม่านหมอกต่างก็พากันเข้ามาช่วยเหลือเหล่าผู้รอดชีวิต หากแต่ด้วยความมืดหรือเนื้อเยื่อต่างๆที่กระจัดกระจายทำให้มีร่างของหลายคนยังไม่ได้พบเจอ
ใต้เงาของรากไม้ซ่อนร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่นอนแน่นิ่งอยู่ เป็นหรือตายก็ไม่อาจทราบได้
#KzK_Roleplay
โรลเปิดสั้นมากๆ|แยกรูท
cw. คนล้มกลางน้ำแดงมืดๆ
เสียงตะโกนเรียกดังโหวกแวกไปทั่วปราสาท ผู้คนจากนอกม่านหมอกต่างก็พากันเข้ามาช่วยเหลือเหล่าผู้รอดชีวิต หากแต่ด้วยความมืดหรือเนื้อเยื่อต่างๆที่กระจัดกระจายทำให้มีร่างของหลายคนยังไม่ได้พบเจอ
ใต้เงาของรากไม้ซ่อนร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่นอนแน่นิ่งอยู่ เป็นหรือตายก็ไม่อาจทราบได้
November 7, 2025 at 11:49 PM
#KzK_NibbanaMara
คาตานะถึงจะบิ่นแค่ก็หนักประมาณโลครึ่ง
ร่างกายของเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ออกกำลังกายตั้งแต่เด็ก ไม่ได้กินครบสามมือมาตอลด4เดือน และไม่มีพื้นฐานการจับดาบมาก่อน ยากที่จะยกมันขึ้นมาฟัน
ยิ่งไปกว่านั้น.. สิ่งที่พวกเราต้องสู้ก็หลุดโลกเกินไปกว่าจะทำใจรับมือได้ภายในเวลาอันสั้น
ยามาดะได้แต่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวอยู่อย่างนั้น ทำอะไรแทบไม่ได้เลย...
คาตานะถึงจะบิ่นแค่ก็หนักประมาณโลครึ่ง
ร่างกายของเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ออกกำลังกายตั้งแต่เด็ก ไม่ได้กินครบสามมือมาตอลด4เดือน และไม่มีพื้นฐานการจับดาบมาก่อน ยากที่จะยกมันขึ้นมาฟัน
ยิ่งไปกว่านั้น.. สิ่งที่พวกเราต้องสู้ก็หลุดโลกเกินไปกว่าจะทำใจรับมือได้ภายในเวลาอันสั้น
ยามาดะได้แต่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวอยู่อย่างนั้น ทำอะไรแทบไม่ได้เลย...
November 3, 2025 at 3:13 PM
#KzK_NibbanaMara
คาตานะถึงจะบิ่นแค่ก็หนักประมาณโลครึ่ง
ร่างกายของเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ออกกำลังกายตั้งแต่เด็ก ไม่ได้กินครบสามมือมาตอลด4เดือน และไม่มีพื้นฐานการจับดาบมาก่อน ยากที่จะยกมันขึ้นมาฟัน
ยิ่งไปกว่านั้น.. สิ่งที่พวกเราต้องสู้ก็หลุดโลกเกินไปกว่าจะทำใจรับมือได้ภายในเวลาอันสั้น
ยามาดะได้แต่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวอยู่อย่างนั้น ทำอะไรแทบไม่ได้เลย...
คาตานะถึงจะบิ่นแค่ก็หนักประมาณโลครึ่ง
ร่างกายของเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ออกกำลังกายตั้งแต่เด็ก ไม่ได้กินครบสามมือมาตอลด4เดือน และไม่มีพื้นฐานการจับดาบมาก่อน ยากที่จะยกมันขึ้นมาฟัน
ยิ่งไปกว่านั้น.. สิ่งที่พวกเราต้องสู้ก็หลุดโลกเกินไปกว่าจะทำใจรับมือได้ภายในเวลาอันสั้น
ยามาดะได้แต่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวอยู่อย่างนั้น ทำอะไรแทบไม่ได้เลย...
แต่ทว่าคำพูดสั้นๆของอีกฝ่ายก็ได้ทำให้ที่สิ่งกล่าวมาทั้งหมดไม่เป็นความจริงอีกต่อไป
เพราะอย่างนั้นเอง ' ยามาดะ ' จึงไม่ใช่ใครซักคนของทุกๆคน
นับแต่จากนี้...
เพราะอย่างนั้นเอง ' ยามาดะ ' จึงไม่ใช่ใครซักคนของทุกๆคน
นับแต่จากนี้...
October 30, 2025 at 1:18 PM
แต่ทว่าคำพูดสั้นๆของอีกฝ่ายก็ได้ทำให้ที่สิ่งกล่าวมาทั้งหมดไม่เป็นความจริงอีกต่อไป
เพราะอย่างนั้นเอง ' ยามาดะ ' จึงไม่ใช่ใครซักคนของทุกๆคน
นับแต่จากนี้...
เพราะอย่างนั้นเอง ' ยามาดะ ' จึงไม่ใช่ใครซักคนของทุกๆคน
นับแต่จากนี้...
ยามาดะยืนอ้ำอึ้งเมื่ออีกฝ่ายขึ้นเสียงใส่อย่างนั้น
ทีนี้เธอรู้แล้วว่าฝนนั้นมันมีผลอย่างไร
แต่นั่นก็ไม่เห็นสำคัญเท่าไหร่นัก
ในเมื่อหลังจากภัยพิบัติทุกคนที่เธอรู้จักหรือรู้จักกับเธอก็หายไปจนหมด
เธอเองจึงเป็นคนคนนึงที่ถึงหายไปก็แทบจะไม่มีใครจำได้อยู่แล้ว
เป็นเพียงใครซักคน... และก็เป็นใครซักคนต่อไป
ทีนี้เธอรู้แล้วว่าฝนนั้นมันมีผลอย่างไร
แต่นั่นก็ไม่เห็นสำคัญเท่าไหร่นัก
ในเมื่อหลังจากภัยพิบัติทุกคนที่เธอรู้จักหรือรู้จักกับเธอก็หายไปจนหมด
เธอเองจึงเป็นคนคนนึงที่ถึงหายไปก็แทบจะไม่มีใครจำได้อยู่แล้ว
เป็นเพียงใครซักคน... และก็เป็นใครซักคนต่อไป
October 30, 2025 at 1:18 PM
ยามาดะยืนอ้ำอึ้งเมื่ออีกฝ่ายขึ้นเสียงใส่อย่างนั้น
ทีนี้เธอรู้แล้วว่าฝนนั้นมันมีผลอย่างไร
แต่นั่นก็ไม่เห็นสำคัญเท่าไหร่นัก
ในเมื่อหลังจากภัยพิบัติทุกคนที่เธอรู้จักหรือรู้จักกับเธอก็หายไปจนหมด
เธอเองจึงเป็นคนคนนึงที่ถึงหายไปก็แทบจะไม่มีใครจำได้อยู่แล้ว
เป็นเพียงใครซักคน... และก็เป็นใครซักคนต่อไป
ทีนี้เธอรู้แล้วว่าฝนนั้นมันมีผลอย่างไร
แต่นั่นก็ไม่เห็นสำคัญเท่าไหร่นัก
ในเมื่อหลังจากภัยพิบัติทุกคนที่เธอรู้จักหรือรู้จักกับเธอก็หายไปจนหมด
เธอเองจึงเป็นคนคนนึงที่ถึงหายไปก็แทบจะไม่มีใครจำได้อยู่แล้ว
เป็นเพียงใครซักคน... และก็เป็นใครซักคนต่อไป
#KzK_AnomalyReport [โรลเปิด บวกได้ทุกคน]
เด็กสาวคนหนึ่งเริ่มรู้ตัวว่าฝนตกจึงรีบเข้ามาหลบในร้านขนมแห่งหนึ่งไม่ไกลจากพื้นที่สำรวจมาก หยาดฝนโดนศีรษะไปเล็กน้อย ไม่ทันไรฝนก็เทลงมาหนักขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอคงต้องติดอยู่ที่นี่จนกว่าฝนจะหยุดเสียแล้ว
ยามาดะไม่ได้เข้าไปด้านในร้านในทันที เธอกำลังยืนนิ่งพิจารณาฝนที่ร่วงลงมา
ว่าแต่..ทำไมถึงทำท่าจะยื่นมืออกไปกันล่ะ
เด็กสาวคนหนึ่งเริ่มรู้ตัวว่าฝนตกจึงรีบเข้ามาหลบในร้านขนมแห่งหนึ่งไม่ไกลจากพื้นที่สำรวจมาก หยาดฝนโดนศีรษะไปเล็กน้อย ไม่ทันไรฝนก็เทลงมาหนักขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอคงต้องติดอยู่ที่นี่จนกว่าฝนจะหยุดเสียแล้ว
ยามาดะไม่ได้เข้าไปด้านในร้านในทันที เธอกำลังยืนนิ่งพิจารณาฝนที่ร่วงลงมา
ว่าแต่..ทำไมถึงทำท่าจะยื่นมืออกไปกันล่ะ
October 28, 2025 at 8:53 PM
#KzK_AnomalyReport [โรลเปิด บวกได้ทุกคน]
เด็กสาวคนหนึ่งเริ่มรู้ตัวว่าฝนตกจึงรีบเข้ามาหลบในร้านขนมแห่งหนึ่งไม่ไกลจากพื้นที่สำรวจมาก หยาดฝนโดนศีรษะไปเล็กน้อย ไม่ทันไรฝนก็เทลงมาหนักขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอคงต้องติดอยู่ที่นี่จนกว่าฝนจะหยุดเสียแล้ว
ยามาดะไม่ได้เข้าไปด้านในร้านในทันที เธอกำลังยืนนิ่งพิจารณาฝนที่ร่วงลงมา
ว่าแต่..ทำไมถึงทำท่าจะยื่นมืออกไปกันล่ะ
เด็กสาวคนหนึ่งเริ่มรู้ตัวว่าฝนตกจึงรีบเข้ามาหลบในร้านขนมแห่งหนึ่งไม่ไกลจากพื้นที่สำรวจมาก หยาดฝนโดนศีรษะไปเล็กน้อย ไม่ทันไรฝนก็เทลงมาหนักขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอคงต้องติดอยู่ที่นี่จนกว่าฝนจะหยุดเสียแล้ว
ยามาดะไม่ได้เข้าไปด้านในร้านในทันที เธอกำลังยืนนิ่งพิจารณาฝนที่ร่วงลงมา
ว่าแต่..ทำไมถึงทำท่าจะยื่นมืออกไปกันล่ะ