Plus het artikel van The Guardian is een stuk over de absurditeit van dit soort dingen.

Van alle nuances die uit het beperkt aantal pagina's van het vonnis zouden kunnen gehaald worden, is dit toch wel echt een zeer vreemde.

Dat was onder het oude seksueel strafrecht eigenlijk ook al, maar werd expliciet in de wet geschreven om discussies daarover te vermijden.

Zou gans anders geweest zijn mocht de rechter hier hebben gezegd dat er geen verkrachting was.

Ik vind het wel geen goed idee om dit dossier te verheven tot een symbooldossier, want het dossier is daarvoor gewoon niet goed genoeg. Denk niet dat ze in beroep tot een significant andere conclusie gaan komen.

Misschien wel, maar uiteindelijk lijkt me dat vaak sowieso een subjectieve beoordeling. Itt de assumptie die sommigen genomen hebben, denk ik niet dat er een psychiatrisch verslag is, anders zou daar wel naar verwezen zijn. Misschien moeten we dat dan verplichten voor een opschorting.

Ik vind het eigenlijk vrij uitgebreid voor een vonnis in eerste aanleg dat niet gemediatiseerd was vooraleer het vonnis was uitgesproken. Ik weet ook niet wat je meer zou willen. Niemand betwist de kwalificatie. En de persoonlijkheid van de beklaagden staat nooit uitgebreid beschreven.

Sure, maar eigenlijk doet dat er ook niet toe want alle partijen en de rechter erkennen dat het verkrachting was.

Ps. In het licht van het doel van het strafrecht (maatschappelijke reintegratie) valt er wel iets te zeggen voor de beslissing, maar als maatschappelijk signaal was een werkstraf wellicht beter geweest.

Waarbij wel wordt aangegeven dat het publieke gedeelte wordt bevestigd door de camerabeelden.

Puh, slechts twee.

En dat moet ons dan aan het front gaan verdedigen.

Nieuw spelprogramma. Wat denk je van Gert Verhulst als presentator die de nodige nuances kan geven bij elke quote?

Mijn defensie-aandelen doen het goed

Maar ook potentiële krijgsgevangenen.