" ฮิๆยูริซังล่ะก็ แค่ผ่านทางมาแล้วได้ยินเสียงเหมือนบางอย่างชนกันเลยมาดูน่ะค่ะ แหะๆ "

เธอหัวเราะเขินๆให้นิดหน่อย ความจริงก็ไม่ตั้งใจจะมาดูหรอกแต่พอต้นตอของเสียงมันเกิดขึ้นที่นี่เลยทำให้อยากรู้เป็นพิเศษ

" แต่ว่าเลือดยังไม่หยุดไหลเลยนะคะ จะปล่อยไว้แบบนี้หรอ? "

" ถ้าไม่เช็ดมันจะเลอะเสื้อผ้าเอานะ "

เห็นแบบนี้แล้วก็อดใจไม่ได้ที่จะเป็นห่วงเลยหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาแต่ก็มีแอบขำเล็กๆกับมุกที่อีกฝ่ายเล่น ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นคนบ้าจี้พอสมควร

" อุ้บ- ยูริซังยังจะติดตลกได้อยู่นะคะเลือดไหลออกมาอีกแล้วเนี่ย "

ยื่นมือไปเช็ดเลือดตรงจมูกและเสื้อให้อย่างเบามือที่สุดเพราะกลัวว่าอาจจะเจ็บจมูก

" แล้วนี่ ถือกระถางดอกไม้ไว้ทำไมหรอคะ? "

เอ่ยถามด้วยความสงสัย

(มะๆมาแล้วครับ)

ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้นแถวๆคลินิกที่เธอคุ้นเคยหญิงสาวร่างเล็กผมสีสมและชุดสีสดใสได้ปั่นจักรยาผ่านแถวนิชิโกะเพื่อกลับบ้าน รู้สึกสงสัยเลยแวะไปดูเผื่อเจออะไรที่หน้าตื่นเต้น(?)

แต่ก็ได้พบกับคนที่เธอรู้จักเป็นอย่างดียืนนิ่งค้างพร้อมกับใบหน้าที่มีเลือดกำเดาไหลออกมาจากจมูก

หล่อนสะดุ้งตกใจเพราะไหงอีกฝ่ายถึงมีสภาพแบบนี้กัน

" ยูริซังเป็นอะไรไหมคะ!!?? "

(ฉันกลับมาแล้ว)

มองคนตรงหน้าที่เมาไม่ได้สติอย่างกังวลเพราะนี่ก็ดึกๆแถมมานอนกลางทางแบบนี้จะโดนเหยียบเอาแน่ๆ

" ตรงนี้ย่านนิชิโกะค่ะ มามะเดี๋ยวฉันช่วยพาคุณลุกหาที่นั่ง "

เธอค่อยๆจับแขนอีกฝ่ายมาพาดไว้ที่ไหล่ขอบตัวเองและพาลุกไปนั่งที่เก้าอี้ซักที่แถวนั้น

" ไหวจริงๆแน่หรอคะ? "

เอ่ยถามระหว่างเปิดฝาขวดน้ำให้

(ปักครับเดะมาหาทางช่วยคุณหมอ😭)

(อะไรๆการอย่ามา😡)

ช่วงเวลากลางคืนปกติเวลานี้ร้านของเธอจะยังเปิดอยู่แต่ดันมีเหตุให้ต้องมาย่านนิชิโกะ

แต่ทันใดนั้นก็เผลอเตะบางอย่างเข้า

" ??? "

ก้มลงไปมองก็เจอกับพนักงานบริษัทนอนอยู่

"!!!??? คะ..คุณคะ!!!! "

ก้มลงไปดูด้วยความตื่นตระหนกและกังวล

" ปะ..เป็นอะไรไหมคะ!!!!! "

(ปักงับเตรง)