Meysam sharif
@meysamsharif.bsky.social
غربت چه پدیدارشناسی عجیبی دارد. مثلاً جاهایی از ایران هست که من بارها رفتم یا در موردشان شنیدم، اما حالا معلوم نیست تا آخر عمر هرگز آنها را ببینم. گویی تجربه من با ایران، میراث یک حیات پیشین است که در ناخودآگاهم زنده است، اما از دسترس حیات فعلی خارج است. مثل تجربهای از خواب شب قبل!
November 21, 2024 at 3:32 AM
غربت چه پدیدارشناسی عجیبی دارد. مثلاً جاهایی از ایران هست که من بارها رفتم یا در موردشان شنیدم، اما حالا معلوم نیست تا آخر عمر هرگز آنها را ببینم. گویی تجربه من با ایران، میراث یک حیات پیشین است که در ناخودآگاهم زنده است، اما از دسترس حیات فعلی خارج است. مثل تجربهای از خواب شب قبل!
انسان بهطبع شناخت خودش از جهان ِواقع، انتظار داره وقتی اتفاق بدی براش میفته وضع خیلی چیزها بههم بریزه و در واقع نمیریزه!
هستی انقدر گسترهست که وجود و عدم وجود ما عملاً در حقیقت کلی بیتاثیره. بیماری، بازتولید ناامیدی با تأویل سارتریه. یعنی خودت رو بچسب رفیق، سفت. بیرون از تو بیرون از توست.
هستی انقدر گسترهست که وجود و عدم وجود ما عملاً در حقیقت کلی بیتاثیره. بیماری، بازتولید ناامیدی با تأویل سارتریه. یعنی خودت رو بچسب رفیق، سفت. بیرون از تو بیرون از توست.
November 20, 2024 at 9:23 PM
انسان بهطبع شناخت خودش از جهان ِواقع، انتظار داره وقتی اتفاق بدی براش میفته وضع خیلی چیزها بههم بریزه و در واقع نمیریزه!
هستی انقدر گسترهست که وجود و عدم وجود ما عملاً در حقیقت کلی بیتاثیره. بیماری، بازتولید ناامیدی با تأویل سارتریه. یعنی خودت رو بچسب رفیق، سفت. بیرون از تو بیرون از توست.
هستی انقدر گسترهست که وجود و عدم وجود ما عملاً در حقیقت کلی بیتاثیره. بیماری، بازتولید ناامیدی با تأویل سارتریه. یعنی خودت رو بچسب رفیق، سفت. بیرون از تو بیرون از توست.