The intersections of family, gender, work, entrepreneurship, religion, and migration in urban market contexts required intense analysis. I hope this will be an insightful piece that highlights this multidimensionality.

I delved into the mixed embeddedness of migrant entrepreneurship, bringing aspirations for upward mobility in response to discrimination. I discuss how flexible work conditions pave the way for exploitation in family businesses.

I did this research back in 2021 for my master’s. Now, while doing my PhD, it was really tough to balance things to get it published. This piece means a lot to me. It’s not just my first article, it also includes autoethnography from my time being a migrant worker in a gastronomy shop.

Erdoğan’ın en az 3 çocuk demesi ilk kez taa 2008’e gidiyor. Ortaokuldaydım. Şimdi doktoradayım, doğurganlık hızı 1,51. Her şeye biat kültürü diye koşa koşa analiz eylememek gerektiğine bir başka işaret.

Deniz hoca ibre kız çocuğundan yana döndü diyor, ibre bir taraftan da “çalışan gelinden” yana döndü. Köylerde dahi aile yer zengini değilse maaşlı gelin aranıyor.

Öğrenci arkadaşlarımızı ve tüm siyasi tutsakları geri alalım. Demokratik eylem hakkının kullanılmasını şiddet ve hukuksuzlukla bastırmaya çalışanlardan hesap soralım. Otokrasi karşıtı direnişimizi yaygınlaştıralım. Sonra burayı da daha eğlenceli bir yer yaparız.

Instagram is much better. I can at least see what my contacts are posting or sharing in their stories. I hope bluesky gains more traction at some point. :(

Z kuşağı, kanzi kuşağı diye küçümseyici, umut kırıcı analiz yapanlar tükürdüklerini yalayıp gençlere üstenci bakmayı bi bıraksınlar bu vesileyle bir tek onu da yazayım. En çok da benim gibi göç etmiş akademisyen entelektüel tayfa. Ben bir kez daha ODTÜlülüğümle gururlanıyorum.