(เซนเซ หนูมาแล้วววว!?!✨✨💖💖✨)

พอได้ยินอีกคนพูดภาษาญี่ปุ่น จากตัวที่กำลังโค้งรัวๆก็ชะงักค้างกลางอากาศ

อ เอ๊ะ—เอ๊ะะะะะ!!!?

นี่มัน.. ต้มกันชัดๆเลยนี่นา!

เธอคิดพลางตาโตมองอีกฝ่าย รู้สึกมันเขี้ยวเลยเผลอส่งเสียง ‘ฮึ‘ ออกมาเบาๆพร้อมกับยู่ปาก

“ ต-แต่ว่าเก่งมากเลยค่ะ ต้องพยายามหนักมากเพราะเรียนเองสินะคะ! ”

“ เข้าใจค่ะ ถ้าไม่บอกก็นึกว่าเป็นคนญี่ปุ่นนะคะ! ”

ถึงอย่างนั้นก็อารมณ์เปลี่ยนมาตาวาวอย่างตื่นเต้น

เด็กสาวผมกลิตเตอร์ตาโต เพราะเป็นคนหัวช้าเลยทำให้ไม่สามารถเข้าใจอะไรได้ง่ายๆภายในเวลาสั้นๆ

แถมยังเป็นภาษาที่ไม่คุ้นเคย!

ดวงตาสลับซ้ายขวาอย่างเลิ่กลั่กในตอนที่อีกฝ่ายพูดออกมา จนในที่สุดก็ทนไม่ไหว

" ข ข-ขอโทษด้วยนะคะ!! "
" เดี๋ยวจะตามคุณตำรวจให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ! "

เธอพูดออกมาเสียงไม่ดังมากนัก แต่คงตลกน่าดูเพราะเล่นทำตัวไม่ถูกจนเผลอทำท่าโค้งรัวๆแทนคำขอโทษซะงั้น

(😔😔😔😔)

(เย้ะ มาแร้ว!💖)

ถึงอย่างนั้นเมื่อแอบถือวิสาสะชำเลืองมองอีกฝ่าย การแต่งตัวแบบนี้..

' ห-หรือว่าจะเป็นนักท่องเที่ยว!!? '

พอคิดดังนั้นสองมือก็รีบหยิบเอาหูฟังออกจากหู ก่อนจะตั้งสติอันน้อยนิด

" ฮ ฮ-เฮลโล่ว-- "

เธอเม้มปากแน่นอย่างชั่งใจก่อนจะเอ่ยภาษาตะวันตกทำเนียงแปร่งๆ นึกโทษตัวเองที่มัวแต่ฟังเพลงจนไม่ได้ยินว่าอีกฝ่ายพูดว่าอะไร

มาถามทางรึป่าวนะ?

เพราะมัวแต่ก้มหน้าก้มตาจิ้มโทรศัพท์ แถมยังใส่หูฟังครอบที่เปิดเพลงเสียงดังกลบจนไม่ได้ยินเสียงเอ่ยทัก

มาริที่วันนี้ใส่เสื้อยืดสีขาวธรรมดาลายฉลามวาฬตัวโปรดกำลังจะเดินผ่านคุณไป แต่เมื่อเจ้าของเสียงเรียกขยับเข้ามาใกล้ระยะสายตาก็สะดุ้งโหยง

' อ อ อะไรกัน.. '

เธอคิดพลางทำสีหน้าเหลอหลา ท่าทางราวกับหดเล็กจนเหลือสองเซนทำให้รู้ว่าเธอไม่คุ้นชินกับคนแปลกหน้าเท่าไหร่นัก

+

(จับจับจับ หางฟูๆกลายเป็นของมาริแล้ว🥺🥺🖐️🖐️💖)