————————————————
「僕の名前ですか?」
"ชื่อหรอครับ?"
「どうせすぐ忘れるなら、聞かないでもらえると助かるのです。」
"ถ้าอีกเดี๋ยวก็ลืม สู้ไม่ถามดีกว่านะครับ"
————————————————
【日野原はなれ | ฮิโนะฮาระ ฮานาเระ】
ーนักเรียนปี 1 ผู้จดจำโลกใบเดิมไม่ได้
doc : bit.ly/KzK_Hanare
( DM ได้ทุกเรื่องยกเว้นขอยืมเงินนะคะ♪( ´▽`) )
#KzK_Udk_Support
กีฬาสีร้อนเป็นไฟ การแสดงสดก็เริ่มแล้วเช่นกัน
Golden Dawn Teamกำลังเชิญชวนพร้อมกับเพลงใหม่เปิดตัว
GRAND SALE SURVIVOR!!
มาเมามันกันเถอะพวก ! นอกจากการแสดงกลางลาน
ดูเหมือนว่าจะมีเกมให้เล่นกันด้วยนะเออ !!
เอ้ารออะไร ได้ผลลัพธ์แล้วก็แชร์ด้วยเด้อ !! ก๊าาฮ่าฮ่าฮ่า !!
akatsukiwaltz1-jpg.github.io/KZKSportDay/
#KzK_Udk_Support
กีฬาสีร้อนเป็นไฟ การแสดงสดก็เริ่มแล้วเช่นกัน
Golden Dawn Teamกำลังเชิญชวนพร้อมกับเพลงใหม่เปิดตัว
GRAND SALE SURVIVOR!!
มาเมามันกันเถอะพวก ! นอกจากการแสดงกลางลาน
ดูเหมือนว่าจะมีเกมให้เล่นกันด้วยนะเออ !!
เอ้ารออะไร ได้ผลลัพธ์แล้วก็แชร์ด้วยเด้อ !! ก๊าาฮ่าฮ่าฮ่า !!
akatsukiwaltz1-jpg.github.io/KZKSportDay/
น้ำหนักลดลงเล็กน้อย
รอยแผลขีดข่วนเล็กน้อย
สุขภาพจิตที่ย่ำแย่ลงเล็กน้อย
ผลประเมินโดยรวมแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นกังวล
เขาแค่นั่งมองคนที่ผ่านไปมา
คนแล้วคนเล่า
คนแล้วคนเล่า
คนแล้วคนเล่า
ในตอนนี้เองที่ได้รู้ว่า
เหล่าใบหน้าที่ตนคุ้นเคยก็เหลือเพียงเล็กน้อยเช่นกัน
น้ำหนักลดลงเล็กน้อย
รอยแผลขีดข่วนเล็กน้อย
สุขภาพจิตที่ย่ำแย่ลงเล็กน้อย
ผลประเมินโดยรวมแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นกังวล
เขาแค่นั่งมองคนที่ผ่านไปมา
คนแล้วคนเล่า
คนแล้วคนเล่า
คนแล้วคนเล่า
ในตอนนี้เองที่ได้รู้ว่า
เหล่าใบหน้าที่ตนคุ้นเคยก็เหลือเพียงเล็กน้อยเช่นกัน
เป็นเวลา7วัน ที่พวกคุณทุกคนอพยพไปถึงห้างคิไซแล้ว ตลอดระยะเวลานั้นเป็นช่วงเวลายากลำบากแห่งการปรับตัวของคุณ
และเป็นเวลาที่ยากลำบากของใครบางคนเหมือนกัน
.
.
.
⚠️⚠️TW : กล่าวถึงความตาย , การพยายามฆ่าตัวตาย , การตายของตัวละคร , การตายของสัตว์
เป็นเวลา7วัน ที่พวกคุณทุกคนอพยพไปถึงห้างคิไซแล้ว ตลอดระยะเวลานั้นเป็นช่วงเวลายากลำบากแห่งการปรับตัวของคุณ
และเป็นเวลาที่ยากลำบากของใครบางคนเหมือนกัน
.
.
.
⚠️⚠️TW : กล่าวถึงความตาย , การพยายามฆ่าตัวตาย , การตายของตัวละคร , การตายของสัตว์
(โรลเปิดแยกรูท)
@ ลานจอดรถ Kisai NeoPlaza
TW : implied of self harm
แกร่ก แกร่ก
แกร่ก แกร่ก แกร่ก
ในลานโล่งมีเสียงกระทบกันของหิน...?ดังขึ้น
หากจะลองหาที่มา ก็พบต้นตอเป็นเงาร่างของเด็กหนุ่มที่นั่งพิงเสาอยู่ตามลำพัง
แกร่ก แกร่ก
ดูเหมือนเสียงหินกระทบกันจะมาจากการที่เขาดีดกำไลหินกับผิวหนังตัวเอง จึงมีเสียงหินที่ถูกร้อยเป็นกำไลกระทบกัน
+
(โรลเปิดแยกรูท)
@ ลานจอดรถ Kisai NeoPlaza
TW : implied of self harm
แกร่ก แกร่ก
แกร่ก แกร่ก แกร่ก
ในลานโล่งมีเสียงกระทบกันของหิน...?ดังขึ้น
หากจะลองหาที่มา ก็พบต้นตอเป็นเงาร่างของเด็กหนุ่มที่นั่งพิงเสาอยู่ตามลำพัง
แกร่ก แกร่ก
ดูเหมือนเสียงหินกระทบกันจะมาจากการที่เขาดีดกำไลหินกับผิวหนังตัวเอง จึงมีเสียงหินที่ถูกร้อยเป็นกำไลกระทบกัน
+
[เนื้อหาความทรงจำถูก
ล̴͖̳̦̯͉͇͙̳͙͚̮̟̘͕̭̜̒͋̅̓̾̈̎́͐̾̇̆̉́̒͑̑͂̄̚บ҈̠̰͇̣͍̪͓͉͖͉̣͚̟̜͔̦̓̔͒̐̍̓͌͊͛̈̄̔̊̚เ҈̝̪͈͈̖̗͚̟̭͍͙̪̋̅̒̐͐̈́̾̃̉̈́̊̔̏́͗̂̇̒͌̓̎͗̔ล̵̬̦̳͇̣̗̳̳̗̝͈̠̥̓͛̊͛̅̈́̎̅̊̇͗̌̚ื҈͙͔̫͎̮̣̫̥̮̬͚̫͇̱̱̤̩̯̳̲̜̓̃̈̿̆̃̐̓̉̋̅̍̅̈́̈͑̾̄͊͒อ̷͍̜̬͖̞͇̩͉̬̝̠͓̘̭̣̟̂͑̽̅̐̓̑̆́̓̀͛̏̆́̊̈́̿̓น̷̵͓̟̘͈̝͈̝̠̙͎̙̠͖̜̩͖͖̟͕͓͍̗̀͋̐̆̾̀̏͌̋̃̀̀̍́̉͊̿͋̓̑̈̉̆͑̈́̑̍̈̀͗͗͋͌̋̃̾́͋̃́̉ͅͅͅไ̸̱̮͖͕̟̮̦̤̯̤̝͕͔̫̭̪̙̤̖̑̉͂̂͗̃̽͆̓̎̈́̈͒̃̚̚̚ͅͅม̷̸่̪͙͎̣͎̖̖͖̲͉̳̞̲͖̰̱̲͖͚͎̞̪͈̥͖̲̣̪̟̯̥̰̳̪̭̠̣͕̑͌͌̔̔͂͋̑͋̉̏͋̓̔̆̔̄̄̋̉̀͛̅͑̓̾́͑̃͋̀̃̈́͌̉̽̋͐̚ͅͅม̶̭̳̩͉̮̤͕͓̜̦̯̰͈̳̑̃̒̒̽̐̌̊̏̾̔̄͑̄ͅี̶̖͈͖͔̲̤͉̘͎͖̠͖̦̤̾̋͊̀̽̄̆͗̌́̏̀̔̃̃̓̍̅̊̏̚̚ใ̵̳̜̠̫͕͉͚͎̗͉̥̙͕̫͍͈̩̏͋̀͌́͋͋̿̈́̒͐́̔̚ค҈͚̦͍̠̜̘̝̜͍͙̰̲̖̋͋̔̒͗̀͛̈́͋͗̄̇̉́̌͑̍ͅร҉͎͈͎͔̰͔̟͈͖͖̥̥͉̲̓̃̍̿͋̌́̌͊̎͛̉̈̄̅̅́̋จ҉̩͔͇̯̤͖̟͙͔͎͚͙͈̒͒͋̾̌͆̾́͛͂̆̽͐̑ด̷͔̩̳̲͕̦̗̜̯̩͉̗̭̒͛̍́͒͊̊͌̓͐͆̆͐͋̄̍̓̎͒ͅจ̸̲͈̠̣̖̫͚̲̖̙̱͎̣̞͈͔͕́́́̎̎̊͂̇́̈́͛̾̒̒̀͂̍̓́̇̾̚ำ̸̫͍͙̮̯̬͕̮͖̜̲̍̎̒̒̓̉͐̆̽̋͛̎͋̍̈́̽̆̄̔́̄̎̚̚ͅม̴̞̖̙̜̠͈̯͔̝̣͔͇̪͔͍̰͎̮̬̭̳͇̭̝͌̍͗͒͑̄̏̽̉̓͂̃͗̐̂͋͛͗̃́ั̶̥̘̰͚͙̭͈̣̦͕̠͙̜̞̥̠͙͖͚̂̊̀̃̽̾̉̍́͊͊͊̏̒̄͊น҉̥̭̪̗̘̝̬͚̠͓͙̱̤͓̜͚̈́́͂̑͆̀̑͊̋̋̈́̀͛̈́̀͊̎̚̚ͅไ̴̠̜͖͉̬̥̯̰̥̤̬̬͓̜̗̱̖̬̬͍̓̐͋̈́̉͗̈̆̒̓͂̊̓͋̽͑͌͒͆͂ด̵̷้̥̘̦̤̟͎̝̭͚̟͎̙͔̗͇̮̪̲̬͉̟̣̘̣͙͕̪̭̥̮̫̟̪̝̘̙̗̠̯͈̪̭͊́̋̒̈͒͋̌͐̔̓̔̐͑̒̅̂̏́̆̌̊̓̅̓̀͂̇̅͋̊͋̾̚̚̚̚อ̸͖̦̮͍̞̠̞̗̘̰͇͉͉͎̟̳͎̘̮̱͈͔̖̯͛̍̓͑͌̀̉̊̃͂́̇́̓̀̽̀̑̈̀͒̅̈̚ี̴̠̙̳̬̣͙̞̬͇̝͇̟̒͌͒̉̊̒͐͗̇̑̾̚ͅก҈̩͇͔̟̙̩̤̤̯̱͔̝͙̙̥̖̙̖͔̤͈̇̿͛̉͊̌̆̑̿̆̔̅̀́͆̉̔͐͐̆]
“ ป⏹︎ ⏹︎กป้ ⏹︎ ⏹︎ ปลอ ⏹︎ ⏹︎ ⏹︎“
————
เข้าไปช่วย แต่ไม่ทันพอ
ด้วยสัญชาตญาณสุดท้าย ก็สามารถหลบไปยัง Kisai NeoPlaza
————
[อิจิโงะ อิจิเอะ]
- ถูกฝนสีดำแต่ไม่มาก
- สติ (50/100)
- ความทรงจำบางส่วนพร่าเลือน อยู่ในสภาพก้ำกึ่งระหว่างรู้ว่าและไม่รู้ว่าตัวเองเป็น
[เนื้อหาความทรงจำถูก
ล̴͖̳̦̯͉͇͙̳͙͚̮̟̘͕̭̜̒͋̅̓̾̈̎́͐̾̇̆̉́̒͑̑͂̄̚บ҈̠̰͇̣͍̪͓͉͖͉̣͚̟̜͔̦̓̔͒̐̍̓͌͊͛̈̄̔̊̚เ҈̝̪͈͈̖̗͚̟̭͍͙̪̋̅̒̐͐̈́̾̃̉̈́̊̔̏́͗̂̇̒͌̓̎͗̔ล̵̬̦̳͇̣̗̳̳̗̝͈̠̥̓͛̊͛̅̈́̎̅̊̇͗̌̚ื҈͙͔̫͎̮̣̫̥̮̬͚̫͇̱̱̤̩̯̳̲̜̓̃̈̿̆̃̐̓̉̋̅̍̅̈́̈͑̾̄͊͒อ̷͍̜̬͖̞͇̩͉̬̝̠͓̘̭̣̟̂͑̽̅̐̓̑̆́̓̀͛̏̆́̊̈́̿̓น̷̵͓̟̘͈̝͈̝̠̙͎̙̠͖̜̩͖͖̟͕͓͍̗̀͋̐̆̾̀̏͌̋̃̀̀̍́̉͊̿͋̓̑̈̉̆͑̈́̑̍̈̀͗͗͋͌̋̃̾́͋̃́̉ͅͅͅไ̸̱̮͖͕̟̮̦̤̯̤̝͕͔̫̭̪̙̤̖̑̉͂̂͗̃̽͆̓̎̈́̈͒̃̚̚̚ͅͅม̷̸่̪͙͎̣͎̖̖͖̲͉̳̞̲͖̰̱̲͖͚͎̞̪͈̥͖̲̣̪̟̯̥̰̳̪̭̠̣͕̑͌͌̔̔͂͋̑͋̉̏͋̓̔̆̔̄̄̋̉̀͛̅͑̓̾́͑̃͋̀̃̈́͌̉̽̋͐̚ͅͅม̶̭̳̩͉̮̤͕͓̜̦̯̰͈̳̑̃̒̒̽̐̌̊̏̾̔̄͑̄ͅี̶̖͈͖͔̲̤͉̘͎͖̠͖̦̤̾̋͊̀̽̄̆͗̌́̏̀̔̃̃̓̍̅̊̏̚̚ใ̵̳̜̠̫͕͉͚͎̗͉̥̙͕̫͍͈̩̏͋̀͌́͋͋̿̈́̒͐́̔̚ค҈͚̦͍̠̜̘̝̜͍͙̰̲̖̋͋̔̒͗̀͛̈́͋͗̄̇̉́̌͑̍ͅร҉͎͈͎͔̰͔̟͈͖͖̥̥͉̲̓̃̍̿͋̌́̌͊̎͛̉̈̄̅̅́̋จ҉̩͔͇̯̤͖̟͙͔͎͚͙͈̒͒͋̾̌͆̾́͛͂̆̽͐̑ด̷͔̩̳̲͕̦̗̜̯̩͉̗̭̒͛̍́͒͊̊͌̓͐͆̆͐͋̄̍̓̎͒ͅจ̸̲͈̠̣̖̫͚̲̖̙̱͎̣̞͈͔͕́́́̎̎̊͂̇́̈́͛̾̒̒̀͂̍̓́̇̾̚ำ̸̫͍͙̮̯̬͕̮͖̜̲̍̎̒̒̓̉͐̆̽̋͛̎͋̍̈́̽̆̄̔́̄̎̚̚ͅม̴̞̖̙̜̠͈̯͔̝̣͔͇̪͔͍̰͎̮̬̭̳͇̭̝͌̍͗͒͑̄̏̽̉̓͂̃͗̐̂͋͛͗̃́ั̶̥̘̰͚͙̭͈̣̦͕̠͙̜̞̥̠͙͖͚̂̊̀̃̽̾̉̍́͊͊͊̏̒̄͊น҉̥̭̪̗̘̝̬͚̠͓͙̱̤͓̜͚̈́́͂̑͆̀̑͊̋̋̈́̀͛̈́̀͊̎̚̚ͅไ̴̠̜͖͉̬̥̯̰̥̤̬̬͓̜̗̱̖̬̬͍̓̐͋̈́̉͗̈̆̒̓͂̊̓͋̽͑͌͒͆͂ด̵̷้̥̘̦̤̟͎̝̭͚̟͎̙͔̗͇̮̪̲̬͉̟̣̘̣͙͕̪̭̥̮̫̟̪̝̘̙̗̠̯͈̪̭͊́̋̒̈͒͋̌͐̔̓̔̐͑̒̅̂̏́̆̌̊̓̅̓̀͂̇̅͋̊͋̾̚̚̚̚อ̸͖̦̮͍̞̠̞̗̘̰͇͉͉͎̟̳͎̘̮̱͈͔̖̯͛̍̓͑͌̀̉̊̃͂́̇́̓̀̽̀̑̈̀͒̅̈̚ี̴̠̙̳̬̣͙̞̬͇̝͇̟̒͌͒̉̊̒͐͗̇̑̾̚ͅก҈̩͇͔̟̙̩̤̤̯̱͔̝͙̙̥̖̙̖͔̤͈̇̿͛̉͊̌̆̑̿̆̔̅̀́͆̉̔͐͐̆]
“ ป⏹︎ ⏹︎กป้ ⏹︎ ⏹︎ ปลอ ⏹︎ ⏹︎ ⏹︎“
————
เข้าไปช่วย แต่ไม่ทันพอ
ด้วยสัญชาตญาณสุดท้าย ก็สามารถหลบไปยัง Kisai NeoPlaza
————
[อิจิโงะ อิจิเอะ]
- ถูกฝนสีดำแต่ไม่มาก
- สติ (50/100)
- ความทรงจำบางส่วนพร่าเลือน อยู่ในสภาพก้ำกึ่งระหว่างรู้ว่าและไม่รู้ว่าตัวเองเป็น
“ไม่ต้องกลัวนะมี่จัง”
“เราจะต้องรอดไปด้วยกัน”
ประโยคปลุกใจที่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือให้พอได้ยินกันแค่สองคน
อาซาฮิพยายามฉีกยิ้มเหมือนอย่างเคย แต่มันบิดเบี้ยวไม่น่าดูเอาเสียเลย
ความกลัวกัดกินเขาไปถึงขั้วหัวใจแต่ก็ไร้ทางหนี
ทำได้แค่วิ่งต่อไปจนขาแทบไม่มีแรงยืน
คิดเสียว่าเป็นแค่ฝันร้ายที่ยาวนานสักหน่อย
คิดเสียว่าสิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องจริง
+
“ไม่ต้องกลัวนะมี่จัง”
“เราจะต้องรอดไปด้วยกัน”
ประโยคปลุกใจที่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือให้พอได้ยินกันแค่สองคน
อาซาฮิพยายามฉีกยิ้มเหมือนอย่างเคย แต่มันบิดเบี้ยวไม่น่าดูเอาเสียเลย
ความกลัวกัดกินเขาไปถึงขั้วหัวใจแต่ก็ไร้ทางหนี
ทำได้แค่วิ่งต่อไปจนขาแทบไม่มีแรงยืน
คิดเสียว่าเป็นแค่ฝันร้ายที่ยาวนานสักหน่อย
คิดเสียว่าสิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องจริง
+
> 1ST TURN — 2A
ตั้งแต่ที่สัญญาณประกาศให้วิ่งออกไปนั้น ยูกิโตะเขาก็คอยวิ่งตามกลุ่มของเขาไป จนหยาดฝนสีดำเริ่มร่วงลงมาจากฟ้าและมันทำให้พวกเขาต้องหาที่หลบฝน โชคดีที่รุ่นน้องในกลุ่มหาจุดนั้นเจอ
เขาพักหายใจไปสักพัก ความเหนื่อยล้าจากการวิ่งนั้นกินแรงเขาไปมากหน่อย แต่ทว่าจู่เขากลับรู้สึกเหมือนมีอะไรมองเข้าเลยตัดสินใจที่จะ
แหงนหน้ามองขึ้นไปข้างบน
> 1ST TURN — 2A
ตั้งแต่ที่สัญญาณประกาศให้วิ่งออกไปนั้น ยูกิโตะเขาก็คอยวิ่งตามกลุ่มของเขาไป จนหยาดฝนสีดำเริ่มร่วงลงมาจากฟ้าและมันทำให้พวกเขาต้องหาที่หลบฝน โชคดีที่รุ่นน้องในกลุ่มหาจุดนั้นเจอ
เขาพักหายใจไปสักพัก ความเหนื่อยล้าจากการวิ่งนั้นกินแรงเขาไปมากหน่อย แต่ทว่าจู่เขากลับรู้สึกเหมือนมีอะไรมองเข้าเลยตัดสินใจที่จะ
แหงนหน้ามองขึ้นไปข้างบน
คาตานะถึงจะบิ่นแค่ก็หนักประมาณโลครึ่ง
ร่างกายของเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ออกกำลังกายตั้งแต่เด็ก ไม่ได้กินครบสามมือมาตอลด4เดือน และไม่มีพื้นฐานการจับดาบมาก่อน ยากที่จะยกมันขึ้นมาฟัน
ยิ่งไปกว่านั้น.. สิ่งที่พวกเราต้องสู้ก็หลุดโลกเกินไปกว่าจะทำใจรับมือได้ภายในเวลาอันสั้น
ยามาดะได้แต่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวอยู่อย่างนั้น ทำอะไรแทบไม่ได้เลย...
คาตานะถึงจะบิ่นแค่ก็หนักประมาณโลครึ่ง
ร่างกายของเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ออกกำลังกายตั้งแต่เด็ก ไม่ได้กินครบสามมือมาตอลด4เดือน และไม่มีพื้นฐานการจับดาบมาก่อน ยากที่จะยกมันขึ้นมาฟัน
ยิ่งไปกว่านั้น.. สิ่งที่พวกเราต้องสู้ก็หลุดโลกเกินไปกว่าจะทำใจรับมือได้ภายในเวลาอันสั้น
ยามาดะได้แต่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวอยู่อย่างนั้น ทำอะไรแทบไม่ได้เลย...
〘 Start Ⅱ 〙
2016年 9月 4日
หลังจากมื้ออาหารสุดท้าย วันแห่งการเปลี่ยนแปลงก็มาถึง... วันที่พวกเราจะต้องหนีออกมาจากกรงขังแห่งนี้...
เมฆสีทมิฬขมุกขมัวก่อตัว มันเตรียมที่จะชะล้างทุกสิ่งอย่สงให้มลายหายสิ้น มันต้องการที่จะกลืนกินพวกเรา
แล้วยังไงล่ะพวกเราต้องรอดออกไปแน่!!!
เอาล่ะเหล่าหนุ่มสาว จงออกวิ่งทะยานสู่ความหวัง เพราะการหนีตายได้เริ่มแล้ว
〘 Start Ⅱ 〙
2016年 9月 4日
หลังจากมื้ออาหารสุดท้าย วันแห่งการเปลี่ยนแปลงก็มาถึง... วันที่พวกเราจะต้องหนีออกมาจากกรงขังแห่งนี้...
เมฆสีทมิฬขมุกขมัวก่อตัว มันเตรียมที่จะชะล้างทุกสิ่งอย่สงให้มลายหายสิ้น มันต้องการที่จะกลืนกินพวกเรา
แล้วยังไงล่ะพวกเราต้องรอดออกไปแน่!!!
เอาล่ะเหล่าหนุ่มสาว จงออกวิ่งทะยานสู่ความหวัง เพราะการหนีตายได้เริ่มแล้ว
#KzK_Story
หลังสิ้นสัญญาณการหลบหนี
ทุกคนต่างเร่งฝีเท้าไปกันคนละทิศ
ท่ามกลางผู้ที่ถูกฝากฝังความหวังต่างวิ่งไล่ตามอิสรภาพที่ไม่รู้ว่ามีอยู่ไหม
กลับมีเด็กหนุ่มที่ยืนนิ่งงันอยู่กลางทางก่อนถึงจุดหมาย
หายไปไหนกันนะ
?
#KzK_Story
หลังสิ้นสัญญาณการหลบหนี
ทุกคนต่างเร่งฝีเท้าไปกันคนละทิศ
ท่ามกลางผู้ที่ถูกฝากฝังความหวังต่างวิ่งไล่ตามอิสรภาพที่ไม่รู้ว่ามีอยู่ไหม
กลับมีเด็กหนุ่มที่ยืนนิ่งงันอยู่กลางทางก่อนถึงจุดหมาย
หายไปไหนกันนะ
?
🚨ทั้งสุริยันทองและรัตติกาลเงิน ได้เวลาโหวตธีมสีแล้ว!! 🚨
มาโหวตธีมที่ชอบ อันที่คิดว่าใช่
อย่าเสียสิทธิ์เสียงของท่านล่ะ!
- 1 ตัวละคร ต่อ 1 ธีมที่สามารถโหวตได้ (ส่งซ้ำไม่นับคะแนนเพิ่ม)
- เริ่มโหวต 3 พ.ย. 00.00 น.
- ปิดโหวต 4 พ.ย. 00.00 น. (จะทำการเปิดชีทคำตอบให้ดูผลหลังสิ้นสุดการโหวต)
docs.google.com/forms/d/e/1F...
🚨ทั้งสุริยันทองและรัตติกาลเงิน ได้เวลาโหวตธีมสีแล้ว!! 🚨
มาโหวตธีมที่ชอบ อันที่คิดว่าใช่
อย่าเสียสิทธิ์เสียงของท่านล่ะ!
- 1 ตัวละคร ต่อ 1 ธีมที่สามารถโหวตได้ (ส่งซ้ำไม่นับคะแนนเพิ่ม)
- เริ่มโหวต 3 พ.ย. 00.00 น.
- ปิดโหวต 4 พ.ย. 00.00 น. (จะทำการเปิดชีทคำตอบให้ดูผลหลังสิ้นสุดการโหวต)
docs.google.com/forms/d/e/1F...
[09.02]
DAY2
“แล้วผมจะกลับมานะครับพี่■■”
“เฝ้าบ้านผมให้ดีๆล่ะ”
[ชิราคาเนะ โนโซมิ เลือกที่จะเข้าไปสำรวจในหมอก]
[> 4. ในหมอก]
[09.02]
DAY2
“แล้วผมจะกลับมานะครับพี่■■”
“เฝ้าบ้านผมให้ดีๆล่ะ”
[ชิราคาเนะ โนโซมิ เลือกที่จะเข้าไปสำรวจในหมอก]
[> 4. ในหมอก]
เด็กสาวคนหนึ่งเริ่มรู้ตัวว่าฝนตกจึงรีบเข้ามาหลบในร้านขนมแห่งหนึ่งไม่ไกลจากพื้นที่สำรวจมาก หยาดฝนโดนศีรษะไปเล็กน้อย ไม่ทันไรฝนก็เทลงมาหนักขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอคงต้องติดอยู่ที่นี่จนกว่าฝนจะหยุดเสียแล้ว
ยามาดะไม่ได้เข้าไปด้านในร้านในทันที เธอกำลังยืนนิ่งพิจารณาฝนที่ร่วงลงมา
ว่าแต่..ทำไมถึงทำท่าจะยื่นมืออกไปกันล่ะ
เด็กสาวคนหนึ่งเริ่มรู้ตัวว่าฝนตกจึงรีบเข้ามาหลบในร้านขนมแห่งหนึ่งไม่ไกลจากพื้นที่สำรวจมาก หยาดฝนโดนศีรษะไปเล็กน้อย ไม่ทันไรฝนก็เทลงมาหนักขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอคงต้องติดอยู่ที่นี่จนกว่าฝนจะหยุดเสียแล้ว
ยามาดะไม่ได้เข้าไปด้านในร้านในทันที เธอกำลังยืนนิ่งพิจารณาฝนที่ร่วงลงมา
ว่าแต่..ทำไมถึงทำท่าจะยื่นมืออกไปกันล่ะ
“งี๊ด…”
ทามะเนกิจ้องมองไปรอบตัวอย่างสับสน
โควคุงหายไป
ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น
โควคุงก็เงียบลง เขามองออกไปยังที่ว่างเปล่า บางทีก็เล่าถึงคนที่เขารักที่ไม่มีวันกลับมาให้ฉันฟัง
ทามะเนกิวิ่งหาไปทั่ว แต่ทุกที่ในบ้านว่างเปล่า
จนกระทั่ง…
แกร๊ก
เสียงประตูถูกเปิดออก
(+)
“งี๊ด…”
ทามะเนกิจ้องมองไปรอบตัวอย่างสับสน
โควคุงหายไป
ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น
โควคุงก็เงียบลง เขามองออกไปยังที่ว่างเปล่า บางทีก็เล่าถึงคนที่เขารักที่ไม่มีวันกลับมาให้ฉันฟัง
ทามะเนกิวิ่งหาไปทั่ว แต่ทุกที่ในบ้านว่างเปล่า
จนกระทั่ง…
แกร๊ก
เสียงประตูถูกเปิดออก
(+)