👨🏫 ฮิโระทากะ เรนจิ | อาจารย์วิชาภาษาต่างประเทศ 👨🏫 #KMI_Commu
—
doc :: https://bit.ly/4h1ngto
ลูกสาว ลูกส้ม :: @mikan-kmi.bsky.social
Original Character only for Kumei Gakkou Commu.
[STORY01]
เวลา 9:00 วันที่ 8 สิงหาคม ระหว่างทางที่ฮิโระทากะ เรนจิ กำลังเดินเท้าตามนักเรียนที่แยกย้ายกันไปทำจิตอาสา มีแวะชมนู่นชมนี่บ้าง และเก็บขยะตามทางไปทิ้งไม่ได้ปล่อยให้นักเรียนทำอยู่ฝ่ายเดียว
และเขาก็ดันเจอกับคนที่ไม่อยากเจอที่สุดในชีวิต เธอทักทายเขา พูดคุยกับเขา แต่เขาก็ทำเพียงแค่เดินสวนผ่านไปเท่านั้น
" ไม่มีเหตุผลที่เราจะต้องกลับมาคุยกันอีก "
[STORY01]
เวลา 9:00 วันที่ 8 สิงหาคม ระหว่างทางที่ฮิโระทากะ เรนจิ กำลังเดินเท้าตามนักเรียนที่แยกย้ายกันไปทำจิตอาสา มีแวะชมนู่นชมนี่บ้าง และเก็บขยะตามทางไปทิ้งไม่ได้ปล่อยให้นักเรียนทำอยู่ฝ่ายเดียว
และเขาก็ดันเจอกับคนที่ไม่อยากเจอที่สุดในชีวิต เธอทักทายเขา พูดคุยกับเขา แต่เขาก็ทำเพียงแค่เดินสวนผ่านไปเท่านั้น
" ไม่มีเหตุผลที่เราจะต้องกลับมาคุยกันอีก "
" อีกอย่างเดี๋ยวมีคนเห็น ก็ได้มีเรื่องเมาท์ทั้งโรงเรียนพอดีสิ "
เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นมาเกาหัว พร้อมกับคิ้วที่กระตุกนิดหน่อย
แต่พอจะได้เดินไปก้าวนึง
แมวตัวหนึ่งที่อยู่บนขอบกำแพงใกล้ ๆ เหมือนจะตกใจอะไรบางอย่างจนพุ่งกระโจนใส่หน้าเขา แถมแมวก็ยังส่งเสียงร้องออกมาดังลั่น จนมันขูดหน้าของเขาและวิ่งหนีไป..
+
" อีกอย่างเดี๋ยวมีคนเห็น ก็ได้มีเรื่องเมาท์ทั้งโรงเรียนพอดีสิ "
เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นมาเกาหัว พร้อมกับคิ้วที่กระตุกนิดหน่อย
แต่พอจะได้เดินไปก้าวนึง
แมวตัวหนึ่งที่อยู่บนขอบกำแพงใกล้ ๆ เหมือนจะตกใจอะไรบางอย่างจนพุ่งกระโจนใส่หน้าเขา แถมแมวก็ยังส่งเสียงร้องออกมาดังลั่น จนมันขูดหน้าของเขาและวิ่งหนีไป..
+
หลังจากเล่นเครื่องเกมปริศนาไป เขาก็ดูเหมือนจะเจอแต่เรื่องให้เจ็บตัว ฝันร้ายบ้าง หรือแม้แต่เห็นสิ่งลี้ลับชัดเจนขึ้น (อย่างน้อยเท่าที่เขารู้สึก)
แต่วันนี้เหมือนเขาจะเจอเยอะไปหน่อย ถึงขั้นที่แว่นของเขาหักดังกร๊อบ แถมยังหัวปูดอีกต่างหากเพราะว่าลื่นล้มระหว่างทางกลับบ้านหลังจากซื้อของไปทำอาหาร
" อา...ให้ตายสิ ไม่อยากเดินต่อเลย "
เขาบ่นพึมพำระหว่างยืนจับเสาไฟ
หลังจากเล่นเครื่องเกมปริศนาไป เขาก็ดูเหมือนจะเจอแต่เรื่องให้เจ็บตัว ฝันร้ายบ้าง หรือแม้แต่เห็นสิ่งลี้ลับชัดเจนขึ้น (อย่างน้อยเท่าที่เขารู้สึก)
แต่วันนี้เหมือนเขาจะเจอเยอะไปหน่อย ถึงขั้นที่แว่นของเขาหักดังกร๊อบ แถมยังหัวปูดอีกต่างหากเพราะว่าลื่นล้มระหว่างทางกลับบ้านหลังจากซื้อของไปทำอาหาร
" อา...ให้ตายสิ ไม่อยากเดินต่อเลย "
เขาบ่นพึมพำระหว่างยืนจับเสาไฟ
" OUCH!!!— ไอ้- F!@#!@#!$C "
" OUCH!!!— ไอ้- F!@#!@#!$C "
" อะไรเจ๋งเกิน? "
เหมือนพ่อใหญ่จะยังไม่รู้ว่าในข้อสอบที่ตัวเองออกไปนั้น นักเรียนจะเจอเรื่องแปลก ๆ
อีกอย่างคะแนนที่ได้ของเคนตะก็ไม่ได้เต็ม 50 นี่ ????????
" อะไรเจ๋งเกิน? "
เหมือนพ่อใหญ่จะยังไม่รู้ว่าในข้อสอบที่ตัวเองออกไปนั้น นักเรียนจะเจอเรื่องแปลก ๆ
อีกอย่างคะแนนที่ได้ของเคนตะก็ไม่ได้เต็ม 50 นี่ ????????
" แทนคำขอบคุณที่เธอตั้งใจมาตลอดนะ "
✨✨✨
" แทนคำขอบคุณที่เธอตั้งใจมาตลอดนะ "
✨✨✨
( ลิงก์ทำข้อสอบ : forms.gle/NKXWAWLwgKqX...
เฉลยข้อสอบเพื่อคาร์ตัวละคร : bit.ly/3Zxk4gX )
( ลิงก์ทำข้อสอบ : forms.gle/NKXWAWLwgKqX...
เฉลยข้อสอบเพื่อคาร์ตัวละคร : bit.ly/3Zxk4gX )
#KMI_KimatsuShiken
ท่ามกลางความกดดันในห้องสอบ อาจารย์ฮิโระทากะก็เคร่งขรึมสุด ๆ ขัดกับช่วงงานโรงเรียนที่ผ่านมาลิบลับ!
" ใช้เวลาทำข้อสอบของตัวเองให้เต็มที่ อ่านให้ครบถ้วนห้ามขาดห้ามเกิน ถ้ามีปัญหาอะไรในข้อสอบก็สามารถแจ้งอาจารย์ได้เลย "
" พยายามเข้าล่ะ "
#KMI_KimatsuShiken
ท่ามกลางความกดดันในห้องสอบ อาจารย์ฮิโระทากะก็เคร่งขรึมสุด ๆ ขัดกับช่วงงานโรงเรียนที่ผ่านมาลิบลับ!
" ใช้เวลาทำข้อสอบของตัวเองให้เต็มที่ อ่านให้ครบถ้วนห้ามขาดห้ามเกิน ถ้ามีปัญหาอะไรในข้อสอบก็สามารถแจ้งอาจารย์ได้เลย "
" พยายามเข้าล่ะ "
"เปล่าหรอก— แค่..ต้องคอยดูแลคนน่ะ"
เขายิ้มกลบเกลื่อน?
"อย่าไปบอกเด็กสาวผมส้มนะว่ามีลุงคนนึงคอยแอบดูอยู่"
"ได้เห็นเขามีเพื่อนก็ดีใจ แต่ทำไมต้องเป็นเรือลำนี้กันนะ.."
เขาบ่นพึมพำก่อนจะค่อย ๆ แอบหันไปมองเด็กสาวสองคนที่ฟลอร์เต้นรำ
"ว่าแต่ หนูหลงทางงั้นเหรอ?"
@yuugumo-kmi.bsky.social
"เปล่าหรอก— แค่..ต้องคอยดูแลคนน่ะ"
เขายิ้มกลบเกลื่อน?
"อย่าไปบอกเด็กสาวผมส้มนะว่ามีลุงคนนึงคอยแอบดูอยู่"
"ได้เห็นเขามีเพื่อนก็ดีใจ แต่ทำไมต้องเป็นเรือลำนี้กันนะ.."
เขาบ่นพึมพำก่อนจะค่อย ๆ แอบหันไปมองเด็กสาวสองคนที่ฟลอร์เต้นรำ
"ว่าแต่ หนูหลงทางงั้นเหรอ?"
@yuugumo-kmi.bsky.social
ประโยคท้ายเสริมมาไม่ได้มีอยู่ในบท
" ถ้าเจอแล้วก็ช่วยมาบอกฉันนะ "
" ฉัน..แอบตามมาน่ะ อดเป็นห่วงไม่ได้ จะให้ลูกสาวรู้ไม่ได้ "
กระซิก ๆ เขาหันไปแอบหยอดน้ำตาเทียมด้วย
@tatsuru-kmi.bsky.social
ประโยคท้ายเสริมมาไม่ได้มีอยู่ในบท
" ถ้าเจอแล้วก็ช่วยมาบอกฉันนะ "
" ฉัน..แอบตามมาน่ะ อดเป็นห่วงไม่ได้ จะให้ลูกสาวรู้ไม่ได้ "
กระซิก ๆ เขาหันไปแอบหยอดน้ำตาเทียมด้วย
@tatsuru-kmi.bsky.social
ผู้เป็นอาจารย์รั้งเด็กสาวไว้ ก่อนจะควักอะไรซักอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูทที่อยู่ขั้นใน
ลูกอมที่มีห่อสีสวยสดใสหลายแท่งด้วยกันอยู่เต็มมือหนาของเขาเมื่อเอาออกมา
" เอาไปแบ่งทุกคนในชมรมนะ แล้วก็ฝากบอกทุกคนรวมถึงมิคังด้วยว่าอย่าลืมพักผ่อน "
" เจอปัญหาอะไรก็บอกอาจารย์ได้เสมอ "
(หรือ...มัน...จะเป็น..โชค...ชะตา..)
ผู้เป็นอาจารย์รั้งเด็กสาวไว้ ก่อนจะควักอะไรซักอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูทที่อยู่ขั้นใน
ลูกอมที่มีห่อสีสวยสดใสหลายแท่งด้วยกันอยู่เต็มมือหนาของเขาเมื่อเอาออกมา
" เอาไปแบ่งทุกคนในชมรมนะ แล้วก็ฝากบอกทุกคนรวมถึงมิคังด้วยว่าอย่าลืมพักผ่อน "
" เจอปัญหาอะไรก็บอกอาจารย์ได้เสมอ "
(หรือ...มัน...จะเป็น..โชค...ชะตา..)
" ค่อยดีขึ้นหน่อย "
" ไม่งั้นคงได้งดขนมของชมรม 20-30 วันแน่ 😞"
(อะไรคือสุ่มได้ตัวเองคะ 55555555465654)
" ค่อยดีขึ้นหน่อย "
" ไม่งั้นคงได้งดขนมของชมรม 20-30 วันแน่ 😞"
(อะไรคือสุ่มได้ตัวเองคะ 55555555465654)
แต่พอเห็นเป็นรูปตัวเองเท่านั้นล่ะ
' ตอนที่ถ่ายรูปให้นี่เอาไปทำเป็นโปสเตอร์ด้วยเราะ?! '
ในหัวคิดไปแบบนั้นด้วยความอายและชื่อยังถูกพิมพ์ผิดอีก แถมตอนนี้ว่าจะทักโยชิทากะด้วย ตอนนี้เนียนหนีไปทางอื่นดีกว่า—
ไปดุคนทำโปสเตอร์ด้ว
(แอบมารีแอคนิดหน่อยนะคะฮี่ๆๆ 🥺)
แต่พอเห็นเป็นรูปตัวเองเท่านั้นล่ะ
' ตอนที่ถ่ายรูปให้นี่เอาไปทำเป็นโปสเตอร์ด้วยเราะ?! '
ในหัวคิดไปแบบนั้นด้วยความอายและชื่อยังถูกพิมพ์ผิดอีก แถมตอนนี้ว่าจะทักโยชิทากะด้วย ตอนนี้เนียนหนีไปทางอื่นดีกว่า—
ไปดุคนทำโปสเตอร์ด้ว
(แอบมารีแอคนิดหน่อยนะคะฮี่ๆๆ 🥺)
docs.google.com/document/d/1...
(โรลเทิร์นตัวเองเสร็จ แท็กคนต่อไปที่จะต้องโรลต่อด้วยนะคะ!)
(ตอบโรลช้าเกิน 1 วันหลังจากถึงเทิร์นของตัวเอง จะทำการข้ามเทิร์นทันทีโดยจะแจ้งในเธรดดิสคอร์ดชมรมที่แยกออกมาอีกทีหลังจากเริ่มโรลค่ะ)
docs.google.com/document/d/1...
(โรลเทิร์นตัวเองเสร็จ แท็กคนต่อไปที่จะต้องโรลต่อด้วยนะคะ!)
(ตอบโรลช้าเกิน 1 วันหลังจากถึงเทิร์นของตัวเอง จะทำการข้ามเทิร์นทันทีโดยจะแจ้งในเธรดดิสคอร์ดชมรมที่แยกออกมาอีกทีหลังจากเริ่มโรลค่ะ)
ต่อให้จะโดนหลอกมาเป็นที่ปรึกษาให้กับชมรมที่ลูกสาวอยู่ เขาก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีเหมือนเช่นเคย
สองมือวางกล่องขนมกล่องใหญ่ที่กำลังส่งกลิ่นหอมกรุ่นไว้ในโต๊ะห้องชมรม เสื้อสูทถูกถอดออกพาดไว้อย่างเป็นระเบียบบนเก้าอี้ที่วางแยกเอาไว้ ก่อนที่ไม่นานก็จะปัด ๆ มือตัวเองเหมือนเตรียมพร้อมเพื่อจะทำอะไรบางอย่าง
แน่นอนว่า เขาได้นัดเด็ก ๆ มาเตรียมจัดงานบุงคะไซล่ะ!
ต่อให้จะโดนหลอกมาเป็นที่ปรึกษาให้กับชมรมที่ลูกสาวอยู่ เขาก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีเหมือนเช่นเคย
สองมือวางกล่องขนมกล่องใหญ่ที่กำลังส่งกลิ่นหอมกรุ่นไว้ในโต๊ะห้องชมรม เสื้อสูทถูกถอดออกพาดไว้อย่างเป็นระเบียบบนเก้าอี้ที่วางแยกเอาไว้ ก่อนที่ไม่นานก็จะปัด ๆ มือตัวเองเหมือนเตรียมพร้อมเพื่อจะทำอะไรบางอย่าง
แน่นอนว่า เขาได้นัดเด็ก ๆ มาเตรียมจัดงานบุงคะไซล่ะ!
" มิคัง ที่พ่อให้ไปไม่พอรึไงลูก " เขาเท้าเอว
แต่ว่าก็ล้วงกระเป่าเอาเงินออกมาสองพันเยนสด ๆ ! 💸
" พ่อจะไปโรงอาหาร เบนโตะที่พ่อทำให้หนูแกะกินรึยังคะ? "
" ถ้ายังล่ะก็ ชวนเพื่อน ๆ ในห้องหนูไปกินข้าวด้วยนะ วิวสวย ๆ ที่คุเมอิมีเยอะแยะเลย "
" มิคัง ที่พ่อให้ไปไม่พอรึไงลูก " เขาเท้าเอว
แต่ว่าก็ล้วงกระเป่าเอาเงินออกมาสองพันเยนสด ๆ ! 💸
" พ่อจะไปโรงอาหาร เบนโตะที่พ่อทำให้หนูแกะกินรึยังคะ? "
" ถ้ายังล่ะก็ ชวนเพื่อน ๆ ในห้องหนูไปกินข้าวด้วยนะ วิวสวย ๆ ที่คุเมอิมีเยอะแยะเลย "
/เพิ่งกลับมาจากเข้าห้องน้ำ ควรจะรู้สึกดีรึเปล่านะที่ไม่เจอในสิ่งที่ไม่อยากเจอ/
(แว้บไปเล่นชินดันมาบ้างค่ะ อาจารย์ไม่กลัวผีแต่กลัวเดวิดที่ 24 ((ตั้งชื่อโดยโทกะจัง 😔)) )
/เพิ่งกลับมาจากเข้าห้องน้ำ ควรจะรู้สึกดีรึเปล่านะที่ไม่เจอในสิ่งที่ไม่อยากเจอ/
(แว้บไปเล่นชินดันมาบ้างค่ะ อาจารย์ไม่กลัวผีแต่กลัวเดวิดที่ 24 ((ตั้งชื่อโดยโทกะจัง 😔)) )
เรนจิรีบหันไป เขวี้ยงแฟ้มงานทิ้งแล้วยื่นมือไปจับไหล่ของโทกะ
โดยทีมืออีกข้างของเขาก็ปิดหน้าตัวเองไว้อยู่
" ออกมาจากประตูตรงนั้นนะโทกะ คนอื่นเขาเรียนอยู่ "
" เดี๋ยวอาจารย์เลี้ยงของกิน โซบะปังดีมั้ย..หรือคาเระปังดี เมล่อนปังด็ได้ "
" ออกมานะหนูนะ "
เรนจิรีบหันไป เขวี้ยงแฟ้มงานทิ้งแล้วยื่นมือไปจับไหล่ของโทกะ
โดยทีมืออีกข้างของเขาก็ปิดหน้าตัวเองไว้อยู่
" ออกมาจากประตูตรงนั้นนะโทกะ คนอื่นเขาเรียนอยู่ "
" เดี๋ยวอาจารย์เลี้ยงของกิน โซบะปังดีมั้ย..หรือคาเระปังดี เมล่อนปังด็ได้ "
" ออกมานะหนูนะ "
" สดใสจังน้า— ตอนเจอครั้งแรกว่าเธอสดใสแล้ว "
" ตอนแรกฉันเองก็คิดว่าเธอเป็นนักเรียนโรงเรียนอื่นเพราะไม่คุ้นหน้า ยังไงก็ฝากตัวอีกครั้งแล้วกันนะ "
" ปีหนึ่งแบบนี้ ได้เจอลูกสาวอาจารย์รึยัง? ถึงจะอยู่กันคนละห้องก็เถอะ แต่อยู่ย่านเดียวกันน่าจะคุ้นหน้ากันบ้างนะ "
" มิคังน่ะ "
" สดใสจังน้า— ตอนเจอครั้งแรกว่าเธอสดใสแล้ว "
" ตอนแรกฉันเองก็คิดว่าเธอเป็นนักเรียนโรงเรียนอื่นเพราะไม่คุ้นหน้า ยังไงก็ฝากตัวอีกครั้งแล้วกันนะ "
" ปีหนึ่งแบบนี้ ได้เจอลูกสาวอาจารย์รึยัง? ถึงจะอยู่กันคนละห้องก็เถอะ แต่อยู่ย่านเดียวกันน่าจะคุ้นหน้ากันบ้างนะ "
" มิคังน่ะ "
" เธอเองก็เหมือนกันสินะ "
เขาผ่อนความเร็วจนได้มาเดินข้าง ๆ ยาโยอิ แม้จะไม่ได้หันไปมองเลยตอนพูด
" ตอนได้ยินเรื่องเล่า มาตั้งแต่สมัยก่อน ภาพในหัวอาจารย์ก็ชัดสุด ๆ เลยล่ะ "
เขาแอบมีส่งเสียง แหะ ๆ ออกมาด้วยจนได้เดินเลยห้องวิทยาศาสตร์ไป
" พักกลางวันแล้ว ไปโรงอาหารกับอาจารย์มั้ย? "
" เธอเองก็เหมือนกันสินะ "
เขาผ่อนความเร็วจนได้มาเดินข้าง ๆ ยาโยอิ แม้จะไม่ได้หันไปมองเลยตอนพูด
" ตอนได้ยินเรื่องเล่า มาตั้งแต่สมัยก่อน ภาพในหัวอาจารย์ก็ชัดสุด ๆ เลยล่ะ "
เขาแอบมีส่งเสียง แหะ ๆ ออกมาด้วยจนได้เดินเลยห้องวิทยาศาสตร์ไป
" พักกลางวันแล้ว ไปโรงอาหารกับอาจารย์มั้ย? "
เขารีบเปลี่ยนทิศเป็นให้ตัวเองหันหลังให้กับห้องเรียนวิทยาศาสตร์ และก้มลงคุยใกล้ ๆ กับโทกะ
" ไม่เอาไม่พูด เดี๋ยวมันก็มาให้เห็นจริง ๆ หรอก "
" บางเรื่องก็ไม่ต้องรู้ก็ได้ ความอยากรู้อยากเห็นมันฆ่าแมวนะหนูโทกะ "
เขาพูดเสียงกระซิบ
" เวลากลางวันแบบนี้มันจะไม่ขยับใช่มะ? "
เขารีบเปลี่ยนทิศเป็นให้ตัวเองหันหลังให้กับห้องเรียนวิทยาศาสตร์ และก้มลงคุยใกล้ ๆ กับโทกะ
" ไม่เอาไม่พูด เดี๋ยวมันก็มาให้เห็นจริง ๆ หรอก "
" บางเรื่องก็ไม่ต้องรู้ก็ได้ ความอยากรู้อยากเห็นมันฆ่าแมวนะหนูโทกะ "
เขาพูดเสียงกระซิบ
" เวลากลางวันแบบนี้มันจะไม่ขยับใช่มะ? "
สีหน้าอมพะนำเหมือนกำลังกลั้นใจกับอะไรบางอย่างปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอาจารย์วิชาภาษาต่างประเทศวัยเลข 4 เมื่อเขาเริ่มเดินผ่านห้องเรียนวิทยาศาสตร์
มือหนึ่งที่ถือแฟ้มงานขนาดใหญ่ยกขึ้นมาบังหน้าด้านข้างของตัวเองไว้จนดูแปลก
" ทำไมต้องวางให้เห็นผ่านหน้าต่างประตูนะ "
เขาบ่นพึมพำญี่ปุ่นคำอังกฤษคำ ไม่ได้สนใจนักเรียนที่เดินผ่านเลย
สีหน้าอมพะนำเหมือนกำลังกลั้นใจกับอะไรบางอย่างปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอาจารย์วิชาภาษาต่างประเทศวัยเลข 4 เมื่อเขาเริ่มเดินผ่านห้องเรียนวิทยาศาสตร์
มือหนึ่งที่ถือแฟ้มงานขนาดใหญ่ยกขึ้นมาบังหน้าด้านข้างของตัวเองไว้จนดูแปลก
" ทำไมต้องวางให้เห็นผ่านหน้าต่างประตูนะ "
เขาบ่นพึมพำญี่ปุ่นคำอังกฤษคำ ไม่ได้สนใจนักเรียนที่เดินผ่านเลย
" ฉันก็คงไม่มีอะไรเพิ่มเติมแล้วล่ะนะ นอกเสียจากว่า... "
" โดดเรียนคาบอื่นก็อย่าให้เขาจับได้แล้วมาฟ้องฉัน "
" แล้วก็อย่าโดดในคาบฉัน "
ปกติแล้วเขาควรจะแทนตัวเองว่าอาจารย์ แต่นั่นล่ะเพื่อป้องกันการสับสน
+
" ฉันก็คงไม่มีอะไรเพิ่มเติมแล้วล่ะนะ นอกเสียจากว่า... "
" โดดเรียนคาบอื่นก็อย่าให้เขาจับได้แล้วมาฟ้องฉัน "
" แล้วก็อย่าโดดในคาบฉัน "
ปกติแล้วเขาควรจะแทนตัวเองว่าอาจารย์ แต่นั่นล่ะเพื่อป้องกันการสับสน
+
(สวัสดีค่ะ เนื่องจากประกาศรายชื่อห้องและชั้นปีแล้ว ทางเราเลยขออนุญาตมาตามหานักเรียนประจำชั้นปี 3 ห้อง B สำหรับบางส่วนที่อาจจะไม่สะดวกเข้า Discord ค่ะ
ตอนนี้เราได้ทำ Canva ไว้ให้ไป edit เลือกที่นั่งกันแล้วนะคะ!
bit.ly/3Broom
แล้วก็มีรายชื่อที่ทำโดยคุณ @atsuki-kmi.bsky.social docs.google.com/spreadsheets...
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ 😭 )
(สวัสดีค่ะ เนื่องจากประกาศรายชื่อห้องและชั้นปีแล้ว ทางเราเลยขออนุญาตมาตามหานักเรียนประจำชั้นปี 3 ห้อง B สำหรับบางส่วนที่อาจจะไม่สะดวกเข้า Discord ค่ะ
ตอนนี้เราได้ทำ Canva ไว้ให้ไป edit เลือกที่นั่งกันแล้วนะคะ!
bit.ly/3Broom
แล้วก็มีรายชื่อที่ทำโดยคุณ @atsuki-kmi.bsky.social docs.google.com/spreadsheets...
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ 😭 )