(ฮะ ฮรึกกกกก เสียงดังมากมากครับคุณประธาน 😭😭😭😭)

(ฮะ ฮรึกกก ขอบคุนคับบ😭😭😭😭 /ผปค.ผมดีใจมากครับบบ 🥹💕💕)

(งื้อ ขอบคุงครับผม 🥹🥹🥹 /ยืนให้ยูบเปนเดะดี)

(งื้อๆๆๆ กัวมากเลยคับบบ 😭😭😭😭 /หงอให้เพ้ด)

ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเกรงอกเกรงใจเป็นอย่างมาก (....)

เด็กหนุ่มหันไปมองตัวสั่นแหง็กๆๆ ภาพด้านหลังเป็นศึกชิงของลดราคาของเหล่าคุณป้าที่กำลังห่ำหั่นกันอย่างดุเดือด สภาพหลุดรุ่ย เสื้อผ้าย้วยอาจอนุมานได้ว่าเป็นเหยื่อจากเหตุการณ์นั้น…

“ผม…ม มาซื้อของครับ…” น้ำตาคลอเบ้า— กล่าวไปอย่างนั้นแต่สภาพเหมือนโดนสัตว์ร้ายรุมทึ้งมากกว่า🧎

!!?!
โดนสมเพช.. โดนสมเพชเวทนาอยู่แหละครับ! 😨😱😱😱

นั่งนิ่งน้ำตาคลอเบ้าสติไหลคลานไปกับพื้น สักครู่ก็ดึงตัวเองกลับมาได้นั่งหน้าซีดเหงื่อแตกพลั่ก

“ผม…ผม….”
“โดน…ศอกคุณป้ากระแทกครับ..“
จากที่คลอเบ้าน้ำตาเริ่มย้อย เรานี่มันน่าสมเพชเหลือเกิน ฮรึกๆๆ 😭😭😭

“อ๊าก!” โดดเตะแข้งก็สะดุ้งหัวฟูตกใจแม้จะไม่เจ็บอะไรมาก เห็นสาวน้อยกองล้มพับเพียบเพราะเรา มองสบตานิ่งไปก่อนจะตาโตเลิ่กลั่ก😱😱😱!?!?!!!

”ข ข ขอโทษครับ!!!!“ สองมือจับหน้าขาคุกเข่ากับพื้นพร้อมโค้งหัว 3-4 รอบ 🛐🛐🛐

!!?!
สะดุ้งโหยงหันกลับไปมอง อ้าปากพะงาบๆ กำลังจะคิดคำตอบจนกระทั่งได้ยินประโยคสุดท้าย….🧍

นี่ผมเหมือนเด็กประถมเหรอค้าบ!!! 😭😭😭 สมเพช เวทนาตนเองยิ่ง

“ป เปล่าครับ… ผม..ผมแค่…” อ้ำอึ้งพูดไม่ถูกตามประสาคนคุยไม่เก่ง เห็นมือตรงหน้าก็ยุกยิกไม่มั่นใจว่าจะจับดีไหม 💦💦💦

(มาแล้วค่ะ! ขอโทษที่ช้านะคะ>__<)

ยังนั่งสั่นหงึกๆๆๆ กับพื้นอยู่ เลื่อนสายตามองคนทัก พบว่ามีวัตถุดิบเต็มไม้เต็มมือขนาดนี้…

แข็งแกร่ง! แข็งแกร่งเหลือเกิน!!!

“ม ไม่เป็นไรครับ…”ตอบเสียงค่อยเบาเหมือนลมพัด แต่ยังนั่งจุ่มอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหน 🧎

(ผมแอบกุดึ้บมาสมัครเรียน!😖 อ๋าาาา จะดีเหรอครับๆๆๆ 🚶‍♂️🚶‍♂️‍➡️🚶‍♂️🚶‍♂️‍➡️🚶‍♂️🚶‍♂️‍➡️🚶‍♂️🚶‍♂️‍➡️ 💦💦 /เดินวน——)