ร้านขนมญี่ปุ่นย่านชิโอคาเสะ เปิดบริการทุกวัน -18.00น. แวะมาได้น้า~💕
DM📩👌
เขาเหลือกตามองขึ้นด้านบนเล็กน้อยเหมือนจะคิดหาคำอธิบายที่เข้าใจได้ง่าย
“ฉันเป็นสมาชิกของชมรมกระจายเสียงน่ะ ปกติฉันทำรายการ ‘จิ้งจอกเล่าเรื่อง‘ ตอนช่วงพักเที่ยงของวันพฤหัส ถ้าสนใจเรื่องเล่าของฉันจะรอฟังก็ได้นะ”
ดูๆไปแล้วรุ่นน้องคนนี้ก็ดูจะเป็นผู้ฟังที่ดี แถมดูจะสนใจในเรื่องเล่า เสียงก็โอเคเลย ทาบทามสักนิดคงได้ล่ะมั้ง?
“โคโนฮะคุงสนใจหรือเปล่าล่ะ?”
เขาเหลือกตามองขึ้นด้านบนเล็กน้อยเหมือนจะคิดหาคำอธิบายที่เข้าใจได้ง่าย
“ฉันเป็นสมาชิกของชมรมกระจายเสียงน่ะ ปกติฉันทำรายการ ‘จิ้งจอกเล่าเรื่อง‘ ตอนช่วงพักเที่ยงของวันพฤหัส ถ้าสนใจเรื่องเล่าของฉันจะรอฟังก็ได้นะ”
ดูๆไปแล้วรุ่นน้องคนนี้ก็ดูจะเป็นผู้ฟังที่ดี แถมดูจะสนใจในเรื่องเล่า เสียงก็โอเคเลย ทาบทามสักนิดคงได้ล่ะมั้ง?
“โคโนฮะคุงสนใจหรือเปล่าล่ะ?”
เพราะส่วนสูงไม่ต่างกันมาก คิสึจิจึงสามารถยื่นไปแปะๆบนหมวกของรุ่นน้องได้โดยไม่ต้องเขย่ง
“ถ้าอย่างงั้นก็ขอให้ชีวิตตลอด 3 ปีของโคโนฮะคุงเต็มไปด้วยความสุขนะ แล้วก็ถ้าอยากฟังเรื่องเล่าของฉันอีกก็…คอยฟังเสียงที่ออกมาจากลำโพงประกาศให้ดีแล้วกันนะ”
เขาว่าพลางชี้ไปที่ลำโพงตัวเล็กที่ติดอยู่ตามตึก
เพราะส่วนสูงไม่ต่างกันมาก คิสึจิจึงสามารถยื่นไปแปะๆบนหมวกของรุ่นน้องได้โดยไม่ต้องเขย่ง
“ถ้าอย่างงั้นก็ขอให้ชีวิตตลอด 3 ปีของโคโนฮะคุงเต็มไปด้วยความสุขนะ แล้วก็ถ้าอยากฟังเรื่องเล่าของฉันอีกก็…คอยฟังเสียงที่ออกมาจากลำโพงประกาศให้ดีแล้วกันนะ”
เขาว่าพลางชี้ไปที่ลำโพงตัวเล็กที่ติดอยู่ตามตึก
เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะกล่าวร่ำลารุ่นน้อง
“งั้นฉันจะรอฟังเรื่องเล่าของสึซึเมะจังนะ ขอให้เป็นวันที่ดี”
——————จบ——————
(เยย่ ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันมากนะคะะ🥺)
เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะกล่าวร่ำลารุ่นน้อง
“งั้นฉันจะรอฟังเรื่องเล่าของสึซึเมะจังนะ ขอให้เป็นวันที่ดี”
——————จบ——————
(เยย่ ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันมากนะคะะ🥺)