🪵太一🦫(ติดงานมอ)
@kitakawa-ssr.bsky.social
喜多川 太一 | Kitakawa taichi | Yugamidai Y.2 (NPC)| บีเวอร์ | ที่บ้านเปิดร้านแกะสลักไม้และงานไม้ <-อุดหนุนได้ อยากทำ
⚠️: คาร์ห้วนๆ หยาบคาย พร้อมบวก
Doc : http://bit.ly/4oaPg1d
⚠️: คาร์ห้วนๆ หยาบคาย พร้อมบวก
Doc : http://bit.ly/4oaPg1d
ถึงแม้ว่าจะทำเป็นตีมึนก็เถอะ…
แววตาที่สับสน ความคิดที่ฟุ้งซ่านอยู่ไม่นิ่ง สิ่งที่เอาแต่เต้นโครมครามทำเขาหงุดหงิด
เขาไม่รู้หรอกว่าเพราะอะไร
ร่างตรงหน้าที่ก้มหน้าหงุดบ่นอุบอิบเขาก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ว่าการที่เธอตรงหน้าก้มหน้าบ่นเขาด้วยความกังวล มันก็คงดีกว่าการเงยหน้ามามองเขาตอนนี้แหละ
’เมื่อกี้ยัง…เก็บสีหน้าได้แท้ๆ แต่พอเธอละสายตา มันก็เก็บไม่อยู่‘
’ขอร้องล่ะ..‘
’อย่าเห็นฉันทีเถอะ‘
แววตาที่สับสน ความคิดที่ฟุ้งซ่านอยู่ไม่นิ่ง สิ่งที่เอาแต่เต้นโครมครามทำเขาหงุดหงิด
เขาไม่รู้หรอกว่าเพราะอะไร
ร่างตรงหน้าที่ก้มหน้าหงุดบ่นอุบอิบเขาก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ว่าการที่เธอตรงหน้าก้มหน้าบ่นเขาด้วยความกังวล มันก็คงดีกว่าการเงยหน้ามามองเขาตอนนี้แหละ
’เมื่อกี้ยัง…เก็บสีหน้าได้แท้ๆ แต่พอเธอละสายตา มันก็เก็บไม่อยู่‘
’ขอร้องล่ะ..‘
’อย่าเห็นฉันทีเถอะ‘
November 10, 2025 at 7:39 PM
ถึงแม้ว่าจะทำเป็นตีมึนก็เถอะ…
แววตาที่สับสน ความคิดที่ฟุ้งซ่านอยู่ไม่นิ่ง สิ่งที่เอาแต่เต้นโครมครามทำเขาหงุดหงิด
เขาไม่รู้หรอกว่าเพราะอะไร
ร่างตรงหน้าที่ก้มหน้าหงุดบ่นอุบอิบเขาก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ว่าการที่เธอตรงหน้าก้มหน้าบ่นเขาด้วยความกังวล มันก็คงดีกว่าการเงยหน้ามามองเขาตอนนี้แหละ
’เมื่อกี้ยัง…เก็บสีหน้าได้แท้ๆ แต่พอเธอละสายตา มันก็เก็บไม่อยู่‘
’ขอร้องล่ะ..‘
’อย่าเห็นฉันทีเถอะ‘
แววตาที่สับสน ความคิดที่ฟุ้งซ่านอยู่ไม่นิ่ง สิ่งที่เอาแต่เต้นโครมครามทำเขาหงุดหงิด
เขาไม่รู้หรอกว่าเพราะอะไร
ร่างตรงหน้าที่ก้มหน้าหงุดบ่นอุบอิบเขาก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ว่าการที่เธอตรงหน้าก้มหน้าบ่นเขาด้วยความกังวล มันก็คงดีกว่าการเงยหน้ามามองเขาตอนนี้แหละ
’เมื่อกี้ยัง…เก็บสีหน้าได้แท้ๆ แต่พอเธอละสายตา มันก็เก็บไม่อยู่‘
’ขอร้องล่ะ..‘
’อย่าเห็นฉันทีเถอะ‘
ตึกตัก…ตึกตัก….
ไทจิตัวสั่นสักพัก แล้วซูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้านิ่งกวนๆอย่างเดิม
เขาค่อยๆ เอาผ้าเช็ดหน้าในมือออกจากหน้า พร้อมพูดจาห้วนๆ แบบปกติ
”ฉันไม่ยอมให้เธอตายไปง่ายๆ หรอกนะ“
”เธอยังต้องอยู่ให้ฉันแกะสลักตุ๊กตาไปให้อยู่ จนกว่าฉันจะตาย เธอถึงจะตายได้“
ไทจิกล่าวออกมาด้วยโทนเสียงดูขอไปที แต่แฝงด้วยความจริงจังนิดหน่อย
ไทจิตัวสั่นสักพัก แล้วซูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้านิ่งกวนๆอย่างเดิม
เขาค่อยๆ เอาผ้าเช็ดหน้าในมือออกจากหน้า พร้อมพูดจาห้วนๆ แบบปกติ
”ฉันไม่ยอมให้เธอตายไปง่ายๆ หรอกนะ“
”เธอยังต้องอยู่ให้ฉันแกะสลักตุ๊กตาไปให้อยู่ จนกว่าฉันจะตาย เธอถึงจะตายได้“
ไทจิกล่าวออกมาด้วยโทนเสียงดูขอไปที แต่แฝงด้วยความจริงจังนิดหน่อย
November 10, 2025 at 5:07 PM
ตึกตัก…ตึกตัก….
ไทจิตัวสั่นสักพัก แล้วซูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้านิ่งกวนๆอย่างเดิม
เขาค่อยๆ เอาผ้าเช็ดหน้าในมือออกจากหน้า พร้อมพูดจาห้วนๆ แบบปกติ
”ฉันไม่ยอมให้เธอตายไปง่ายๆ หรอกนะ“
”เธอยังต้องอยู่ให้ฉันแกะสลักตุ๊กตาไปให้อยู่ จนกว่าฉันจะตาย เธอถึงจะตายได้“
ไทจิกล่าวออกมาด้วยโทนเสียงดูขอไปที แต่แฝงด้วยความจริงจังนิดหน่อย
ไทจิตัวสั่นสักพัก แล้วซูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้านิ่งกวนๆอย่างเดิม
เขาค่อยๆ เอาผ้าเช็ดหน้าในมือออกจากหน้า พร้อมพูดจาห้วนๆ แบบปกติ
”ฉันไม่ยอมให้เธอตายไปง่ายๆ หรอกนะ“
”เธอยังต้องอยู่ให้ฉันแกะสลักตุ๊กตาไปให้อยู่ จนกว่าฉันจะตาย เธอถึงจะตายได้“
ไทจิกล่าวออกมาด้วยโทนเสียงดูขอไปที แต่แฝงด้วยความจริงจังนิดหน่อย
เสียงเด็กหนุ่มกระแอมไอมาพร้อมกับนิ้วที่สะกิดอีกฝ่ายที่ถือทาโกะยากิแสนสวยงาม
“หึ เป็นไงล่ะ งดงามใช่ไหมล่ะ? ฉันทำเอง”
เขายกยิ้มขึ้นอย่างภาคภูมิใจ (+ดูโง่ๆ ชอบกล)
“รีบกินเลยสิ หวังว่าแก- คุณจะชอบนะ -ครับ”
แล้วก็หวังว่าคุณจะไม่ไปบอกดาลี่ด้วยนะ(¬3¬)
“หึ เป็นไงล่ะ งดงามใช่ไหมล่ะ? ฉันทำเอง”
เขายกยิ้มขึ้นอย่างภาคภูมิใจ (+ดูโง่ๆ ชอบกล)
“รีบกินเลยสิ หวังว่าแก- คุณจะชอบนะ -ครับ”
แล้วก็หวังว่าคุณจะไม่ไปบอกดาลี่ด้วยนะ(¬3¬)
August 14, 2025 at 3:30 PM
เสียงเด็กหนุ่มกระแอมไอมาพร้อมกับนิ้วที่สะกิดอีกฝ่ายที่ถือทาโกะยากิแสนสวยงาม
“หึ เป็นไงล่ะ งดงามใช่ไหมล่ะ? ฉันทำเอง”
เขายกยิ้มขึ้นอย่างภาคภูมิใจ (+ดูโง่ๆ ชอบกล)
“รีบกินเลยสิ หวังว่าแก- คุณจะชอบนะ -ครับ”
แล้วก็หวังว่าคุณจะไม่ไปบอกดาลี่ด้วยนะ(¬3¬)
“หึ เป็นไงล่ะ งดงามใช่ไหมล่ะ? ฉันทำเอง”
เขายกยิ้มขึ้นอย่างภาคภูมิใจ (+ดูโง่ๆ ชอบกล)
“รีบกินเลยสิ หวังว่าแก- คุณจะชอบนะ -ครับ”
แล้วก็หวังว่าคุณจะไม่ไปบอกดาลี่ด้วยนะ(¬3¬)
ใบหน้าค่อยๆขึ้นสีระเรื่อแดง ด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แอบไม่เข้าใจ แต่ก็
“อย่า…เพิ่ง เอาออก…”
เขาเอ่ยออกมา มือก็ดันผ้าปิดอีกฝ่ายเล็กน้อย แม้จะสั่น
ก็เขาไม่อยากให้เธอได้เห็น ปลาหมึกตัวที่สอง
มือหยาบยกขึ้นปิดใบหน้าของตน เพื่อซ่อนไว้
“ฉันขอเวลานอก…“
”ยัยบ้า”
“อย่า…เพิ่ง เอาออก…”
เขาเอ่ยออกมา มือก็ดันผ้าปิดอีกฝ่ายเล็กน้อย แม้จะสั่น
ก็เขาไม่อยากให้เธอได้เห็น ปลาหมึกตัวที่สอง
มือหยาบยกขึ้นปิดใบหน้าของตน เพื่อซ่อนไว้
“ฉันขอเวลานอก…“
”ยัยบ้า”
July 30, 2025 at 1:24 PM
ใบหน้าค่อยๆขึ้นสีระเรื่อแดง ด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แอบไม่เข้าใจ แต่ก็
“อย่า…เพิ่ง เอาออก…”
เขาเอ่ยออกมา มือก็ดันผ้าปิดอีกฝ่ายเล็กน้อย แม้จะสั่น
ก็เขาไม่อยากให้เธอได้เห็น ปลาหมึกตัวที่สอง
มือหยาบยกขึ้นปิดใบหน้าของตน เพื่อซ่อนไว้
“ฉันขอเวลานอก…“
”ยัยบ้า”
“อย่า…เพิ่ง เอาออก…”
เขาเอ่ยออกมา มือก็ดันผ้าปิดอีกฝ่ายเล็กน้อย แม้จะสั่น
ก็เขาไม่อยากให้เธอได้เห็น ปลาหมึกตัวที่สอง
มือหยาบยกขึ้นปิดใบหน้าของตน เพื่อซ่อนไว้
“ฉันขอเวลานอก…“
”ยัยบ้า”
พรึบ-!
ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งโผล่มาปกคลุมใบหน้าของหญิงสาว
เหมือนจะได้ยินเสียงตกใจหรือโววายนิดหน่อยที่อยู่ๆ เขาก็โยนผ้าเช็ดหน้าใส่หน้าของอีกฝ่าย
“ช…เช็ดหน้า”
แค่พูดประโยคง่ายๆ ก็ทำเอาตะกุกตะกัก แย่แล้ว เขาทำอะไรไม่ถูก
(+)
ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งโผล่มาปกคลุมใบหน้าของหญิงสาว
เหมือนจะได้ยินเสียงตกใจหรือโววายนิดหน่อยที่อยู่ๆ เขาก็โยนผ้าเช็ดหน้าใส่หน้าของอีกฝ่าย
“ช…เช็ดหน้า”
แค่พูดประโยคง่ายๆ ก็ทำเอาตะกุกตะกัก แย่แล้ว เขาทำอะไรไม่ถูก
(+)
July 30, 2025 at 1:20 PM
พรึบ-!
ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งโผล่มาปกคลุมใบหน้าของหญิงสาว
เหมือนจะได้ยินเสียงตกใจหรือโววายนิดหน่อยที่อยู่ๆ เขาก็โยนผ้าเช็ดหน้าใส่หน้าของอีกฝ่าย
“ช…เช็ดหน้า”
แค่พูดประโยคง่ายๆ ก็ทำเอาตะกุกตะกัก แย่แล้ว เขาทำอะไรไม่ถูก
(+)
ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งโผล่มาปกคลุมใบหน้าของหญิงสาว
เหมือนจะได้ยินเสียงตกใจหรือโววายนิดหน่อยที่อยู่ๆ เขาก็โยนผ้าเช็ดหน้าใส่หน้าของอีกฝ่าย
“ช…เช็ดหน้า”
แค่พูดประโยคง่ายๆ ก็ทำเอาตะกุกตะกัก แย่แล้ว เขาทำอะไรไม่ถูก
(+)
ดวงตาของไทจิเบิกกว้าฃ เมื่ออยู่ๆ อีกฝ่ายก็พูดคำว่าขอบคุณออกมา
‘อะไรกัน‘
’ขอบคุณงั้นหรอ?‘
ริมฝีปากของเขาเม้มเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว
ภาพของหญิงสาวตรงหน้าทำให้จังหวะบางอย่างของเขาเต้นแบบแปลกๆ
เธอ ยิ้มน่ารักขนาดนี้เบยหรอ? รอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมานาน
(+)
‘อะไรกัน‘
’ขอบคุณงั้นหรอ?‘
ริมฝีปากของเขาเม้มเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว
ภาพของหญิงสาวตรงหน้าทำให้จังหวะบางอย่างของเขาเต้นแบบแปลกๆ
เธอ ยิ้มน่ารักขนาดนี้เบยหรอ? รอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมานาน
(+)
July 30, 2025 at 1:17 PM
ดวงตาของไทจิเบิกกว้าฃ เมื่ออยู่ๆ อีกฝ่ายก็พูดคำว่าขอบคุณออกมา
‘อะไรกัน‘
’ขอบคุณงั้นหรอ?‘
ริมฝีปากของเขาเม้มเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว
ภาพของหญิงสาวตรงหน้าทำให้จังหวะบางอย่างของเขาเต้นแบบแปลกๆ
เธอ ยิ้มน่ารักขนาดนี้เบยหรอ? รอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมานาน
(+)
‘อะไรกัน‘
’ขอบคุณงั้นหรอ?‘
ริมฝีปากของเขาเม้มเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว
ภาพของหญิงสาวตรงหน้าทำให้จังหวะบางอย่างของเขาเต้นแบบแปลกๆ
เธอ ยิ้มน่ารักขนาดนี้เบยหรอ? รอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมานาน
(+)
(ไม่แน่ใจว่าห้องทางเซ็ตสึเร็นเป็นยังไง แต่ยืมแบบห้องไปเล่นได้นะครับบ)
(ตัวอย่างการใช้งาน)
(ลิ้งค์ส่งจิบิ.png drive.google.com/drive/folder...)
(ตัวอย่างการใช้งาน)
(ลิ้งค์ส่งจิบิ.png drive.google.com/drive/folder...)
July 28, 2025 at 7:43 PM
(ไม่แน่ใจว่าห้องทางเซ็ตสึเร็นเป็นยังไง แต่ยืมแบบห้องไปเล่นได้นะครับบ)
(ตัวอย่างการใช้งาน)
(ลิ้งค์ส่งจิบิ.png drive.google.com/drive/folder...)
(ตัวอย่างการใช้งาน)
(ลิ้งค์ส่งจิบิ.png drive.google.com/drive/folder...)
#SSR_Bigcleaning
(เชิญชวนนักเรียนยูงามิได🏫 ทุกท่าน มาร่วมปัดกวาดเช็ดถูโรงเรียนของเรากันเถอะครับ!
มาวาดเด็กๆ ทำความสะอาดห้องกันเถอะ✨)
(เชิญชวนนักเรียนยูงามิได🏫 ทุกท่าน มาร่วมปัดกวาดเช็ดถูโรงเรียนของเรากันเถอะครับ!
มาวาดเด็กๆ ทำความสะอาดห้องกันเถอะ✨)
July 28, 2025 at 7:40 PM
#SSR_Bigcleaning
(เชิญชวนนักเรียนยูงามิได🏫 ทุกท่าน มาร่วมปัดกวาดเช็ดถูโรงเรียนของเรากันเถอะครับ!
มาวาดเด็กๆ ทำความสะอาดห้องกันเถอะ✨)
(เชิญชวนนักเรียนยูงามิได🏫 ทุกท่าน มาร่วมปัดกวาดเช็ดถูโรงเรียนของเรากันเถอะครับ!
มาวาดเด็กๆ ทำความสะอาดห้องกันเถอะ✨)
“…” เขาเงยหน้าขึ้นไปมองอีกฝ่ายสักพักนึง ก่อนจะก้มหน้าลงไปอีกครั้ง
“ไม่ต้องขอบคุณ ฉันแค่อยากทำ“
ใบหัวเล็กๆ ของเขาขึ้นสีแดงเรื่อ ไทจิก้มหน้าก้มตาประคบเย็นให้อีกฝ่ายต่อ
”ไอติม ถ้ากินไม่หมดก็ไม่เป็นไร ฉันไปเก็บเงินแกทีหลังหรอกเฟ้ย“ เขาตอบกลับเสียงเหวี่ยงเล็กน้อย น่าจะเพราะเมื่อกี้เขารู้สึกจั๊กจี้แปลกๆ อาจเพราะอายที่เผลอทำเป็นเรื่องใหญ่…ไม่ก็เพราะว่าได้รับคำขอบคุณ…
“ไม่ต้องขอบคุณ ฉันแค่อยากทำ“
ใบหัวเล็กๆ ของเขาขึ้นสีแดงเรื่อ ไทจิก้มหน้าก้มตาประคบเย็นให้อีกฝ่ายต่อ
”ไอติม ถ้ากินไม่หมดก็ไม่เป็นไร ฉันไปเก็บเงินแกทีหลังหรอกเฟ้ย“ เขาตอบกลับเสียงเหวี่ยงเล็กน้อย น่าจะเพราะเมื่อกี้เขารู้สึกจั๊กจี้แปลกๆ อาจเพราะอายที่เผลอทำเป็นเรื่องใหญ่…ไม่ก็เพราะว่าได้รับคำขอบคุณ…
July 28, 2025 at 4:04 PM
“…” เขาเงยหน้าขึ้นไปมองอีกฝ่ายสักพักนึง ก่อนจะก้มหน้าลงไปอีกครั้ง
“ไม่ต้องขอบคุณ ฉันแค่อยากทำ“
ใบหัวเล็กๆ ของเขาขึ้นสีแดงเรื่อ ไทจิก้มหน้าก้มตาประคบเย็นให้อีกฝ่ายต่อ
”ไอติม ถ้ากินไม่หมดก็ไม่เป็นไร ฉันไปเก็บเงินแกทีหลังหรอกเฟ้ย“ เขาตอบกลับเสียงเหวี่ยงเล็กน้อย น่าจะเพราะเมื่อกี้เขารู้สึกจั๊กจี้แปลกๆ อาจเพราะอายที่เผลอทำเป็นเรื่องใหญ่…ไม่ก็เพราะว่าได้รับคำขอบคุณ…
“ไม่ต้องขอบคุณ ฉันแค่อยากทำ“
ใบหัวเล็กๆ ของเขาขึ้นสีแดงเรื่อ ไทจิก้มหน้าก้มตาประคบเย็นให้อีกฝ่ายต่อ
”ไอติม ถ้ากินไม่หมดก็ไม่เป็นไร ฉันไปเก็บเงินแกทีหลังหรอกเฟ้ย“ เขาตอบกลับเสียงเหวี่ยงเล็กน้อย น่าจะเพราะเมื่อกี้เขารู้สึกจั๊กจี้แปลกๆ อาจเพราะอายที่เผลอทำเป็นเรื่องใหญ่…ไม่ก็เพราะว่าได้รับคำขอบคุณ…
เมื่อพาอีกฝ่ายลุกขึ้นมาได้ ถึงจะตอบว่าไม่เป็นไร แต่ไทจิก็สักเกตุเห็นแผลถลอกที่มือข้างซ้ายของอีกฝ่ายอยู่ดี
เขาขว้ามืออีกฝ่ายขึ้นมาดู
“แต่เธอได้แผลถลอกนะ”
เขาพูดอย่างเป็นห่วงต่างจากใบหน้าบึ้งตึงที่แสดงออกมา
“ไปทำแผลกัน”
ไทจิดึงมือเธอเบาๆ เหมือนต้องการพาเธอไปไหนสักที่
เขาขว้ามืออีกฝ่ายขึ้นมาดู
“แต่เธอได้แผลถลอกนะ”
เขาพูดอย่างเป็นห่วงต่างจากใบหน้าบึ้งตึงที่แสดงออกมา
“ไปทำแผลกัน”
ไทจิดึงมือเธอเบาๆ เหมือนต้องการพาเธอไปไหนสักที่
July 27, 2025 at 8:51 PM
เมื่อพาอีกฝ่ายลุกขึ้นมาได้ ถึงจะตอบว่าไม่เป็นไร แต่ไทจิก็สักเกตุเห็นแผลถลอกที่มือข้างซ้ายของอีกฝ่ายอยู่ดี
เขาขว้ามืออีกฝ่ายขึ้นมาดู
“แต่เธอได้แผลถลอกนะ”
เขาพูดอย่างเป็นห่วงต่างจากใบหน้าบึ้งตึงที่แสดงออกมา
“ไปทำแผลกัน”
ไทจิดึงมือเธอเบาๆ เหมือนต้องการพาเธอไปไหนสักที่
เขาขว้ามืออีกฝ่ายขึ้นมาดู
“แต่เธอได้แผลถลอกนะ”
เขาพูดอย่างเป็นห่วงต่างจากใบหน้าบึ้งตึงที่แสดงออกมา
“ไปทำแผลกัน”
ไทจิดึงมือเธอเบาๆ เหมือนต้องการพาเธอไปไหนสักที่
นั่นสินะ เวลาก็ผ่านมาตั้งขนาดนั้นแล้ว ตัวเขาจะเปลี่ยนไปบ้างก็ไม่แปลก
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะโกรธมาก ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนจะหยิบบางอย่างขึ้นมาวางไว้บนหัวหญิงสาว
”เฮ้อ เธอคงไม่ชอบสินะที่ฉันทำแบบนั้น…“
”งั้นตัวเท่านี้คงได้นะ“
เขาวางตุ๊กตาไม้หน้าตาคุ้นๆไว้บนหัวอีกฝ่าย
’หวังงว่าเธอจะชอบนะ’
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะโกรธมาก ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนจะหยิบบางอย่างขึ้นมาวางไว้บนหัวหญิงสาว
”เฮ้อ เธอคงไม่ชอบสินะที่ฉันทำแบบนั้น…“
”งั้นตัวเท่านี้คงได้นะ“
เขาวางตุ๊กตาไม้หน้าตาคุ้นๆไว้บนหัวอีกฝ่าย
’หวังงว่าเธอจะชอบนะ’
July 27, 2025 at 8:37 PM
นั่นสินะ เวลาก็ผ่านมาตั้งขนาดนั้นแล้ว ตัวเขาจะเปลี่ยนไปบ้างก็ไม่แปลก
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะโกรธมาก ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนจะหยิบบางอย่างขึ้นมาวางไว้บนหัวหญิงสาว
”เฮ้อ เธอคงไม่ชอบสินะที่ฉันทำแบบนั้น…“
”งั้นตัวเท่านี้คงได้นะ“
เขาวางตุ๊กตาไม้หน้าตาคุ้นๆไว้บนหัวอีกฝ่าย
’หวังงว่าเธอจะชอบนะ’
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะโกรธมาก ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนจะหยิบบางอย่างขึ้นมาวางไว้บนหัวหญิงสาว
”เฮ้อ เธอคงไม่ชอบสินะที่ฉันทำแบบนั้น…“
”งั้นตัวเท่านี้คงได้นะ“
เขาวางตุ๊กตาไม้หน้าตาคุ้นๆไว้บนหัวอีกฝ่าย
’หวังงว่าเธอจะชอบนะ’
July 27, 2025 at 8:48 AM
หลังจากที่เขาได้ช่วยดามหาง(?)อีกฝ่าย เขาก็หันหน้าไปรับแสงแดด
’วันนี้ได้ช่วยผู้คน รู้สึกดีจริงๆ‘
เขาเผยรอยยิ้มและใบหน้าผ่อนคลาย เหมือนได้ปลดปล่อยเรื่องหนักใจออกมา
’นี่สินะ การทำความดีน่ะ‘
(ขอบคุณที่มาให้จิ้มตุดนะคะ554454555555)
’วันนี้ได้ช่วยผู้คน รู้สึกดีจริงๆ‘
เขาเผยรอยยิ้มและใบหน้าผ่อนคลาย เหมือนได้ปลดปล่อยเรื่องหนักใจออกมา
’นี่สินะ การทำความดีน่ะ‘
(ขอบคุณที่มาให้จิ้มตุดนะคะ554454555555)
July 26, 2025 at 11:25 PM
หลังจากที่เขาได้ช่วยดามหาง(?)อีกฝ่าย เขาก็หันหน้าไปรับแสงแดด
’วันนี้ได้ช่วยผู้คน รู้สึกดีจริงๆ‘
เขาเผยรอยยิ้มและใบหน้าผ่อนคลาย เหมือนได้ปลดปล่อยเรื่องหนักใจออกมา
’นี่สินะ การทำความดีน่ะ‘
(ขอบคุณที่มาให้จิ้มตุดนะคะ554454555555)
’วันนี้ได้ช่วยผู้คน รู้สึกดีจริงๆ‘
เขาเผยรอยยิ้มและใบหน้าผ่อนคลาย เหมือนได้ปลดปล่อยเรื่องหนักใจออกมา
’นี่สินะ การทำความดีน่ะ‘
(ขอบคุณที่มาให้จิ้มตุดนะคะ554454555555)
“อะไรกัน จะจำได้ก็จำได้หนิ” กล่าวพร้อมโยนกิ่งไม้ที่ไม่รู้ว่าไปหยิบมาตอนไหน ทิ้งไป
“หรือว่าเธอไม่ชอบอันนั้น? ฉันทำใหม่ให้ก็ได้นะ“ เขาแตะคาง อย่างที่คิด แบบที่เคยทำน่าจะดีกว่าเยอะสินะ
เขาคิดถึงรูปแกะสลักต่อไป โดยที่ไม่ได้รู้สึกถึงความโกรธแค้นของคนตรงหน้าสักนิดเดียวเลย
ใช่ เพราะเขาแค้นกว่าไงล่ะ ที่มาทำงานชิ้นแรกเขาตกลงซอกบ้านน่ะ
“หรือว่าเธอไม่ชอบอันนั้น? ฉันทำใหม่ให้ก็ได้นะ“ เขาแตะคาง อย่างที่คิด แบบที่เคยทำน่าจะดีกว่าเยอะสินะ
เขาคิดถึงรูปแกะสลักต่อไป โดยที่ไม่ได้รู้สึกถึงความโกรธแค้นของคนตรงหน้าสักนิดเดียวเลย
ใช่ เพราะเขาแค้นกว่าไงล่ะ ที่มาทำงานชิ้นแรกเขาตกลงซอกบ้านน่ะ
July 26, 2025 at 10:40 PM
“อะไรกัน จะจำได้ก็จำได้หนิ” กล่าวพร้อมโยนกิ่งไม้ที่ไม่รู้ว่าไปหยิบมาตอนไหน ทิ้งไป
“หรือว่าเธอไม่ชอบอันนั้น? ฉันทำใหม่ให้ก็ได้นะ“ เขาแตะคาง อย่างที่คิด แบบที่เคยทำน่าจะดีกว่าเยอะสินะ
เขาคิดถึงรูปแกะสลักต่อไป โดยที่ไม่ได้รู้สึกถึงความโกรธแค้นของคนตรงหน้าสักนิดเดียวเลย
ใช่ เพราะเขาแค้นกว่าไงล่ะ ที่มาทำงานชิ้นแรกเขาตกลงซอกบ้านน่ะ
“หรือว่าเธอไม่ชอบอันนั้น? ฉันทำใหม่ให้ก็ได้นะ“ เขาแตะคาง อย่างที่คิด แบบที่เคยทำน่าจะดีกว่าเยอะสินะ
เขาคิดถึงรูปแกะสลักต่อไป โดยที่ไม่ได้รู้สึกถึงความโกรธแค้นของคนตรงหน้าสักนิดเดียวเลย
ใช่ เพราะเขาแค้นกว่าไงล่ะ ที่มาทำงานชิ้นแรกเขาตกลงซอกบ้านน่ะ
(มาลงภาพไทจิสมัยเด็กเก็บไว้ครับ เด็กหัดสร้างเขื่อน)
July 26, 2025 at 7:15 PM
(มาลงภาพไทจิสมัยเด็กเก็บไว้ครับ เด็กหัดสร้างเขื่อน)
เหมือนว่าอีกฝ่ายใจเย็นลงแล้วนะ เขามองหญิงสาว เธอคนนี้เหมือนแมวจริงๆ สมกับที่เป็นแมว ตอนแรกยังกลัวเขาขนฟูอยู่เลย แต่เหมือนตอนนี้จะดีขึ้นแล้ว
ไทจิเท้าคางมองอีกฝ่าย ก่อนจะรู้ตัวว่าลืมอะไร
“อะ ใช่ เธอไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?“ เขาถามอย่างเป็นห่วง
ไทจิเท้าคางมองอีกฝ่าย ก่อนจะรู้ตัวว่าลืมอะไร
“อะ ใช่ เธอไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?“ เขาถามอย่างเป็นห่วง
July 25, 2025 at 6:07 PM
เหมือนว่าอีกฝ่ายใจเย็นลงแล้วนะ เขามองหญิงสาว เธอคนนี้เหมือนแมวจริงๆ สมกับที่เป็นแมว ตอนแรกยังกลัวเขาขนฟูอยู่เลย แต่เหมือนตอนนี้จะดีขึ้นแล้ว
ไทจิเท้าคางมองอีกฝ่าย ก่อนจะรู้ตัวว่าลืมอะไร
“อะ ใช่ เธอไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?“ เขาถามอย่างเป็นห่วง
ไทจิเท้าคางมองอีกฝ่าย ก่อนจะรู้ตัวว่าลืมอะไร
“อะ ใช่ เธอไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?“ เขาถามอย่างเป็นห่วง
“งั้นหรอ ฉันก็หยอกแกเหมือนกัน”
ในเมื่อมันเริ่มแล้ว เขาหยุดไม่ได้หรอก ชายหนุ่มวิ่งไล่ตามอีกฝ่าย พร้อมกับไม้ในมือ
“ยังไงซะ ฉันจะดามหางแกเอง ไม่รอดหรอกเฟ้ย!”
ใช่ ไทจิจะเอาไม้แทงก้นเจ้าคนที่กล้ามาพูดความเท็จกับเขาให้ได้!
(ขอโทษนะคะ แต่555555)
ในเมื่อมันเริ่มแล้ว เขาหยุดไม่ได้หรอก ชายหนุ่มวิ่งไล่ตามอีกฝ่าย พร้อมกับไม้ในมือ
“ยังไงซะ ฉันจะดามหางแกเอง ไม่รอดหรอกเฟ้ย!”
ใช่ ไทจิจะเอาไม้แทงก้นเจ้าคนที่กล้ามาพูดความเท็จกับเขาให้ได้!
(ขอโทษนะคะ แต่555555)
July 25, 2025 at 5:27 PM
“งั้นหรอ ฉันก็หยอกแกเหมือนกัน”
ในเมื่อมันเริ่มแล้ว เขาหยุดไม่ได้หรอก ชายหนุ่มวิ่งไล่ตามอีกฝ่าย พร้อมกับไม้ในมือ
“ยังไงซะ ฉันจะดามหางแกเอง ไม่รอดหรอกเฟ้ย!”
ใช่ ไทจิจะเอาไม้แทงก้นเจ้าคนที่กล้ามาพูดความเท็จกับเขาให้ได้!
(ขอโทษนะคะ แต่555555)
ในเมื่อมันเริ่มแล้ว เขาหยุดไม่ได้หรอก ชายหนุ่มวิ่งไล่ตามอีกฝ่าย พร้อมกับไม้ในมือ
“ยังไงซะ ฉันจะดามหางแกเอง ไม่รอดหรอกเฟ้ย!”
ใช่ ไทจิจะเอาไม้แทงก้นเจ้าคนที่กล้ามาพูดความเท็จกับเขาให้ได้!
(ขอโทษนะคะ แต่555555)
“ถ้าจำไม่ได้ จะแกะสลักไม้เป็นรูปเธอโดนกิ่งไม้ปัก สัดส่วน1:1ไปตั้งที่หน้าบ้านเธอเหมือนปีที่แล้วนะ”
ซะที่ไหนเล่า เขาก็ทักเหมือนเดิมแหละ ถ้าจำกันไม่ได้ จะทำให้จำได้นั้นแหละ
>คำอธิบาย~ชายคนนี้แค่อยากลองคิดแนวการ์ตูนโชโจที่เพิ่งอ่านเท่านั้นค่ะ<
(ไม่ให้ดราม่าหรอก)
ซะที่ไหนเล่า เขาก็ทักเหมือนเดิมแหละ ถ้าจำกันไม่ได้ จะทำให้จำได้นั้นแหละ
>คำอธิบาย~ชายคนนี้แค่อยากลองคิดแนวการ์ตูนโชโจที่เพิ่งอ่านเท่านั้นค่ะ<
(ไม่ให้ดราม่าหรอก)
July 25, 2025 at 4:46 PM
“ถ้าจำไม่ได้ จะแกะสลักไม้เป็นรูปเธอโดนกิ่งไม้ปัก สัดส่วน1:1ไปตั้งที่หน้าบ้านเธอเหมือนปีที่แล้วนะ”
ซะที่ไหนเล่า เขาก็ทักเหมือนเดิมแหละ ถ้าจำกันไม่ได้ จะทำให้จำได้นั้นแหละ
>คำอธิบาย~ชายคนนี้แค่อยากลองคิดแนวการ์ตูนโชโจที่เพิ่งอ่านเท่านั้นค่ะ<
(ไม่ให้ดราม่าหรอก)
ซะที่ไหนเล่า เขาก็ทักเหมือนเดิมแหละ ถ้าจำกันไม่ได้ จะทำให้จำได้นั้นแหละ
>คำอธิบาย~ชายคนนี้แค่อยากลองคิดแนวการ์ตูนโชโจที่เพิ่งอ่านเท่านั้นค่ะ<
(ไม่ให้ดราม่าหรอก)
อีกฝ่ายดูเหม่อและสับสน เขาได้แต่จ้องหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า เธอยังคงตัวเล็ก และใจดีเหมือนเคย
แต่เวลาเปลี่ยน ใช่ว่าอะไรจะไม่เปลี่ยน เขารู้สึกได้ว่า ตอนนี้ตัวตนของเขาคงเลือนลางในความทรงจำนั้น
“…”
นั้นสินะ เขาไม่มีตัวตนอีกแล้วในความทรงจำของเธอ
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ด้วย
ใช่แล้ว เราไม่ควรที่จะยกเรื่องราวในอดีตมาพูด…
+
แต่เวลาเปลี่ยน ใช่ว่าอะไรจะไม่เปลี่ยน เขารู้สึกได้ว่า ตอนนี้ตัวตนของเขาคงเลือนลางในความทรงจำนั้น
“…”
นั้นสินะ เขาไม่มีตัวตนอีกแล้วในความทรงจำของเธอ
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ด้วย
ใช่แล้ว เราไม่ควรที่จะยกเรื่องราวในอดีตมาพูด…
+
July 25, 2025 at 4:42 PM
อีกฝ่ายดูเหม่อและสับสน เขาได้แต่จ้องหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า เธอยังคงตัวเล็ก และใจดีเหมือนเคย
แต่เวลาเปลี่ยน ใช่ว่าอะไรจะไม่เปลี่ยน เขารู้สึกได้ว่า ตอนนี้ตัวตนของเขาคงเลือนลางในความทรงจำนั้น
“…”
นั้นสินะ เขาไม่มีตัวตนอีกแล้วในความทรงจำของเธอ
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ด้วย
ใช่แล้ว เราไม่ควรที่จะยกเรื่องราวในอดีตมาพูด…
+
แต่เวลาเปลี่ยน ใช่ว่าอะไรจะไม่เปลี่ยน เขารู้สึกได้ว่า ตอนนี้ตัวตนของเขาคงเลือนลางในความทรงจำนั้น
“…”
นั้นสินะ เขาไม่มีตัวตนอีกแล้วในความทรงจำของเธอ
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ด้วย
ใช่แล้ว เราไม่ควรที่จะยกเรื่องราวในอดีตมาพูด…
+
เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายอยู่ปี3 จากแค่ขมวดคิ้ว ตอนนี้ทั้งเบิกตากว้างและอ้าปาก
’รุ่นพี่นี่หว่า!‘ เขาตกใจ ไม่น่าล่ะ เขาถึงไม่คุ้นด้วย
“ขอโทษ…ครับ” จากนั้นก็พูดมีหางเสียงขึ้นมาทันทีทันใด ยังไงเราก็ต้องเจอกันที่โรงเรียน ควรจะรักษามิตรภาพพอให้ไม่ต้องต่อยกัน หรือหงุดหงิดเพราะการพูด
“งั้น รุ่นพี่ชอบตุ๊กตาไม้ไหม…ครับ!” ต้องขอโทษโดยมอบของด้วย ใจถึงจะเย็น
’รุ่นพี่นี่หว่า!‘ เขาตกใจ ไม่น่าล่ะ เขาถึงไม่คุ้นด้วย
“ขอโทษ…ครับ” จากนั้นก็พูดมีหางเสียงขึ้นมาทันทีทันใด ยังไงเราก็ต้องเจอกันที่โรงเรียน ควรจะรักษามิตรภาพพอให้ไม่ต้องต่อยกัน หรือหงุดหงิดเพราะการพูด
“งั้น รุ่นพี่ชอบตุ๊กตาไม้ไหม…ครับ!” ต้องขอโทษโดยมอบของด้วย ใจถึงจะเย็น
July 25, 2025 at 4:27 PM
เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายอยู่ปี3 จากแค่ขมวดคิ้ว ตอนนี้ทั้งเบิกตากว้างและอ้าปาก
’รุ่นพี่นี่หว่า!‘ เขาตกใจ ไม่น่าล่ะ เขาถึงไม่คุ้นด้วย
“ขอโทษ…ครับ” จากนั้นก็พูดมีหางเสียงขึ้นมาทันทีทันใด ยังไงเราก็ต้องเจอกันที่โรงเรียน ควรจะรักษามิตรภาพพอให้ไม่ต้องต่อยกัน หรือหงุดหงิดเพราะการพูด
“งั้น รุ่นพี่ชอบตุ๊กตาไม้ไหม…ครับ!” ต้องขอโทษโดยมอบของด้วย ใจถึงจะเย็น
’รุ่นพี่นี่หว่า!‘ เขาตกใจ ไม่น่าล่ะ เขาถึงไม่คุ้นด้วย
“ขอโทษ…ครับ” จากนั้นก็พูดมีหางเสียงขึ้นมาทันทีทันใด ยังไงเราก็ต้องเจอกันที่โรงเรียน ควรจะรักษามิตรภาพพอให้ไม่ต้องต่อยกัน หรือหงุดหงิดเพราะการพูด
“งั้น รุ่นพี่ชอบตุ๊กตาไม้ไหม…ครับ!” ต้องขอโทษโดยมอบของด้วย ใจถึงจะเย็น
หมอนี่นี่มัน…ยิ่งกว่าพวกไถ่ตังค์อีก!
อึก อยากจะดึกหัวเจ้าหมอนี่ขึ้นมาสั่งสอนจริงๆ ถ้าไม่ติดว่ามีคนมองอยู่ หมอนี่คงเสร็จไทจิไปแล้ว
ถึงจะคิดไปต่างๆนานา สุดท้ายก็
“เออ ก็ได้ฟะ ไหน จะกินอะไร ลุกขึ้นนำไปเลย”
อึก อยากจะดึกหัวเจ้าหมอนี่ขึ้นมาสั่งสอนจริงๆ ถ้าไม่ติดว่ามีคนมองอยู่ หมอนี่คงเสร็จไทจิไปแล้ว
ถึงจะคิดไปต่างๆนานา สุดท้ายก็
“เออ ก็ได้ฟะ ไหน จะกินอะไร ลุกขึ้นนำไปเลย”
July 25, 2025 at 2:34 PM
หมอนี่นี่มัน…ยิ่งกว่าพวกไถ่ตังค์อีก!
อึก อยากจะดึกหัวเจ้าหมอนี่ขึ้นมาสั่งสอนจริงๆ ถ้าไม่ติดว่ามีคนมองอยู่ หมอนี่คงเสร็จไทจิไปแล้ว
ถึงจะคิดไปต่างๆนานา สุดท้ายก็
“เออ ก็ได้ฟะ ไหน จะกินอะไร ลุกขึ้นนำไปเลย”
อึก อยากจะดึกหัวเจ้าหมอนี่ขึ้นมาสั่งสอนจริงๆ ถ้าไม่ติดว่ามีคนมองอยู่ หมอนี่คงเสร็จไทจิไปแล้ว
ถึงจะคิดไปต่างๆนานา สุดท้ายก็
“เออ ก็ได้ฟะ ไหน จะกินอะไร ลุกขึ้นนำไปเลย”
“เห้ยๆๆ อย่าร้องไห้สิวะ!” ไทจิอุทานออกมา ทำไงดีๆ
คิ้วขมวดเป็นปม แสนจะลนลาน อึก แผลอีกฝ่ายก็ถลอก ต้องรักษาแผล
ในเมื่อเยอะไปหมด เขารีบยกอีกฝ่ายขึ้นหิ้วไว้ด้านข้าง
“อย่าร้อง! เดี๋ยวพาไปซื้อใหม่ ว่าแล้วก็รีบวิ่งไปร้านขายของชำ เพื่อซื้อยา ไอติม และล้างแผลให้
(อดไม่ได้ค่ะ-)
คิ้วขมวดเป็นปม แสนจะลนลาน อึก แผลอีกฝ่ายก็ถลอก ต้องรักษาแผล
ในเมื่อเยอะไปหมด เขารีบยกอีกฝ่ายขึ้นหิ้วไว้ด้านข้าง
“อย่าร้อง! เดี๋ยวพาไปซื้อใหม่ ว่าแล้วก็รีบวิ่งไปร้านขายของชำ เพื่อซื้อยา ไอติม และล้างแผลให้
(อดไม่ได้ค่ะ-)
July 24, 2025 at 4:33 PM
“เห้ยๆๆ อย่าร้องไห้สิวะ!” ไทจิอุทานออกมา ทำไงดีๆ
คิ้วขมวดเป็นปม แสนจะลนลาน อึก แผลอีกฝ่ายก็ถลอก ต้องรักษาแผล
ในเมื่อเยอะไปหมด เขารีบยกอีกฝ่ายขึ้นหิ้วไว้ด้านข้าง
“อย่าร้อง! เดี๋ยวพาไปซื้อใหม่ ว่าแล้วก็รีบวิ่งไปร้านขายของชำ เพื่อซื้อยา ไอติม และล้างแผลให้
(อดไม่ได้ค่ะ-)
คิ้วขมวดเป็นปม แสนจะลนลาน อึก แผลอีกฝ่ายก็ถลอก ต้องรักษาแผล
ในเมื่อเยอะไปหมด เขารีบยกอีกฝ่ายขึ้นหิ้วไว้ด้านข้าง
“อย่าร้อง! เดี๋ยวพาไปซื้อใหม่ ว่าแล้วก็รีบวิ่งไปร้านขายของชำ เพื่อซื้อยา ไอติม และล้างแผลให้
(อดไม่ได้ค่ะ-)
“ห๊ะ?” ไทจิเผลออ้าปากค้าง…ไม่เยอะอย่างงั้นหรอ?
แต่ทุกถาดเนี่ยนะ!? เขานิ่งค้างอยู่สักพัก พลันเหงือตก ชายหนุ่มคีบขนมปังด้วยกายหยาบ เมื่อคีบหมดทุกถาด ก็ได้สติ รีบสะบัดหน้า เฮ้ๆๆ ว่าจะเป็นคนเลี้ยง แต่นี้เยอะชะมัด! เขาคิดในใจ
“ได้แล้ว ไปที่เคาเตอร์กัน…” เขามองขนมปังในถาด พออยู่รวมๆกันมันก็ดูน่ากินจนเลือกไม่ถูกจริงๆแหละนะ พลันพยักหน้า
“เดี๋ยวฉันเลี้ยง”ไทจิเปิดกระเป๋าตังเตรียมจ่าย
แต่ทุกถาดเนี่ยนะ!? เขานิ่งค้างอยู่สักพัก พลันเหงือตก ชายหนุ่มคีบขนมปังด้วยกายหยาบ เมื่อคีบหมดทุกถาด ก็ได้สติ รีบสะบัดหน้า เฮ้ๆๆ ว่าจะเป็นคนเลี้ยง แต่นี้เยอะชะมัด! เขาคิดในใจ
“ได้แล้ว ไปที่เคาเตอร์กัน…” เขามองขนมปังในถาด พออยู่รวมๆกันมันก็ดูน่ากินจนเลือกไม่ถูกจริงๆแหละนะ พลันพยักหน้า
“เดี๋ยวฉันเลี้ยง”ไทจิเปิดกระเป๋าตังเตรียมจ่าย
July 24, 2025 at 3:57 PM
“ห๊ะ?” ไทจิเผลออ้าปากค้าง…ไม่เยอะอย่างงั้นหรอ?
แต่ทุกถาดเนี่ยนะ!? เขานิ่งค้างอยู่สักพัก พลันเหงือตก ชายหนุ่มคีบขนมปังด้วยกายหยาบ เมื่อคีบหมดทุกถาด ก็ได้สติ รีบสะบัดหน้า เฮ้ๆๆ ว่าจะเป็นคนเลี้ยง แต่นี้เยอะชะมัด! เขาคิดในใจ
“ได้แล้ว ไปที่เคาเตอร์กัน…” เขามองขนมปังในถาด พออยู่รวมๆกันมันก็ดูน่ากินจนเลือกไม่ถูกจริงๆแหละนะ พลันพยักหน้า
“เดี๋ยวฉันเลี้ยง”ไทจิเปิดกระเป๋าตังเตรียมจ่าย
แต่ทุกถาดเนี่ยนะ!? เขานิ่งค้างอยู่สักพัก พลันเหงือตก ชายหนุ่มคีบขนมปังด้วยกายหยาบ เมื่อคีบหมดทุกถาด ก็ได้สติ รีบสะบัดหน้า เฮ้ๆๆ ว่าจะเป็นคนเลี้ยง แต่นี้เยอะชะมัด! เขาคิดในใจ
“ได้แล้ว ไปที่เคาเตอร์กัน…” เขามองขนมปังในถาด พออยู่รวมๆกันมันก็ดูน่ากินจนเลือกไม่ถูกจริงๆแหละนะ พลันพยักหน้า
“เดี๋ยวฉันเลี้ยง”ไทจิเปิดกระเป๋าตังเตรียมจ่าย
ใจทีกำลังจะฟู ผลันเหี่ยวเฉาเข้ามาทันตา แต่ก็ยังคงรับมา
“ขอบใจ…” เสียงคุ้นหูไม่น่าเชื่อ แต่เพราะใจที่ห่อเหี่ยวและตกตะลึงกับโชคของตน ก็ได้แต่ก้มมองก้านจนมองอีกฝ่ายไม่ถนัด
((สีหัวของคนให้ ตอนแรกรู้สึกจะเป็นดาลี่…แต่ตอนนี้ซีดแฮะ คงคิดไปเอง…))
“ขอบใจ…” เสียงคุ้นหูไม่น่าเชื่อ แต่เพราะใจที่ห่อเหี่ยวและตกตะลึงกับโชคของตน ก็ได้แต่ก้มมองก้านจนมองอีกฝ่ายไม่ถนัด
((สีหัวของคนให้ ตอนแรกรู้สึกจะเป็นดาลี่…แต่ตอนนี้ซีดแฮะ คงคิดไปเอง…))
July 24, 2025 at 9:10 AM
ใจทีกำลังจะฟู ผลันเหี่ยวเฉาเข้ามาทันตา แต่ก็ยังคงรับมา
“ขอบใจ…” เสียงคุ้นหูไม่น่าเชื่อ แต่เพราะใจที่ห่อเหี่ยวและตกตะลึงกับโชคของตน ก็ได้แต่ก้มมองก้านจนมองอีกฝ่ายไม่ถนัด
((สีหัวของคนให้ ตอนแรกรู้สึกจะเป็นดาลี่…แต่ตอนนี้ซีดแฮะ คงคิดไปเอง…))
“ขอบใจ…” เสียงคุ้นหูไม่น่าเชื่อ แต่เพราะใจที่ห่อเหี่ยวและตกตะลึงกับโชคของตน ก็ได้แต่ก้มมองก้านจนมองอีกฝ่ายไม่ถนัด
((สีหัวของคนให้ ตอนแรกรู้สึกจะเป็นดาลี่…แต่ตอนนี้ซีดแฮะ คงคิดไปเอง…))
คุณเดินชนกับชายหนุ่มผมน้ำตาลจนคุณล้มลงกับพื้น
“เฮ้ เป็นอะไรมากไหม?”
ชายหนุ่มหน้าตาคิ้วขมวดดูน่ากลัวนั่งยองพร้อมยื่นมือให้กับคุณ
(+ได้นะครับ!)
“เฮ้ เป็นอะไรมากไหม?”
ชายหนุ่มหน้าตาคิ้วขมวดดูน่ากลัวนั่งยองพร้อมยื่นมือให้กับคุณ
(+ได้นะครับ!)
July 23, 2025 at 6:20 PM
คุณเดินชนกับชายหนุ่มผมน้ำตาลจนคุณล้มลงกับพื้น
“เฮ้ เป็นอะไรมากไหม?”
ชายหนุ่มหน้าตาคิ้วขมวดดูน่ากลัวนั่งยองพร้อมยื่นมือให้กับคุณ
(+ได้นะครับ!)
“เฮ้ เป็นอะไรมากไหม?”
ชายหนุ่มหน้าตาคิ้วขมวดดูน่ากลัวนั่งยองพร้อมยื่นมือให้กับคุณ
(+ได้นะครับ!)