“ ห๊า ไม่ได้อยากเล่นซะหน่อย! ”

“ ใครจะอยากเล่นกัน เด็กน้อยเป็นบ้าเลย”

“ พวกไม่เห็นวิญญาณไม่รู้อะไรหรอก เหอะะ ”

ล้วงกางเกงเดินเก้งก้างเป็นปูเต๊ะท่านักเลงเดินผ่านไป ทำไมรู้เล่าว่าอยากเล่นด้วย!

“ วิญญาณร้ายไง! ”

ทวนเสียงขึงขังอีกรอบเผื่ออีกคนจะกลัวขึ้นมา

“ แมวตัวนั้นมีวิญญาณร้ายคอยอาฆาตคนที่มาเล่นด้วย ถ้าไม่เลิกยุ่งกับมันจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น”

เก๊กท่าปิดตาเขร่งขรึม

“…. ” พูดงั้นแล้วทำไมไม่ออกไปเล่า!! บู่ปากยืนลังเลๆอยู่สักพัก

“ ไม่มีเซ้นยิ่งหนักเลย เวลาโดนตามจ้องอาฆาตยิ่งจะอันตรายนะ ” ยังไม่เลิกใส่ไฟแต่ก็ลงไปนั่งไม่ใกล้ไม่ไกล

“ นั่นก็.. ” ลังเลนิดหน่อย พอพูดถึงปัดเป่า มือรับน้ำหนักแมวเอาไว้เพราะเหมือนจะร่วงรอมร่อ

“ ของแบบนั้นจะทำได้ไงครับ ไม่ใช่พระซะหน่อย ” บ่นอุบอิบๆแล้ววางแมวลง นุ่มอะลุบ

“ห๊าา ใครจะอยากโดนวิญญาณร้ายตามละครับ! โดนไม่คนเดียวเถอะ ”

“ อย่าหาว่าผมไม่เตือนแล้วกัน ! ” เดินชี้ๆผ่านไป พอพ้นสาย แต่จะเห็นว่าแอบดูปฏิกิริยาอีกคนอยู่ไม่ไกล

ไปสิไปได้แล้ว

“ ไม่ใช่สักหน่อยครับ! ”
“กำลังเตือนให้คุณพ้นจากอันตรายต่างหาก ” เก๊ก แต่ถอยหลังหนี

( .หัวโน ฟ้องคุณย่าแน่😭🫵🫵🫵)

(มาแต่ปักหมุด /หนี)