数雪 澄人│ Kazuyuki Sumito │Y2 -A │❄️💤
doc: https://url.in.th/yKMhJ
Mostly active ~9 PM – 3 AM
เขาพยักหน้าตอบพลางรับกล่องกับถุงจากเพื่อนสาวมาถือให้ สำหรับตัวเขาไม่ได้หนักอะไรทำให้เดินขนาบข้างรักษาความเร็วให้พอดีกันได้อย่างไม่มีปัญหา
พอได้ยินสิ่งที่ชิรายูกิพูดก็หันตามไปที่ปลายทิศทางของนิ้วที่ชี้นำ ก่อนจะผงกหัวเห็นด้วย
"เอาสิ กินของหวานเติมพลังหน่อยก็ดี"
ว่าแล้วก็พากันเดินตรงไปที่ตู้ที่ว่า
"ให้ถืออันที่เหลือก่อนมั้ยยุกกี้จะได้หยิบง่ายๆ"
เขาพยักหน้าตอบพลางรับกล่องกับถุงจากเพื่อนสาวมาถือให้ สำหรับตัวเขาไม่ได้หนักอะไรทำให้เดินขนาบข้างรักษาความเร็วให้พอดีกันได้อย่างไม่มีปัญหา
พอได้ยินสิ่งที่ชิรายูกิพูดก็หันตามไปที่ปลายทิศทางของนิ้วที่ชี้นำ ก่อนจะผงกหัวเห็นด้วย
"เอาสิ กินของหวานเติมพลังหน่อยก็ดี"
ว่าแล้วก็พากันเดินตรงไปที่ตู้ที่ว่า
"ให้ถืออันที่เหลือก่อนมั้ยยุกกี้จะได้หยิบง่ายๆ"
"ก็พอแหละ.แต่อากาศตอนเช้าน่านอน"
ทีนี้ก็ต้องคิ้วมวดกับการตัดสินใจเลือกว่าจะเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองดี
"งั้นไม่เกรงใจขอทั้งสองเลย"
"อันนี้ถือเป็นการแลกเปลี่ยน"
ปล่อยตัวจากไม้กวาดไปถเน็บไว้ที่แขนข้างที่ไม่ถนัด หยิบห่อลูกอมออกมาจากระเป๋ากางเกง หน้าซองเหมือนจะเป็นรูปสาหร่ายแปะอยู่ยื่นให้อักคน
"ก็พอแหละ.แต่อากาศตอนเช้าน่านอน"
ทีนี้ก็ต้องคิ้วมวดกับการตัดสินใจเลือกว่าจะเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองดี
"งั้นไม่เกรงใจขอทั้งสองเลย"
"อันนี้ถือเป็นการแลกเปลี่ยน"
ปล่อยตัวจากไม้กวาดไปถเน็บไว้ที่แขนข้างที่ไม่ถนัด หยิบห่อลูกอมออกมาจากระเป๋ากางเกง หน้าซองเหมือนจะเป็นรูปสาหร่ายแปะอยู่ยื่นให้อักคน
"ถึงจะไม่ใช่ไอติมแบบเดิมแต่เอาอันนี้ไปกินแทนได้นะ"
ห่อลูกอมสีฟ้าพิมพ์ลายคาดแถบสีขาวปรากฏขึ้นบนมือที่ยื่นไปให้
"ถึงจะไม่ใช่ไอติมแบบเดิมแต่เอาอันนี้ไปกินแทนได้นะ"
ห่อลูกอมสีฟ้าพิมพ์ลายคาดแถบสีขาวปรากฏขึ้นบนมือที่ยื่นไปให้
โดนตบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวเลยยืนลูบหลังตัวเองป้อยๆอย่างกับตัวเองไซส์กะจิ๊ดริด
"ถ้าอยู่ห้องเดียวก็ดี ผมจะได้ฝากชิชิโอะคุงคอยดูอาจารย์เวลาผมหลับ"
ว่าแล้วก็ยืนยืดแขนคลายร่างกายเพราะลมทะเลที่พัดตีหน้าเอื่อยๆชวนรู้สึกผ่อนคลายไปด้วย
โดนตบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวเลยยืนลูบหลังตัวเองป้อยๆอย่างกับตัวเองไซส์กะจิ๊ดริด
"ถ้าอยู่ห้องเดียวก็ดี ผมจะได้ฝากชิชิโอะคุงคอยดูอาจารย์เวลาผมหลับ"
ว่าแล้วก็ยืนยืดแขนคลายร่างกายเพราะลมทะเลที่พัดตีหน้าเอื่อยๆชวนรู้สึกผ่อนคลายไปด้วย
"ถ้าเดินไปชิโอะคาเสะน่าจะมี..."
"ทำไมถึงไม่มีไอติมลอยมาเองเลยนะ จะได้ไม่ตกแล้วก็ไม่ต้องเดินไปซื้อด้วย"
เริ่มออกอาหารเบะปากหน่อยๆเพราะความเซ็งกับเหตุการณ์สละตัวของไอจิมเมื่อซักครู่
"ถ้าเดินไปชิโอะคาเสะน่าจะมี..."
"ทำไมถึงไม่มีไอติมลอยมาเองเลยนะ จะได้ไม่ตกแล้วก็ไม่ต้องเดินไปซื้อด้วย"
เริ่มออกอาหารเบะปากหน่อยๆเพราะความเซ็งกับเหตุการณ์สละตัวของไอจิมเมื่อซักครู่
"ไงชิชิโอะคุง"
"ผมยังไม่หลับ จริงๆนะ"
ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ตายังลืมไม่เต็มตื่นด้วยซ้ำ
"ไงชิชิโอะคุง"
"ผมยังไม่หลับ จริงๆนะ"
ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ตายังลืมไม่เต็มตื่นด้วยซ้ำ
"ยื่นมาขนาดนี้แล้ว"
"ให้ใช่มั้ย"
"ยื่นมาขนาดนี้แล้ว"
"ให้ใช่มั้ย"