(จนจะหมดเดือนพฤษภาในมูแล้ว- เพิ่งมาลงสตอรี่ของเดือนเมษาค่ะ ฮึกฟืด ยังไม่ว่างเขียนด้วย T T จะกลับมาในเร็ว ๆ นี้!! ((คิดว่า)))

[ All Japan Karuta Championship 全国かるた選手権大会 ]

ในการแข่งขันประเภทเดี่ยว ...
เขาทำไม่สำเร็จ ... แต่นั่นก็ไม่เป็นไร

'เราเพิ่งอายุเท่าไหร่เอง ไม่เป็นไรหน่า'

'มาได้เท่านี้ก็เก่งแล้วโทโมะ'

"อ๊ะ ดีครับ ..ต แต่ว่าเรื่องแว่นน่ะ"

โทโมะค่อย ๆ ลุกช้า ๆ พยายามกวาดตามองด้วยสายตาแสนเบลอของตัวเองไปรอบข้าง ...แต่ขอที ขนาดเส้นถนนยังมองไม่เห็นเลย

"อ เอ่อ ไม่ทราบว่าพอจะเห็นแว่นผมไหมครับ 💦"

(ทำไมเทิร์นนั้นมาไวจัง เอาให้หักได้เต็มที่เลยค่ะ- เพราะจบที่ซื้อใหม่อยู่ดี 555555555)

(เค้ากลับมาา ลืมวาดร่มมม)

อยู่ ๆ ฝนที่เคยเปียกตัวก็หายไปพริบตาราวกับมายากล ก่อนจะหันไปพบกับหญิงสาวแปลกหน้า- ใครกัน มองไม่เห็น!!

"ม ไม่ได้หายครับ"

"แค่หาไม่เจอน่ะ"

พูดพร้อมกับส่ายหน้าตอบคำถามอีกข้อ .. มองอะไรไม่เห็นเลย
เข้าใจการ์ตูนเวลาทำแว่นตกแล้ว T T

แม้ว่าแว่นจะตกอยู่ไม่ไกลมากก็ตาม แต่ก็ไม่ได้อยู่ให้เห็นจะจะตรงหน้า

แว่นเจ้ากรรมตกลงพื้นมีรอยร้าวพอให้เห็น แต่ดีที่ไม่ได้แตกไปมากกว่านี้ ถึงแบบนั้นเจ้าแว่นนี้ก็ใส่ไม่ได้แล้ว―

ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเจอกับใคร ... ใครนะ (ส่งหน้าหลังไมค์ค่ะ!)

ด้วยความที่สายตาสั้นมาก จนระยะใกล้ก็ยังมองไม่เห็นอีกคนเสียด้วยซ้ำ

"สวัสดีครับ..."

"ท ทำไมยืนตากฝนล่ะครับนั่น!!!"

ว่าไป ..คนพูดเองก็กำลังเปียกฝนอยู่เพราะร่มมันกลิ้งไปนู้นแล้ว!!

(เย้ย น่าสนุก แต่เสียดาย-)

ย่านการค้าคิตะ | 13:00

/ฝ่าฝนกระหน่ำเพื่อมาซื้อของ/

ม ไม่นะ แว่นฉัน!!!

(รับบวกไม่เกิน 3 คน)

(ฟ แฟชั่นฤดูใบไม้ผลิ ????)

#RKM_commu

Takamori Tomo | 隆盛 智
⤷ 1 年 Tomoyasu
⤷ 177 cm | profile in bio

Co Role DM - 24/7 💥💭