Santiago Abascalek zioen "al César lo que es del César y a Dios lo que es de Dios". Hauxe esan nahiko balu bezala: "Bergoglio, utzi bakean aberatsak".
Tira, Santi, denok dakigu noren morroi zaren zu:
"No se puede servir a dos amos al mismo tiempo... Y el tuyo está claro quién e$".

Aldiz, nago Francisco aita santuak ingurumenaz, migrazioaz, gerraz zein berrarmatzeaz edo oro har neoliberalismoaren gehiegikeriez zioenak erosotasun hori erasotzen zuela. Ez ziren ezkerretik egindako kritikak, euren 'ingurutik' baizik.
Horregatik zaie populista, komunista eta funtsean etsai.

Txalapartak liburu bat atera zuen Opus Deiri buruz eta erlijio ikuspegi jakin baten eta kapitalismoaren arteko lotura horren gainean jartzen zuen arreta. Aberats askorentzat eta eskuinarentzat moralki erosoa da ikuspegi hori eta bat egiten du gainerako mundu ikuskerarekin.

Zer erlazio dago kristautasunaren eta doktrina ekonomikoen artean? Nola uztartzen dira kapitalismoaren ondorio sozialak ebanjelioak dioenarekin? Opus Deiren lanaren sakralizazioa edo beste sektore batzuek jabetza pribatuaz diotena bat dator aita santu honek zioenarekin?