‏«دلم هوای تو دارد ولی چگونه ببندم
هزار نامه به پای کبوتری که ندارم؟»

درود و وقت بخیر دوستان جان
#زن_زندگی_آزادی

زیرا به گفته دریدا پرسش از خاستگاه ادبیات به سرعت بدل به پرسش از غایت آن می‌شود. و به این معنا تاریخ ادبیات، همانند ویرانه‌های یک بنای تاریخی است که اساسا از ابتدا وجود نداشته.

زیرا که تاریخ ادبیات، «تاریخ یک ویرانه است. روایتگر خاطره‌ای است که ساخته می‌شود تا به زبان آید»
#کپی

می‌گوید ادبیات، مجوزی است که به نویسنده داده شده تا هر چه می‌خواهد، بگوید. مصون از تمامی سانسورهای مذهبی یا سیاسی.

دریدا تاکید می‌کند به همان اندازه که ادبیات فایده بیرونی ندارد «به ما کمک می‌کند تا به مفاهیم، معنا، ایده‌آل، قابلیت و “انتقاد” فکر و حدود آن‌ها را تعیین کنیم»

‏«ادبیات جالب‌ترین چیز در دنیاست، شاید جالب‌تر از خود دنیا»

در گفتگویی چند روزه که با “درک اتریج” در آوریل ۱۹۸۹ داشت، ژاک دریدا ادبیات را «بنیاد عجیبی که به یک نفر اجازه می‌دهد هر چیز بگوید» معرفی کرد و گفت به این معنا منشاء آن، غایت آن است.
زیرا «ادبیات هیچ فایده بیرونی ندارد»

معرفی کتاب:#عقاید_یک_دلقک

نویسنده: #هاینریش_بل

ژانر : #فلسفی

کتاب عقاید یک دلقک، شاهکار نویسنده آلمانی؛هاینریش بل برنده نوبل ادبیات ۱۹۷۲ است. نویسنده در کتاب مذکور سعی کرده که زشتی‌ها و تلخی‌های روزگار را از پشت نقاب یک دلقک شرح دهد.
به طور کلی عقاید یک دلقک از ژانری عاشقانه برخوردار است،
اما