Μπορούμε να κάνουμε πολλά, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η ανάλογη κουλτούρα. Επιπλέον, ο πρωτογενής τομέας παραγωγής, προσφέρεται για κινηματική δράση, αλλά αυτή είναι μεγάλη ιστορία.

δύο - τρεις συνεταιρισμούς στην Πελοπόννησο, έναν στη Βοιωτία κι έναν στη Νάξο, που τυποποιούν ελαιόλαδο. Οι υπόλοιποι που υπάρχουν, απλώς διαπραγματεύονται σε σχετικά καλύτερες τιμές σε δημοπρασίες σε σχέση με μεμονωμένους παραγωγούς, όταν έρχονται να πάρουν το ελαιόλαδο Ιταλοί και Ισπανοί.

Δεν έχει υπάρξει ποτέ τέτοιου είδους κυβερνητικό σχέδιο. Όσον αφορά δε το θέμα των συνεταιρισμών στην Ελλάδα, σε πολλές περιπτώσεις έχουν δημιουργηθεί κι έχουν διαλυθεί, λόγω οικονομικών απατών. Ενώ όσοι συνεταιρισμοί είναι υγιείς, έχουν τον πήχη πολύ χαμηλά, με εξαίρεση αυτόν στα Πεζά Ηρακλείου ⤵️

Πρόταση για δημιουργία συνεταιρισμών με πρωτοβουλία του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης, με ταυτόχρονη επιμόρφωση των παραγωγών, κυρίως για το τι σημαίνει στην πράξη ένα τέτοιο αναπτυξιακό όραμα. Θα είναι το πρώτο βήμα που θα αποτελέσει τη βάση για τα επόμενα που θα έχουν να κάνουν με την τυποποίηση.

επίσης δεν έχουν μεγάλη σχέση με το αντικείμενο, ενώ αντί για κάποιο αναπτυξιακό όραμα, στο μυαλό τους έχουν μόνο τη λαμογιά. Κι όλα αυτά, εις βάρος απλών παραγωγών, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν έχουν κάποια επιμόρφωση, πιστεύουν ότι έτσι έχουν τα πράγματα και τα πράγματα παραμένουν έτσι.

Στο ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό, η απάντηση είναι πολύ απλή: διότι, διαχρονικά, στο υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης προΐστανται άσχετοι άνθρωποι, χωρίς απολύτως καμία γνώση του αντικειμένου κι επειδή στον αγροτικό κλάδο κάνουν κουμάντο άχρηστα κομματόσκυλα, τα περισσότερα εκ των οποίων, ⤵️

Όλο αυτό μεταφράζεται σε έλλειψη ανταγωνιστικότητας, χαμένα έσοδα για παραγωγούς και μικρή παρουσία της χώρας στις διεθνείς αγορές. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι ξέφραγο αμπέλι. Μια ακόμα επαρχία της Ισπανίας ή ένας ελεύθερος χώρος για κερδοσκοπία Ιταλών μαφιόζων. ⤵️

Κατάλαβα. Δυστυχώς, είναι σύνηθες το φαινόμενο σε προσφυγικές κρίσεις, όσον αφορά εύπορους επιχειρηματίες που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα τους, αλλά συνέχισαν να ζουν με πολυτέλεια στις χώρες υποδοχής.

Δεν κάνω σύγκριση. Μιλάμε αποκλειστικά για την αυτοαναφορικότητα. Ο Λιαντίνης είχε μια θεατρικότητα, επειδή ενσάρκωνε ο ίδιος όσα έγραφε, κάτι απολύτως φυσικό για έναν στοχαστή που δεν γράφει ψυχρά ακαδημαϊκά. Ως μειονέκτημά του θεωρώ την εμμονή του με τον ελληνικό πολιτισμό. Άλλη συζήτηση αυτή.

Που ανήκουν σε Ουκρανούς ολιγάρχες εννοείς;

Ο Νίτσε, ο Καμύ, ο Σαρτρ, ο Φουκώ και πολλοί άλλοι ήταν επίσης αυτοαναφορικοί.

Νομίζω ότι βοηθάει και ο διαλογισμός.

Τα έχουν πει μόνοι τους, όσον αφορά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.

Αναζήτησε την ταινία Sarajevo Safari, του 2022.

Κανένα σύμπαν δεν σου δίνει μαθήματα, ούτε σου φέρνει δυσκολίες για να σου φέρει μετά το σωστό. Δεν είμαστε τίποτα για το σύμπαν.
Οι περιοριστικές πεποιθήσεις, ναι, θα σταθούν εμπόδιο, αλλά και να τις λειάνεις δεν θα σε ανταμείψει κανείς εκεί έξω.

Ανάσα και βουτιά, τίποτα άλλο.