#เลือนรางแต่ยังอุ่น ✳︎

ว่าด้วยความเจ็บปวดในฐานะผู้สร้างสรรค์ กระบวนการอันเต็มไปด้วยความทรมาณและหยาดน้ำตา

แต่ในขณะเดียวกันก็ชี้ให้เห็นถึงความวิเศษของผลงานซึ่งถูกรังสรรค์จากปลายปากกา ไม่ว่าจะเป็นงานเขียนหรือวาดก็ล้วนเป็นสิ่งที่ช่วยพยุงให้ทั้งผู้สร้างและผู้รับสารสามารถดำรงอยู่ต่อไปได้ทั้งนั้น

รู้ที่มาของประโยคนี้แล้วซึมกว่าที่คิด ไม่ใช่แค่ดวงใจเราที่ไกลห่าง แต่มันยังหมายถึงอุดมการณ์และเส้นทางที่เราต่างเลือกเดิน

เฮ้อ ช่วงนี้ดวงม่ายค่อยดีเลย สั่งนสมาสี่ เจอมุมหักไปแล้วสอง ㅠ ㅠ รุ้ว่าไม่มีผลกับการอ่าน แต่มันก็อดเจ่บหัวใจไม่ได้จิงๆ ฮือๆๆๆ

( 📁 ) #มาทาดอร์ที่รัก

เป็นการอ่านงานลาตินอเมริกาครั้งแรกในชีวิต ละก็ไม่คิดว่าจะรู้สึกเหมือนตกหลุมรักตั้งแต่บทแรกๆ ㅜㅡㅜ

ชอบสำนวนการเขียนที่จัดจ้านและเสียดสีได้แสนเจ็บแสบ ทั้งในแง่สถานการณ์ชาติบ้านเมืองและเรื่องราวความรักของคนสองคนที่ไม่สมควรได้มาเกี่ยวข้องกันแต่ต้น ชอบความรู้สึกที่เหมือนมีเมฆหมอกหนาปกคลุมแต่ยังคงสัมผัสได้ถึงแสงแห่งความหวังรางๆ โดยรวมแล้วอิ่มเอมมาก ประทับใจ

( คือ นึกถึงตัวเอง )

น่าจะเป็นเล่มที่ชอบมากที่สุดของปีนี้แล้วมั้ง

นิยายที่ตั้งคำถามกับสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าตัวตนของคนๆนึง・ชื่อเสียงเรียงนามหรือประสบการณ์ในอดีต

หากสละเปลือกนอกอันเก่าทิ้งไปและตัดสินใจใช้ชีวิตในเรื่องราวใหม่ที่มิใช่ของตนแล้วนั้น บรรดาความสัมพันธ์และสิ่งที่เกิดขึ้นถัดจากนั้นยังจะถือว่าเป็นความจริงอยู่หรือเปล่า

#ある男

ประโยคสารภาพรักของว่าที่จิตรกรตัวน้อย

‘ ผมเองก็อยากที่จะวาดภาพโยชิดะซังตลอดไปเหมือนกัน ! ทั้งตอนนี้และนับจากนี้ไป อยากที่จะเก็บรักษาโยชิดะซังในมุมที่ผมเห็นไว้ในรูปวาด ’ ( รวมไปถึงตัวเธอที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่ก็ด้วย ) ♡

น่ารักมาก 😭🫂🤍 แต่เห็นดอกซากุระแล้วก็แอบใจหาย 卒業式 ใกล้เข้ามาทุกที ฮือๆๆๆ อยากเห็นยาโนะคุง time skip ที่ได้เป็นศิลปินตามใจฝันจังเลย y — y

恋せぬふたり・เราทั้งคู่ผู้ไม่อาจมีรัก

นิยายที่เล่าถึงความอึดอัดของ aroace เมื่อถูกตัดสินด้วยบรรทัดฐานความรักของสังคมส่วนใหญ่・perspective และความคาดหวังที่ต่างกันของแต่ละฝั่ง รวมไปถึงความคับข้องใจที่พูดออกไปก็ไม่มีใครเข้าใจ

แต่ในขณะเดียวกัน ตัวละครก็จะพาเราไปทำความรู้จักความรู้สึกอีกรูปแบบหนึ่งที่หนักแน่นและจริงจังไม่แพ้กันเลย

หากกำลังต้องการความน่ารักไปเยียวยาจิตใจ ขอให้ลองเปิดใจ รับเด็กๆในเรื่องนี้ไว้พิจารณา — ♡

#矢野くんの普通の日々

มังงะ rom-com / sol ของเพื่อนร่วมห้องวัยมัธยมปลาย ตัวละครหลักคือยาโนะคุง เด็กหนุ่มผู้มักมารรด้วยแผลตัวอยู่เสมอ x โยชิดะซัง เด็กสาวหัวหน้าห้องแสนใจดีที่เป็นห่วงเขาอยู่เสมอ — รู้ตัวอีกที ความรู้สึกอันบริสุทธิ์นี้ก็แตกหน่อเป็นต้นอ่อนความรักในใจของทั้งสองไปซะแล้ว ♡

風の向きが変わって前髪が逆立った－
いつまでもこうしてあなたといたいわ

𓂂𓏸 𓆟 𓇼 ·˚𓆞 𓂂 𓆝‧˚₊

#blwy #别来无恙