Nasılsa bilmemkaç kuşak Uşaklı benim bile toplumsal hafızamda bir şekilde yer edinmiş bu melodinin etkisi derinleşti. Uşak Gomidas’ın memleketi Kütahya’ya bağlıymış eskiden. Belki bana Ermeni melodileri bu yüzden bu kadar dokunur diye sebeplendiririm hep. Güzel de söylerim bu melodileri bilen bilir.

Seneler sonra aile evimden çıkıp yatılı okula gittiğimde Kardeş Türküler’in Türkçe olmayan müziklerini de rahatça dinleyebilince karşıma çıktı Adanayi Vokhpuh. O zamandan bu yana kaç halini dinledim bilmiyorum.

Seden Gürel’in seslendirdiği sözleri Sibel Alaş’a ait “Sebebim Aşk” ben ilkokuldayken çıkmıştı. Depresif bir çocuk ben bu bağlamından kopartılmış aşk şarkısını televizyonda her yakaladığımda evimizin salonunun camından dışarı bakıp ağlardım.

Neyse, bugün "evim"deyim ve birazdan uyurum. Bakalım rüyamda hangi eski mekanlar bükülecek de evim olacak.

Sahibinden'de favori ilanlarım aniden kira düşürdü. Uçak bilet fiyatları dört katına çıktı. Saatlerce trafik kilit. İstanbul'da hayatta kalmak da buradan kaçabilmek de lüks. Bir süredir İstanbul'u ve bu evi düşündükçe boğazım düğümleniyor. Sanki hala burada değilmişim de burayı hatırlıyormuşum gibi.

“Ah, batımız ne iyi” güzellemesi yapmaya çalışmıyorum. Sadece yaşam pahalılığı olarak giderek Avrupa’nın büyük şehirleriyle benzer yapılanan İstanbul’u diğer yönlerden de karşılaştırıyorum. Daha temiz bir havada ve güvenli yollarda yürüyebilmek nasıl mümkün tahayyüllerimi dışıma vuruyorum izninizle.

Geçende Paris’in 2013’te belli yerlere araç girişini kısıtlaması sonrası hava değişimini gösteren bir araştırma gördüm. Bizde nerelerde yapılabilirdi acaba diye düşünüyordum bugün. Ama biz şu an lüks araçlarımızı gösterişli bir şekilde dizip insanın her şeye üstünlüğünü kanıtlamaya çalışıyoruz hala.

Ne zamandır X'te şakalarına hasret kalmıştım. Meğer buradaymışsın. 💐