เดินแวะบางร้านเพื่อหาอะไรรองท้อง

oO(สุ่มทาโกยากิ? จะได้ไส้อะไรกันนะ)

ไม่รอช้า รีบจ่ายเงินแล้วรับมาชิม

ช็อกโกแลต.. เหมือนจะแปลกแต่กลับอร่อย

เมื่อไม่ใช่รสที่เผ็ดก็แบ่งให้เจ้าหลานกินด้วยทันที ดูจะถูกใจเจ้าตัวไม่น้อย

“เจ้านั่นจะมาตอนไหนนะ..” พึมพำ

(ขออนุญาตโควทนะคะ🥺)
bsky.app/profile/ssr-...

#SSR_Obon @youru-ssr.bsky.social

14/08 | ช่วงเย็น

โอบ้งปีนี้ ครอบครัวคุณป้าก็มาเยี่ยมเหมือนเช่นเคย แถมยังอาสาจัดเตรียมของไหว้ และทำความสะอาดป้ายหลุมศพเองเสียหมดจนฮิบิกิแทบไม่มีอะไรทำ

สุดท้ายก็ได้รับภารกิจพิเศษให้ดูแลมานาโตะ เจ้าหลานตัวแสบ

เพราะโดนกำชับมาว่าทำยังไงก็ได้ให้ไม่ก่อเรื่อง
การพามาผลาญพลังงานในงานเทศกาล ก็คงจะเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดแล้วล่ะ

มั้งนะ..

“จริงสิ” เพิ่งนึกอะไรได้

ฮิบิกิหยิบลูกอมจากกระเป๋าเสื้อมาวางบนมือของเด็กสาว

เม็ดนึงเป็นมิ้นต์ที่ให้ความสดชื่น ส่วนอีกเม็ดเป็นเลม่อนโซดาจะได้รู้สึกหวานชุ่มคอ

…แล้วค่อยๆ วางหมวกที่ติดเข็มกลัดเสร็จแล้วลงบนหัวของอีกคนอย่างเบามือ

(น้องน่ารักมาก ขออนุญาตหยิบมาวาดหน่อยนะคะ🥺)

(เขริล ซีนพระเอกโชโจบ่คะ>///<)

“ขอบใจ” ผงกหัวรับหมวกที่อีกคนสวมให้
ฟังคำตอบแล้วก็รู้สึกตลกขึ้นมา แสบขนาดไหนนะเจ้าโยรุถึงกับถอนหายใจได้

“ปู ปู… เมื่อเช้าฉันแวะไปที่ห้องนาย… แล้วเจอปูเสฉวนด้วยล่ะ”

“น่าตกใจชะมัด เดินออกมาแทบไม่ทัน”
ว่าจบก็ตั้งใจถอนหญ้าต่อ

“แต่ก็ ร่าเริงดีนะ เจ้าพวกเด็กวัยรุ่น”