( ส่วนอันนี้รูปสมัย11ขวบ ข้างซ้ายก็หนุ่มนาระ ข้างขวาก็โอซาก้า ผมเลยต้องสปีคคันไซเบ็งให้เป็นทั้งที่ผมพูดแบบคันโตมาทั้งชีวิ้ด orz )

( แล้วก็อย่าไปบอกครูนะครับ ผมฟันหลอเพราะไปซัดกับห้องข้างๆมา😭 )

#RKM_Childhood

( มาลงไม่ทันวันเด็ก เลยมาหย่อนย้อนหลังค่ะ😓 ฮรฟม.คุงหกขวบกับพี่ชายสมัยเรียนมิฮานาดะ )

" ขอโทษแล้วกัน ที่ฉันไม่เหมือนกับนายน่ะ "

พูดไปก่อนที่จะเดินเหม่อซักพัก รู้ตัวอีกทีก็เหมือนจะเห็นวัตถุประหลาดบนหัวอีกคน ถึงจะสีคล้ายหัวอีกคน แต่มันไม่ใช่แน่ๆ

...ใช่ใช่ไหม? ใช่แน่ๆ

" คืองี้นะคิเซกิ "
" ฉันว่า... "

เงียบซักพัก จะตอบยังไงให้อีกคนไม่เครียดนะ .

" มีอะไรติดหัวน่ะ แต่อย่าใช้มือเปล่าจับนะ เด็ดขาดเลย . "

( บื้อของแทร่65555555555 )

ก็ยังเดินไปแบบไม่รู้ตัวว่าใบไม้ยังติดอยู่บนหัวนั้นแหละ แถมไม่น่าจะรู้ว่ามีคนตามด้วย สงสัยจะบื้อจริง(...)

คนพี่เลิกคิ้วแล้วถามออกไปความสงสัยเล็กน้อย

" ...นายดูแปลกๆนะ "
" เจ้านั้นทำอะไรนายรึเปล่า? "

แต่ไม่ทันได้ถามอะไรมาก ประตูหน้าบ้านก็ถูกเปิดพร้อมกับร่างของคนอีกคน เขาไม่พูดอะไร และรีบเดินไปล้มตัวลงนอนบนโซฟาทันทีโดยที่กอดเอวและเอาหน้าซุกกับโฮตารุไว้

น่าแปลกที่โฮตารุกลับไม่ขัดขืนเลยซักนิด แถมยังพลิกตัวไปลูบหัวอีกคนอีก

( ไหนลอง d100แบบอันนั้นดู นายจำเพื่อนนายได้ไหม😔 )

" ได้ค่ะ! ถ้างั้นก็คงอยากไปสนามเด็กเล่นล่ะ! "

โฮตารุพูดพร้อมกับยิ้มตาหยีจนปิดเหมือนกับคนเป็นพี่ไม่มีผิด

" ก็นั่นน้องฉันไหม ฉันก็ต้องไปด้วยอยู่แล้ว "

เขาถอนหายใจออกมา ถึงจะเป็นคนรู้จัก แต่ถ้ารู้ว่าปล่อยน้องไป พี่คงปรี๊ดแตกแหง เขาไม่อยากเห็นที่นวดแป้งลอยจากเคาทน์เตอร์ครัวหรอก เพราะพี่ชอบปาลงหัวเขาพอดีเป๊ะ(...) ก่อนจะมองนาฬิกา

" เหลือเวลาอีก 3-4 ชม.น่าจะไปได้แหละนะ "

ส่วนฮิโรฟุมิที่นั่งฟังอยู่ข้างๆตลอดตอนนี้นั้น .

" ห๊า―? "

( แม่นเกิน อย่างฮา แต่ออกต่ำไปมั้ย โว๊ย555555556665555555 )

บางทีก็เริ่มสงสัยว่านายเริ่มกลัวเจ้านี้ขนาดนี้แล้วหรอ(...) แต่ปกติตอนม.ต้นก็มีคนซ้อนบ่อยครั้งจนโดนอ.ไล่จับบ่อยอยู่แล้ว แต่ตอนนั้นก็ส่วนตอนนั้น เพราะเหมือนรอบนี้ฟ้าจะไม่เข้าข้าง

โครม―!!! แล้วก็เป็นอย่างที่อีกคนพูดเป็นลาง จักรยานล้มไม่เป็นท่า

" แย่จัง เหมือนจะไม่ได้มีคนซ้อนมานานแล้ว เลยไม่ชินน่ะ "

( นาย เต๋ามันอยากให้เรารู้เรื่องของนายขนาดนี้เลยหรอ )

" รอบที่สี่แล้วสินะ . "

แต่ว่าคงไม่ใช่วันของฮาคุยะแหะ หน้าตาตอนนี้ที่ปกติก็ดูปลงพอแล้วเหมือนจะปลงตกหนักกว่าเดิม ส่วนคนน้องนั้น

" ยังโชคดีเหมือนเดิมเลย! ดูสิๆๆๆ "

ถึงจะไม่ดีที่สุดแบบรอบที่แล้ว แต่ก็ยังอยู่ในกรอบโชคดีอยู่เหมือนเดิม

( จริงๆต้องแปะพร้อมกัน แต่ลงไปล่ะลืม🗿 งั้นหย่อนไว้ตรงนี้ล่ะกัน )

[ ช่วงวันหยุดปีใหม่วันไหนก็ได้ | ศาลเจ้าคาเซะคาวะ ]

ยืนอ่านคำทำนาย ข้างๆก็มีผู้ชายหัวดำใส่แว่นอยู่ด้วย เลยเอี่ยวตัวไปแบ่งคำทำนายให้ดู

" พี่ว่าอันนี้โชคดีมากจริงไหม? "
" นายยังเชื่ออะไรแบบนี้อยู่หรอ? "

เขามองหน้าคนที่เอาเซียมซีไปมัดจำนวนสามใบแล้ว

" คนที่เสี่ยงไปสามใบแบบพี่มีสิทธิ์พูดหรอ? "
" ...ไม่พูดมากก็ไม่มีใครว่านายนะ ฮิโรฟุมิ "

( สามารถเปิดได้ตามชอบเลยค่ะ จะเดินชน ชวนคุย แต่ตอบช้าหน่อย ผปค.มีภารกิจปั่นเว้นท์เกมอยู่ / นอนแห้ง )

[ #RKM_HNY2025 ]

[ โรลเปิด ]
[ ~23:15 น. | เขตศาลเจ้าคาเซะคาวะ ]

― หลงจนได้สินะ

วันนี้มีนัดดูดอกไม้ไฟกับพี่และน้อง เลยมาเดินเล่นฆ่าเวลาก่อน แต่รู้ตัวอีกทีก็พลัดหลงกันซะแล้ว ตัวเขามองข้อความที่พี่ส่งมาบนโทรศัพท์

🌌 : [ อย่าเผ่นผ่าน เดี๋ยวไปหา ]

และ― นั่นก็คือเหตุผลที่เขาก็ยืนพิงอยู่ซักมุมในศาลเจ้าเพื่อรอพี่มารับตัวไปแบบตอนนี้นั่นแหละ

( มีเงื่อนไขในเมนชั่นถัดไป )

( จริงๆแล้วผมเป็นกระถางต้นไม้ )

( ให้โชคชะตาคัดสรรเวลานั้นมาให้นายแล้วกันนะ คิเซกิคุง

แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่วันนี้ )

( ผปค.ฮิโระคุงตอนนี้ : )

( รอบนี้เต๋าไม่แกงนาย ยินดีด้วย )

― ไม่แย่ แถมอร่อยด้วยหนิหน่า? จะว่ามีพรสวรรค์ดีรึเปล่านะ? ก่อนจะหัวเราะเบาๆแล้วยิ้มออกมา

" อะไรกัน ก็ทำได้หนิครับ "
" ไม่แย่เลย แถมอร่อยด้วย "

ไม่ว่าเปล่า ถือวิสาสะยัดช้อนที่ตักของใส่รวมๆกันเข้าปากอีกคนไปโดยไม่พูดเกริ่นอะไรก่อนเลย จากการกระทำเมื่อกี๊ก็คงรับรู้ว่าใต้ใบหน้าที่ระรื่นไม่เป็นพิษเป็นภัยกลับเป็นคนแรงเยอะจนน่าจะเป็นภัยคนนึงมากกว่า(?)

" มันก็ยากจริงๆนั่นแหละ .....กับคนอื่นนะ แต่ผมชอบคิดเล่นๆตลอดเลยว่าคนอื่นเหมือนกับอะไร จะได้จำได้ง่ายๆว่าคนคนนี้เป็นยังไงล่ะ "

ระหว่างพูดก็บีบซอสไปด้วย จนในที่สุดวาดก็เสร็จ ...แม้จะดูบิดเบี้ยวไปก็ตามที ตัวเขาจิ๊ปากออกมา ถึงจะเสนอตัวเองก็ตามที่เถอะ แต่เกลียดการวาดภาพชะมัด

" ไม่ชอบการวาดรูปจริงๆเลยน้า― "
" แต่เสร็จแล้วล่ะ ―☆ "

พูดแล้วก็ยกจานและเดินเข้าไปหาใกล้ๆ

" ของน่ารักจังเลยน้า― "

" แต่โฆษณาก็นับเป็นคำเสริมสร้างกำลังใจหรอเนี่ย พึ่งรู้เลย( ´ー`) "

/ เดินออกมาจากโรงอาหารในเวลาไล่เลี่ยกัน สภาพปัจจุบันเลยเหมือนเดินตาม ในมือมีเมล่อนปังถุงหนึ่ง

" จะพยายามนะครับ ถ้าเซยเซย์คนสวยพูดให้กำลังใจมาขนาดนี้ "

ถึงจะตอบกลับไปแบบนั้นด้วยหน้าตาระรื่นแบบปกติก็เถอะนะ..

แต่ในใจเขากลับรู้สึกห่อเหี่ยวกับมันเหลือเกิน