De Joodse Juliette Sluijs was pas vijf jaar toen zij met haar ouders door de nazis werd gedeporteerd naar vernietigingskamp Sobibor. Daar werd het gezin in 1943 vermoord. Juliette woonde in de Rivierenbuurt, vlakbij de speeltuin aan de Gaaspstraat, hoek Vechtstraat. Het plein is vandaag vernoemd naar het jonge meisje, dat nooit de kans had om op te groeien.nbspJuliette Sluijs woonde met haar ouders Marcus en Sara in de Waverstraat op nummer 79 eacuteeacuten hoog, om de hoek van de speeltuin. De drie struikelstenen voor haar huis herinneren aan het gruwelijke einde van het jonge Joodse gezin. De neven van Juliette, die bij de onthulling aanwezig waren, zijn blij dat er door de vernoeming over haar gesproken zal blijven worden.Naam vereeuwigdNathan Zwaaf, de jongere neef van Juliette: Dit betekent heel veel voor mij, ik heb mijn nichtje nooit gekend en nu is haar naam vereeuwigd. Het is ongelooflijk dat het leven een meisje van amper vijf jaar zo moest eindigen. Ook een andere neef, Jaap Acohen is onder de indruk en blij dat haar verhaal doorverteld zal worden. Juliette Sluijs ken ik al vanaf kinds af aan, want zij hing als schilderij in onze woonkamer. De vader van Acohen had haar van een klein fotootje laten naschilderen, maar sprak nooit over haar. Zoals dat ging in die tijd om kinderen te beschermen.De vernoeming van het speelplein naar Juliette is op initiatief van het stadsdeel in samenwerking met de Stichting Kindermonument, die hier jaarlijks op 3 november een herdenking houdt. Het monument herinnert aan de sluiting van de speeltuin, vandaag exact 84 jaar geleden. De nazis wezen het terrein aan als Markt voor Joden. Joodse marktkoopmannen, zoals de vader van Juliette die op het Waterlooplein werkte, mochten niet meer vrij handelen, maar alleen hier.13.000 bewoners uit Rivierenbuurt vermoordnbspDe aandacht voor dit onderwerp neemt steeds meer toe, zegt Flora Breemer, bestuurder van stadsdeel Zuid. Er komen ook steeds meer aanvragen voor struikelstenen binnen. De laatste generatie overlevenden is er bijna niet meer en mensen willen dat de verhalen doorverteld blijven worden.Julliette is, net als Anne Frank, eacuteeacuten van de 13.000 bewoners van de Rivierenbuurt die hier tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn weggevoerd en vermoord voor de Nazis. Dat mag nooit vergeten worden, vindt Jaap Acohen. Als de naam genoemd kan blijven, blijft de herinnering levend. Dat vind ik heel belangrijk.

Weer een vorm van armoede die zijn eigen ogenschijnlijk sympathieke oplossing krijgt. Mathijs Bouman over de nadelen en de kosten van de (gratis) Onderwegpas.

Oudstadsdeelbestuurder Jeanine van Pinxteren is afgelopen zondag overleden. Dat heeft haar partij GroenLinks vandaag laten weten.nbspVan Pinxteren begon in 2002 als raadslid bij de partij, waar ze zich onder meer bezighield met de ontwikkeling van de Zuidas en de komst van de NoordZuidlijn. In 2020 werd ze voorzitter van stadsdeel centrum en later stadsdeelbestuurder in hetzelfde stadsdeel.nbspBelangrijke dossiers waar Jeanine haar stempel op drukte, waren het autovrij maken van het Muntplein, de aanleg van de Eilandenboulevard op de Oostelijke Eilanden, en de Elandsgracht, waar een grote parkeerplaats veranderde in een prettig en groen verblijfsgebied, schrijft GroenLinks. De partij noemt haar scherp en zachtmoedig tegelijkertijd, maar ook onverschrokken en innemend.In 2018 stopte ze bij stadsdeel centrum. Ze bleef daarna nog wel politiek actief bij GroenLinks, waar ze onder meer nieuwe raadsleden en stadsdeelbestuurders hielp. We zijn enorm dankbaar voor al het werk dat zij voor de stad en voor de partij heeft verzet. Ons hart gaat uit naar haar familie en dierbaren, laat de partij weten.nbsp