Status: ตอบโรลเรื่อย ๆ
Profile: https://shimmer-conga-0a0.notion.site/Funaki-Yuusei-28bd32464a1780a28b71d3e5c6aefa9b?pvs=73
#RKM_commu (เนียนรู้จัก/บวกได้ตลอด)
ยืนไขว้ขาหลบอยู่ใต้ตึกสักตึกไม่ยอมกลับบ้าน และเหมือนจะกำลังพูดคนเดียว
“นี่— แบบนี้ไม่เปียกไปหน่อยเหรอ?”
เมี้ยว~
“ผมอยากกลับบ้านน่ะ”
เมี้ยว~
“เอ๋—? แต่ตอนนี้เธอคงหนาวแย่ ผมอยู่ด้วยก่อนแล้วกันดีไหม?”
เมี้ยว~
คนเดียว…หรือเปล่านะ?
ยืนไขว้ขาหลบอยู่ใต้ตึกสักตึกไม่ยอมกลับบ้าน และเหมือนจะกำลังพูดคนเดียว
“นี่— แบบนี้ไม่เปียกไปหน่อยเหรอ?”
เมี้ยว~
“ผมอยากกลับบ้านน่ะ”
เมี้ยว~
“เอ๋—? แต่ตอนนี้เธอคงหนาวแย่ ผมอยู่ด้วยก่อนแล้วกันดีไหม?”
เมี้ยว~
คนเดียว…หรือเปล่านะ?
กระพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา นับได้ด้วยมือเดียวเลยแฮะ
“ขอบคุณที่จำผมได้ครับ”
ย่อตัวลงให้สายตาอยู่ในระดับเดียวกัน
“ถ้างั้น—”
“ไว้บอกชื่อของเธอให้ผมจำบ้างนะ”
ยิ้มหยีตาก่อนจะยืดตัวขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินต่อ
กระพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา นับได้ด้วยมือเดียวเลยแฮะ
“ขอบคุณที่จำผมได้ครับ”
ย่อตัวลงให้สายตาอยู่ในระดับเดียวกัน
“ถ้างั้น—”
“ไว้บอกชื่อของเธอให้ผมจำบ้างนะ”
ยิ้มหยีตาก่อนจะยืดตัวขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินต่อ
“ทากาฮาชิคุงเนี่ย—”
น้ำเสียงกึ่งเอ็นดูคล้ายกับกำลังพูดกับเด็กถูกหยิบมาใช้อีกครั้งทั้งยังไม่คิดจะอธิบายอะไรให้อีกคนเข้าใจ
“เป็นคนแปลกดีนะ”
สาเหตุที่ถูกใจคำพูดพวกนั้น มีแค่เขาที่รู้ก็พอ
“ทากาฮาชิคุงเนี่ย—”
น้ำเสียงกึ่งเอ็นดูคล้ายกับกำลังพูดกับเด็กถูกหยิบมาใช้อีกครั้งทั้งยังไม่คิดจะอธิบายอะไรให้อีกคนเข้าใจ
“เป็นคนแปลกดีนะ”
สาเหตุที่ถูกใจคำพูดพวกนั้น มีแค่เขาที่รู้ก็พอ
ก้มหน้าไปกด ๆ โทรศัพท์แปปหนึ่งก็หมุนหน้าจอให้ดู
“หรืออยากเดินไปไหม? ผมชอบเดินนะ”
กล่าวกลั้วหัวเราะ อย่างไรนี่ก็เป็นวิธีแรกของเขาอยู่แล้ว
ก้มหน้าไปกด ๆ โทรศัพท์แปปหนึ่งก็หมุนหน้าจอให้ดู
“หรืออยากเดินไปไหม? ผมชอบเดินนะ”
กล่าวกลั้วหัวเราะ อย่างไรนี่ก็เป็นวิธีแรกของเขาอยู่แล้ว
“ผมน่าจะเดินเล่นต่อน่ะ กะจะซื้อของฝากแล้วก็ไปสุ่มเซียมซีดู”
ว่าไปก็ก้มหน้าเซฟรูปไปด้วย กล่าวต่อกลั้วหัวเราะ
“แต่ว่าเราไปได้เลยใช่ไหมนะ?”
ไม่อยากสารภาพเลยว่าอยากเป็นนินจาหายตัวไปตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว ยังดีห้ามใจทัน(?)
@enmei-rkm.bsky.social
“ผมน่าจะเดินเล่นต่อน่ะ กะจะซื้อของฝากแล้วก็ไปสุ่มเซียมซีดู”
ว่าไปก็ก้มหน้าเซฟรูปไปด้วย กล่าวต่อกลั้วหัวเราะ
“แต่ว่าเราไปได้เลยใช่ไหมนะ?”
ไม่อยากสารภาพเลยว่าอยากเป็นนินจาหายตัวไปตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว ยังดีห้ามใจทัน(?)
@enmei-rkm.bsky.social
เวลานั้นถึงได้เดินตามออกไปจ่ายเงินบ้าง
แม้จะแวะดูเยอะแต่ของที่ติดมือมากลับมีเพียงเสื้อหนึ่งตัวกับพวงกุญแจหมาขนเทาอีกอันเท่านั้น
“ได้ของมาเยอะไหม?”
ยกของตัวเองอวดในขณะที่เดินเข้าไปหา
เวลานั้นถึงได้เดินตามออกไปจ่ายเงินบ้าง
แม้จะแวะดูเยอะแต่ของที่ติดมือมากลับมีเพียงเสื้อหนึ่งตัวกับพวงกุญแจหมาขนเทาอีกอันเท่านั้น
“ได้ของมาเยอะไหม?”
ยกของตัวเองอวดในขณะที่เดินเข้าไปหา
แวบแรกตกใจ แวบต่อมาเริ่มอึดอัด สายตาปรายมองว่าใครกันที่คิดจะหลับในที่แบบนี้
“ขอโทษนะครับ” ก่อนจะเอ่ยเสียงเบา
( บวกได้ค้าบ✌️😸 )
แวบแรกตกใจ แวบต่อมาเริ่มอึดอัด สายตาปรายมองว่าใครกันที่คิดจะหลับในที่แบบนี้
“ขอโทษนะครับ” ก่อนจะเอ่ยเสียงเบา
( บวกได้ค้าบ✌️😸 )
ตั้งแต่เข้ามาก็ใช้เวลาพักหนึ่งในการแวะถ่ายรูปเข้าห้องแชทของคนเป็นพ่อทิ้งเอาไว้
พอกดส่ง...ก็ถึงเวลาเก็บโทรศัพท์
จังหวะการเดินของเขาค่อนข้างเอื่อยเฉื่อย สายตากวาดมองรอบข้างหาใช่ทางข้างหน้าราวกับหลุดเข้าไปอยู่ในโลกของตัวเอง
และหากใครเผลอไปสบตาเข้า—
รอยยิ้มเล็ก ๆ คงจะเป็นสิ่งที่ผู้มองได้รับ
ตั้งแต่เข้ามาก็ใช้เวลาพักหนึ่งในการแวะถ่ายรูปเข้าห้องแชทของคนเป็นพ่อทิ้งเอาไว้
พอกดส่ง...ก็ถึงเวลาเก็บโทรศัพท์
จังหวะการเดินของเขาค่อนข้างเอื่อยเฉื่อย สายตากวาดมองรอบข้างหาใช่ทางข้างหน้าราวกับหลุดเข้าไปอยู่ในโลกของตัวเอง
และหากใครเผลอไปสบตาเข้า—
รอยยิ้มเล็ก ๆ คงจะเป็นสิ่งที่ผู้มองได้รับ
อืม...ก็ดีล่ะมั้ง คิดแบบนั้นล่ะ
อืม...ก็ดีล่ะมั้ง คิดแบบนั้นล่ะ
“โทรมาได้เหมือนกันนะ”
เห็นสติ๊กเกอร์กับรูปโปรไฟล์แล้วก็เหมือนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ กดส่งแมวกลับไปบ้างแล้วมองโทรศัพท์สลับกับดวงหน้านั้นไปมา
คาดไม่ถึงเลย
“ทากาฮาชิคุงชอบโ*ชาโ*ะเหรอ?”
เอ่ยถามหน้ายิ้ม
ถือร่มอีกต่างหาก น่ารักนะเนี่ย
( ส่วนนี่ของเมี้ยวค้าบ )
“โทรมาได้เหมือนกันนะ”
เห็นสติ๊กเกอร์กับรูปโปรไฟล์แล้วก็เหมือนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ กดส่งแมวกลับไปบ้างแล้วมองโทรศัพท์สลับกับดวงหน้านั้นไปมา
คาดไม่ถึงเลย
“ทากาฮาชิคุงชอบโ*ชาโ*ะเหรอ?”
เอ่ยถามหน้ายิ้ม
ถือร่มอีกต่างหาก น่ารักนะเนี่ย
( ส่วนนี่ของเมี้ยวค้าบ )
ได้แต่เอียงคอสงสัย แต่คิดอีกที…อาจจะไม่อยากถือก็ได้
“เอาเป็นว่า—“
”ผมอยู่ห้อง 2-B น้า”
บอกเอาไว้ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินนำไป
เพราะต้องรีบไปเลือกที่นั่งติดหน้าต่างให้ทันนี่นา
( ถ้างั้นจบแถวนี้เลยนะคะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่า ✌️😸)
ได้แต่เอียงคอสงสัย แต่คิดอีกที…อาจจะไม่อยากถือก็ได้
“เอาเป็นว่า—“
”ผมอยู่ห้อง 2-B น้า”
บอกเอาไว้ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินนำไป
เพราะต้องรีบไปเลือกที่นั่งติดหน้าต่างให้ทันนี่นา
( ถ้างั้นจบแถวนี้เลยนะคะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่า ✌️😸)
เดี๋ยวเถอะ
รอยยิ้มพิมพ์ใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า ละมือออกไปจิ้มหน้าผากดันออกช้า ๆ
”เห็นแบบนี้ผมสมส่วนดีนะ“
“พอดีผมไม่ถนัดใช้แรงน่ะสิ”
แต่ก็ยังไม่ลืมใช้แขนอีกข้างประคองไว้เผื่อด้วย
เดี๋ยวเถอะ
รอยยิ้มพิมพ์ใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า ละมือออกไปจิ้มหน้าผากดันออกช้า ๆ
”เห็นแบบนี้ผมสมส่วนดีนะ“
“พอดีผมไม่ถนัดใช้แรงน่ะสิ”
แต่ก็ยังไม่ลืมใช้แขนอีกข้างประคองไว้เผื่อด้วย
“เอ๋~~”
หยิบกระดาษมาอ่านพลิกไปพลิกมาพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ดูยังไงก็น่าสงสัยไม่ใช่หรือไง
แต่ใครจะคิดล่ะว่าเขาจะหยิบมือถือมากดเบอร์โทรหาจริง ๆ
“😸”
“เอ๋~~”
หยิบกระดาษมาอ่านพลิกไปพลิกมาพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ดูยังไงก็น่าสงสัยไม่ใช่หรือไง
แต่ใครจะคิดล่ะว่าเขาจะหยิบมือถือมากดเบอร์โทรหาจริง ๆ
“😸”
และเพราะเขาเล่นจนหนำแล้ว เลยตัดสินใจนั่งกอดเข่าอยู่ที่เดิมปล่อยพื้นที่ให้อีกคนเต็มที่
อดระบายยิ้มไม่ได้เลยเมื่อเห็นภาพนั้น
“ชอบแมวเหรอครับ?”
และเพราะเขาเล่นจนหนำแล้ว เลยตัดสินใจนั่งกอดเข่าอยู่ที่เดิมปล่อยพื้นที่ให้อีกคนเต็มที่
อดระบายยิ้มไม่ได้เลยเมื่อเห็นภาพนั้น
“ชอบแมวเหรอครับ?”