як прыгожа 🤩
вёскі кормяць душу

Я працую на чаях, каву пью вельмі рэдка і толькі на поўны страўнік, пажадана з малаком, бо без гэтага муціць мяне ад кавы(

Ууууу, які Містэр Бульбачка, варыць маленькіх бульбянятак 🫣

За што ні бяруся, усё праз жопу нібыта

А што за кніга?

Як перад сном разглядала свае новыя шпалеры з дзельфінчыкамі, якія вельмі хацела, і мне іх купілі

Увогуле як разглядала шпалеры ў розных хатах, дзе жыла, перад сном

Пра айбаліта думала, мульцік пры карпіка і іншыя мульцікі, якія паказвалі ў калыханцы, уражвалася тым, што глядзела і што мне чыталі

Надзіва, я шмат памятаю з пары дзіцячага садку:

Аднойчы ўразілася мульцікам пра бегемоціка, якому рабілі ўколы, і ўяўляла пра гэта гісторыю (люблю думаць пра гэта як пра свой першы ангаставы фф)

Думала пра Бога: як ляціць у небе вінаград, пасля размовы з маці а малітвах

Многа думала аб дыназаўрах

Асабіста на мяне дыхнула настальгіяй з універсітэцкіх часоў, якія, здаецца былі ўсяго пару гадоў таму, а адчуваюцца як штосьці з чужога жыцця.

Нейкія цёплыя і чароўныя моманты, магія якіх ужо сышла, як дзяцінства

Там 6 таноў, здаецца🫠

Цяпер прыдзецца піць