จริงๆก็มีรางวัลที่แอบเล็งไว้อยู่นั้นแหละ, ยังไงก็

" ขอแลกเป็นน้องพวงกุญแจแล้วกันจ้ะ "

มาสคอตของเด็กๆชมรมนี้น่ารักจัง

" โถ่, ดูสิ, ตาแป๋วเชียวนะ "
" งับแบบนี้สงสัยคงจะหิวพอสมควรเลยมั้งเนี่ย, ตัวเล็ก "

หันไปจิ้มเจ้าเหมียวคล้ายเอ็ดเล็กน้อย แต่นั้นก็เป็นเสียงเรียบเนิบๆเหมือนทุกที

เอริด้าปรือตาเล็กน้อย รอยยิ้มเล็กๆที่อยู่บนใบหน้าเริ่มแห้งลง

" ตายจริง, ไม่ได้แผลใช่มั้ยคะเนี่ย— " 💦

ถามอย่างเป็นห่วงขณะที่พยายามชะโงกหน้าดูปลายนิ้วของอีกฝ่าย เพราะไม่รู้ว่าน้องจะมีคนใจดีพาไปรับวัคซีนแล้วหรือเปล่า หากไม่คงไม่ดีเป็นแน่

+

เอริด้าปรือตาเล็กน้อย รอยยิ้มเล็กๆที่อยู่บนใบหน้าเริ่มแห้งลง

" ตายจริง, ไม่ได้แผลใช่มั้ยคะเนี่ย— " 💦

ถามอย่างเป็นห่วงขณะที่พยายามชะโงกหน้าดูปลายนิ้วของอีกฝ่าย เพราะไม่รู้ว่าน้องจะมีคนใจดีพาไปรับวัคซีนแล้วหรือเปล่า หากไม่คงไม่ดีเป็นแน่

+

" อือฮึ "

เอริด้าพยักหน้า รอฟังประโยคต่อไปแต่เมื่อเห็นดป็นท่าทีอ้ำๆอึ้งๆจะพูดก็ไม่ได้พูดสักที ก็ดันเยกเสียงหัวเราะเบาๆของเธอด้วยความเอ็นดูแทนเสียงั้น

ถึงกระนั้นหล่อนก็ไม่ได้ซักไซ้จะเอาคำตอบอะไร เพียงแค่พยักหน้าตามด้วยเสีย 'เน้อ' อีกครั้ง

มองดูคนที่พึ่งจะได้ทำความรู้จักและคุ้นเคยกับเจ้าเหมียว แต่ไม่ทันพ้นคำเตือนก็ดันถูกงับที่ปลายนิ้วจนได้

+

(ว้ากกกกกกก อ้ยแงคุนตำรวจได้ยินคงเขินตุวลอยแล้วแน่เลยค่ะ🥺 ยังไงก็ขอบคุณนะค้บโฮก😭🤲💖💖💖)

เธอพยักหน้า

" ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ พึ่งมาเห็นน้องบ่อยๆช่วงนี้เอง "

" อืม, ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่ แต่ก็แวะมาเจอประปรายบ้างค่ะ "

เธอหันมายิ้มๆตอบ มือเองก็ยังคงค่อยๆบีบแมวเลียให้เจ้าตัวเล็กอยู่ ระหว่างนั้นก็เหมือนจะเผลอสังเกตุท่าทางของอีกฝ่าย

คงจะทำอาชีพเกี่ยวกับพวกเจ้าตัวเล็กละมั้ง

แน่นอนว่าได้ยินชื่อก็ถึงกับหัวเราะออกมาทันที แค่นึกภาพตามเจ้าเด็กหัวโจกก็ทั้งสนุกและเหนื่อยรับมือแทนคุณครูแล้ว

ถึงกระนั่นก็เป็นเรื่องที่ดีนะ

" นั่นสินะคะ, แค่เด็กๆสนุกก็อดหัวเราะตามไม่ได้แล้ว " พูดไปก็จ้องเจ้าเหมียวที่กำลังโดนลูบ

แต่ไม่ทันไรมันก็ทิ้งตัวลงนอนและกลิ้งหงายหลังโชว์ท้องน่าจกให้ดูเสียแล้ว

" ยังไงเด็กๆกับดินก็ไม่พ้นความมอมอยู่แล้ว คุณครูเองก็พ้นไม่โดนลูกหลงด้วยเหมือนกันนี่เนอะ "

" ใช่มั้ยล่ะ ใช่มั้ย " สองมือเองก็ยกมาปรบเบาๆคล้ายยินดีด้วย

" เน้อ, น่ารักใช่มั้ยล่ะจ๊ะ "

" ส่วนตอนรีดขนมน้องที่ใกล้หมดขึ้นก็ระวังโดนงับด้วยนะจ๊ะ บางทีน้องแมวบางตัวก็ชอบกัดปลายซองน่ะจ้ะ "

" คิดแบบนั้นก็ได้จ้ะ แค่ไมค์จะถูกน้องกินก็เท่านั้น "

คำพูดหยอกล้อถูกเปร่งออกมาอีกครั้ง, จนเมื่อเจ้าแมวเลียขนมพร้อมกับเสียงประหลาดใจของเซโตะมันก็ทำให้เธอเผลอยิ้มกว้างยึ้นกว่าเดิม

ทีแรกที่ว่าเหมือนแมวตัวใหญ่ ตอนนี้เหมือนสุนัขตัวใหญ่ที่กำลังดีใจแทนเลยแหะ

+

เห็นหน้าขึ้นสีแล้วนึกถึงมะเขือเทศดีแหะ, เอ็นดูน่ะ

" นั่นสิน้า— ควรดีใจมั้ยน้า "

เธอลากเสียงพูด, ดูจะไม่จริงจังนักก่อนที่จะลดปลายนิ้วที่จิ้มอีกฝ่ายออก และมองดูเขาที่กำลังแกะซองแมวเลียเตรียมให้เจ้าเหมียวแทน

" ก็เหมือนอยู่นะคะ "
" เป็นเจ้าเหมียวตัวใหญ่เสียด้วย "

หล่อนหัวเราะก่อนที่จะเงียบลง เอาใจช่วยลุ้นให้กับรุ่นน้องที่ดูไม่มั่นใจและอาจจะพึ่งเคยให้ขนมแมวเป็นครั้งแรก

+

" อือ, ฉันเองก็เหมือนกันค่ะ "

เธอพยักหน้ายิ้มตอบ และเมื่อเห็นเจ้าเหมียวที่กินแมวเลียหมดแล้วจึงอดปรบมือเบาๆให้ไม่ได้, เก่งมากเลยจ้ะ

ก่อนที่มือเรียวจะเอื้อมไปลูบตามหัวและใต้คางมันยามที่เข้ามาคลอเคลีย

" งั้นก็ถือว่ายังแข็งแรงดีกันทุกคนเลยนะคะเนี่ย " อดหัวเราะเบาๆไม่ได้ ยิ่งเด็กวัยนี้แล้วคงใช้พลังงานเยอะหน้าดู

" เอ๋ จริงหรอคะ, ตื่นเต้นแทนเด็กๆเลยแหะ แต่ก็คงตัวมอมกันน่าดูแน่ "

" อือฮึ "

เธอพยักหน้า, ส่งเสียงตอบในลำคอ
และเมื่อถ่ายภาพเจ้าเหมียวจนพอใจจึงได้ลดมือถือลง

" สบายดีค่ะ แต่เพราะช่วงนี้ฉันไม่ค่อยว่างพาออกมาเดินเล่นเท่าไหร่ เลยมีอนอัวกันกว่าปกตินิดหน่อย " เอริด้าหัวเราะ " สงสัยคิดถึงคุณคาชิมะแน่เลย "

อดหยอกล้อไม่ได้

" แล้วคุณคาชิมะช่วงนี้เป็นยังไงบ้างคะ เด็กๆยังซนเหมือนเดิมมั้ย "

" ฉันคิดว่าต่อให้เซโตะคุงไม่ใช่แมว, เธอก็เชื่องอยู่แล้วนะคะ "
" ไปในทางที่ดีน่ะ "

เจ้าหล่อนว่าอย่างไม่จริงจังนักปนกับหยอกล้อ ใบหน้าเอียงเล็กน้อยขณะที่ปลายนิ้วเอื้อมไปจิ้มแก้มเขาอย่างเอ็นดู และยิ่งเห็นท่าทางไม่มั่นใจทั้งทีเป็นการให้ขนมแมวแท้ๆก็สิ่งเรียกเสียงหัวเราะเธออีกครั้ง

" ดีสิ, เซโตะคุงไม่ต้องคิดมากนะ "

" ก็เหมือนให้ขนมเด็กๆนั้นแหละจ้ะ "

" ถือว่าให้พวกท่านได้พูดคุยตามประสาก็ได้จ้ะ "

เธอขานตอบ, ส่งเสียงหัวเราะคอลเบาๆไม่ต่างจากอีกฝ่ายมากนัก

" นั่นสิน้า มีคนมาเล่นหรือดูแลแบบนี้ "
" เจ้าตัวเล็กก็คงมีความสุขเป็นแน่จ้ะ "

ก่อนที่สายตาจะจับจ้องไปที่เจ้าแมวที่กำลังดมฟุดฟิดที่ปลายนิ้วของเขาคล้ายทำความคุ้นเคย, เอริด้าคิดว่ามันน่าเอ็นดูดี ก่อนที่เธอจะเผลอหัวเราะเบาๆอีกครั้ง

+

เจ้าหน้าที่สาวส่ายหน้า มือเริ่มฉีกซองแมวเลียและค่อยๆบีบให้เจ้าตัวเล็ก

" ไม่ใช่หรอกค่ะ, อาจจะเพราะมีคนแวะเวียนมาเล่นด้วยล่ะมั้ง "
" ถึงได้เชื่องขนาดนี้ "

เธอพูดด้วยน้ำเสียงเนิบสบายๆ

แม้จะเล็กน้อย แต่การมองคนก็เป็นอีกเรื่องไม่ยากสำหรับเธอเลย, เอริด้ายังคงส่งเสียงหัวเราะเบาๆ

มองคุณครูอนุบาลที่กำลังบีบขนมแมวเลียให้กับเจ้าตัวเล็ก ขณะที่ฟังไปพลางๆ

" อืม, ก็ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ "
" ถือว่าได้เก็บภาพเจ้าพวกน่ารักเป็นความทรงจำดีๆระหว่างวันด้วยน่ะค่ะ "

พูดไปก็เริ่มกดชัตเตอร์ถ่ายเป็นช่วงๆ ไม่ได้น้อยหรือมากไป, อีกอย่างเธอก็มีรูปแมวตัวเองแยกไว้อีกอัลบั้มนึงเหมือนกัน

" คงมีคนเข้ามาเล่นกับให้อาหารอยู่บ่อยๆละมั้ง ถึงได้ดูเชื่องขนาดนี้ "

พูดไปก็หยิบแมวเลียที่พกประจำยื่นให้คนเป็นรุ่นน้องดู

" เซโตะคุงอยากลองให้ขนมน้องมั้ยคะ "

" ฟังดูร่าเริงและครึกครื้นดีนะคะ "

เสียงหัวเราะคอลเบาๆเมื่ออีกฝ่ายชูถุงผ้าให้ดู ก่อนที่จะทวีขึ้นอีกเล็กน้อยยามที่เจ้าเหมียวเข้าไปใกล้ถุงผ้า, เป็นเสียงหัวเราะที่เอ็นดูน่ะ

" คงจะเป็นงั้นละมั้งจ๊ะ, หรืออาจจะหิวหรือเปล่าน้า "

หล่อนกล่าวเสียงเนิบ เอียงคอมองคนที่กำลังค่อยๆย่อตัวลงยื่นมือหาเจ้าเหมียวข้างๆเธอ

" ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันจ้ะ แต่เวลาผ่านแถวนี้ก็เห็นบ้างอยู่ประปราย "

+

" ใช่ค่ะ "

เธอพยักหน้าตอบ ก่อนที่คำพูดหยอกล้อนั้นจะเรียกเสียงหัวเราะเบาๆจากเธอ

" แน่นอนอยู่แล้วค่ะ เพราะฉันคือเจ้าหน้าที่ทาคาฮิโระยังไงล่ะคะ " 🌸✨

ว่าไปนั้น, แต่พอเห็นอีกฝ่ายหยิบซองแมวเลียออกมาก็อดที่จะแซวไม่ได้ด้วยเช่นกัน

" คุณครูเองก็ดูเตรียมพร้อมเหมือนกันนะคะ " พูดแบบนั้นไปแต่ตัวเธอก็หยิบมือถือขึ้นมาพร้อมเปิดกล้องแล้ว

คำพูดและท่าทางเช่นนั้นเรียกเสียงหัวเราะให้เอริด้าอีกครั้ง

" น่ารักดีจ้ะ, ฉันว่าเหมาะกับทาเคชิคุงดีนะ "

รอยยิ้มยกขึ้นมากกว่าเก่าพร้อมกับตาที่ปิดและศีรษะที่เอียงเล็กน้อย, ก่อนที่ตาจะเปิดใหม่อีกครั้ง

" วันนี้ฝั่งทาเคชิคุงเดินตรวจเป็นยังไงบ้างคะ " เธอถาม ขณะเดียวกันก็หยิบมือถือมาเพื่อถ่ายรูปเจ้าเหมียวเล็กน้อย

(ใครจาอดจายหว้ายยยย มาเลยคั้บบเซโตะคุง🥺🤲💖🌟✨)

เจ้าหน้าที่สาวเงยหน้าขึ้นตามเสียงทักทาย เมื่อเห็นว่าเป็นรุ่นน้องที่อยู่คนละกะก็ยกยิ้มและขานกลับด้วยเสียงเนิบๆอย่างทุกที

" สวัสดีตอนบ่ายเช่นกันจ้ะ, เซโตะคุง " 👋🌸🌟

เจ้าเหมียวที่เห็นคนมาใหม่ในทีแรกมีท่าทีเดินถอย แต่สักพักก็กลับมาวนเวียนตามขาเธอและอีกฝ่ายเช่นเดิม ฟุดฟิด

" ออกมาซื้อของหรอคะ "