Kararsızlar ve oy kullanmayacaklar oransal olarak dağıtılmadan önce

Kamuoyunda sürecin Erdoğan'ın oy desteğinde artışla sonuçlanacağına yönelik bir kanının hakim olduğunu söylemek mümkün değil. Aceleci yorumlarda bulunmak için erken. Süreci kerameti kendinden menkul kehanetler üzerinden değerlendirmemek gerek.

19 Mart’tan 1 Mayıs’a uzanan toplumsal mücadele düzleminin salt bir “İmamoğlu meselesi” olmadığı da görülüyor. Güvencesizlik ve geleceksizliğin hüküm sürdüğü bir ülke muhalefet içindeki farklılıkları, zıtlıkları da görünmez kılan, onları ortak bir mücadele etrafında birleştiren bir etki yaratıyor.

Ekonomik ve sosyal güvencesizliğin siyasal güvencesizliğe uzandığı, Anayasanın, hukuk devletinin, kanun önünde eşitliğin ortadan kalktığı bir ortamda insanlar yurttaş olma haklarının bile tehdit altında olduğunu artık çok daha açık görüyor.

5) 1 Mayıs alanındaki hissiyatı özetleyecek iki kavram, günümüz Türkiye’sini de özetleyen güvencesizlik ve geleceksizlik kavramlarıydı.

Ancak yine de ekonomik krizin bu denli yıkıcı hale geldiği, yoksullaşmanın görülmemiş boyutlara ulaştığı bir ortamda sendikalar ve meslek örgütlerinin tam da siyasallaşmamış geniş kitleler için bir çekim merkezi haline getirilmesi gerekmez mi?

4) Sendikalar ve meslek örgütlerinin AKP iktidarı dönemindeki kan kaybının 1 Mayıs alanına yansıdığını da söylemek gerekir. Toplumun bu denli siyasallaştığı bir ortamda yurttaşların siyasi parti ve örgütler içinde daha fazla yer alıyor olması anlaşılabilir bir durum.

Dahası, bu katılımın kendiliğinden, örgütsüz, dağınık bir yan yana durma hali değil, örgütlü bir siyasal duruş olması son derece önemli. Ne demek istediğimi Türkiye İşçi Partisi kortejindeki liseli ve üniversiteli öğrencileri görenler anlamıştır.

3) Türkiye gibi solun da çehresi değişiyor. Sadece gençler değil, kadınlar da 2025 1 Mayıs’ını farklılaştıran bir kitlesellik ve enerjiyle alandaydı. Orta yaşlı, bıyıklı erkek kortejlerinin yerini çok daha genç, enerjik, heterojen bir kuşağın almaya başladığının işareti olabilir bu 1 Mayıs.

Saraçhane sürecine baktığında sadece “kanzi” tayfası görenlerin buradaki gençliği de görmesinde fayda var.

2) Bu yılın en dikkat çekici özelliklerinden biri kitlesel genç katılımıydı. 19 Mart’taki İmamoğlu operasyonundan bugüne toplumsal muhalefete cesaret aşılamaya devam eden gençler 1 Mayıs’ta da toplanan kitlenin önemli bir kısmını oluşturarak güne damga vurdular.

Bu kalabalığı 19 Mart sonrasındaki Saraçhane ya da Maltepe kalabalıklarıyla kıyaslamak yerine önceki 1 Mayıs’larla kıyaslamak daha doğru olur diye düşünüyorum.

1) Kadıköy’deki 1 Mayıs’a katılımın önceki 1 Mayıslarla kıyaslandığında hiç küçümsenmeyecek bir kitleselliğe ulaştığı söylenebilir. Olumsuz hava koşullarına rağmen hem katılımın boyutu hem de kortejlerde ve alanda kalma ısrarı kitlenin siyasi mücadele kararlılığını göstermesi açısından önemliydi.

Ya da bu?

"Bir güne sıkışıp kalan, gündelik olayların peşine takılan, rövanşist takıntılara hapsolan bir siyasetin elbette misyonu yoktur, vizyonu ise hepten koftur."