(หลังไมค์มาดูแลผปค.ด้วย เจ็บป่วยพร้อมลูก🥺)

(เดี๋ยวใส่ไปเต้นแอโรบิคตอนเช้ากับคุณยายเลยครับ)

(ตัวผปค.จะรำฉุยฉายถวายค่ะ😭😭😭 เป็นบุญคุณกับเรามาก ฮื่อ)

(กรี๊ดดด ฮื่อ😭 //ก้มกราบ บุญตา ฮื่ออออ)
(ครูบาอาจารย์ ที่ท่านประทานความรู้มาให้ อบรมจิตใจ ให้รู้ผิดชอบชั่วดี ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนทุกที ขอกุศลบุญบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น🙇🙇😭)

"ฮึ่ม....."เซโซครุ่นคิด จากนั้นเริ่มแกะไอติมแท่งกิน

"ปกติแล้วอะไรพวกนี้น่าจะเปิดเวลาปกตินะครับ 9โมง 10โมง น่าจะถึง5โมงเย็น" พูดไปพลางกินไอติมไป จากนั้นยื่นไอติมในถุงให้คุณตำรวจ นั่งอยู่ตรงนี้น่าจะร้อนน่าดูนะ

"นั่งรถมาครับ...." พูดแล้วขยับแว่น เหมือนจะกวนแต่เขาก็คิดแค่นี้จริงๆนะ
"เซนเซย์มาทำอะไรที่นี่ครับ ไม่สบายหรือครับ? มาประจำเลยหรือเปล่าครับ" เซโซถามเพื่ออยากหาเพื่อนร่วมชะตากรรมป่วยประจำฤดู

อากาศร้อนแบบนี้ …. ฤดูกาลผื่นขึ้นสินะ

เซโซผู้มีอาการแพ้แทบจะทุกอย่างเดินออกมาจากแผนกจ่ายยาพร้อมกับถุงใส่ยาเบ้อเร่อเท่อ

‘อ้ะ…เซนเซย์นี่นา….’
เซโซอยากจะถามเซนเซย์ว่ามาทำอะไร เป็นอะไรหรือเปล่า แต่เนื่องด้วยเห็นว่าเซนเซย์กำลังคุยกับพยาบาล เซโซเลยยืนรอด้านหลังเซนเซย์ระดับประชิดอย่างเงียบๆ

(อยากมาบวกด้วยยังทันไหมคะ🥺)

เซโซเดินเข้ามาดูใกล้ๆ เขาครุ่นคิดไปชั่วขณะ

“อืมมมม….. กระรอกมันกินพวกถั่วไม่ใช่เหรอครับ” พูดแล้วขยับแว่น

“ให้นมถั่วเหลือง หรือพวกนมธัญพืชไม่ดีกว่าเหรอครับ นมแอลม่อนอะไรงี้” เจ้าตัวพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ล้อเล่นนะ

เซโซที่ผ่านครึ่งมาแค่หนึ่งดึงแมกส์มาปิดปากแล้วหันหน้าหนี

‘ชิ’ เป็นตัวละครใส่แว่นแท้ๆทำไมเราไม่ฉลาดนะ

(เซโซที่อยู่แถวนั้นได้กลิ่มเหม็นแปลกๆ)

‘อ้อ เหม็นโม้สินะ‘

(บวกด้วยค้าบบบ)

เซโซกำลังปั่นจักรยานไปซื้อไอติม ขสไปก็เจอคุณตำรวจนั่งพักอยู่ที่สวนสาธารณะ ไปซื้อมาแล้ว ขากลับมาคุณตำรวจก็นัางอบู่ที่เดิม เหมือนจะไม่ได้นั่งพักแล้วนะ?

กริ๊งๆ //กดกระดิ่งให้สะดุ้งตัว

”กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ?“ เด็กหนุ่มถาม

(ตัดจบฉากเดินทางเลยไหมคะ แล้วเรามาโรลปิดกันใหม่ตอนไปถึงบ้าน //พักยกก่อน 5555555)

“โอเคครับ…“ เซโซส่งของให้รุ่นพี่แล้วขึ้นจักรยานเตรียมปั่น
”อ้ะ แต่มันผิดกฎหมายนี่ครับ…“
”เอาเป็นว่าอิจิกะซังเดินตามผมละกันครับ“ ว่าแล้วเริ่มปั่นจักรยานนำหน้ารุ่นพี่

เซโซนิ่งเงียบไม่ได้พูดอะไร… ต้นหอมเหี่ยวๆนั้นฟาดหน้าใครไปมาจนช้ำแล้ว มันไม่ได้สร้างความบาดเจ็บเท่าไหร่ แต่ทิ้งซากต้นหอมไว้นี่สิ …….

เซโซหยิบซากต้นหอมเดินไปทิ้งที่ถังขยะสำหรับขยะเปียกย่อยสลายได้ คิดแล้วก็เดินไปฟ้องป้าผู้จัดการต่อว่าผัวจ๋าของป้าเอาของกินมาเล่นแถมยังเละแล้วไม่จ่ายตังค์ //ชี้🫵

[เซโซออกจากสนาม! ไปช้อปอุปกรณ์ทำความสะอาดก็ได้! ฝากไว้ก่อนเถอะ | เนื้อยังอยู่ที่ชิออนซัง]

เมื่อป้าห้ามด้วยวาจาแล้วยังไม่หยุด ป้าต้องเชือดไก่ให้ลิงดูซะแล้วสิ!
‘หมับ!!!’ ว่าแล้วคว้าคอเสื้อเด็กหนุ่มตรงหน้า เด็กหนุ่มห้อยโตงเตงพร้อมจะถูกโยนทันที แต่ว่าเด็กหนุ่มนั้นดูจะรูปหล่อทำให้นึกถึงผัวจ๋าของป้าอยู่บ้าง ป้าจึงยังไม่โยนเด็กหนุ่มออกไป

[โชเฮย์ซัง -1hp | เนื้อยังอยู่ที่ชิออนซัง]

ในเมื่อวุ่นวายกันไม่หยุด แถมตอนนี้พร้อมใจกันลงไปนอนพื้น เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เซโซเริ่มหัวหมุน ได้สติขึ้นมาจึงรีบไปเรียกคุณป้าผู้จัดการร้านให้มารับมือเรื่องนี้ เหตุการณ์มันชักจะบานปลานไปใหญ่แล้ว!

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!!!” คุณป้าเมเนเจอร์ตะโกนใส่ฝูงชนอย่างสุดเสียง สงครามหยุดชงัก2วินาที แต่ว่าใครมันจะไปสนใจกัน เนื้อต้องมาก่อนสิ!

+

(โบกป้ายไฟให้เซนเซย์😭)

“อิเอะครับ…. ไม่ใกล้ไม่ไกล” เซโซลุกตามรุ่นพี่ พร้อมหอบข้าวของเดินไปทางที่จอดรถจักรยานสาธารณะแล้วหันมามองประมาณว่า ‘ไปไหม?‘