Özgür irade yok diyorsunuz, yani yapmak zorunda olduğumuz şeyi yapıyoruz yapımızdaki bileşenler gereği 😱😱
Ne yapalım büyük resme hiç boşuna bakmayalım o zaman
Deli çıkacağım ben yoksa🤭🤭

Kendinin bile efendisi değilsin😏

Bazı şeyler gerçek olana kadar imkansızdır…

"Kuş uçtukça genişliyor gökyüzü," demişti Rilke.
Belki hayat da yaşadıkça.
Böyle seyler düşün.
Delirme.
Kimse duymaz çünkü bu gürültüde.

“Biz hala buradayız”

En büyük yasımız değil en büyük sözümüz, anma günü değil anlama günü. Bir milletin kaderini değiştiren fikirlerin sonsuza dek yasayacağını hatırlamamız gereken gündür 10 Kasım.

İçimde biri var ve hiç iyi değil, gözleri hep dolu…
Andrew seni tiyatro yaparken izlemek sıradaki hayalim oldu diğerlerinin arasından sıyrılıp
😇😇

Sınırlar nasıl aşılır?
Oynat bakalım ☺️

Bu insanların tercih ettiği düzende yaşamaya mecbur bırakıldık🤨🤨

Kartal’ın ufukta gördüğünü
gelip kümesteki tavuklara anlatamıyoruz…

Günaydın 🎶🎶

Portakalın derinliklerindeki “kozmik senfoni”.
Sonra dönüp bize bakıyorum ne kadar uzaktayız şu algı düzeyinden. Bizi yaşamak zorunda bıraktıkları hayat harcanmış bir hayat değil de nedir? Hala düşünce ve konuşma özgürlüğü talep ediyoruz birilerinden.
21. Yüzyılda kölelik böyle tasarlandı herhalde😌

"Farklı hayatlar yaşıyoruz sanıyorsun, oysa hepimiz aynı nörokimyada boğuluyoruz."

Favori anılardan oluşan son yedi dakikama hapiste çürüdüğünü görmeyi de eklemek isterim.
Mutlu bir finali hakediyorum bence…😊

İnsan özgür olmak yerine
güvende olmak istermiş.
Ama artık güvende de değiliz.
Şimdi ne olacak ?

Yaşadıklarımızın kurbanı değiliz, bu olanlar bizden birer savaşçı yaratmış olmalı…

İyi olacağız, pazar kahvaltıları yapacağız birlikte, sakin şarkılar dinleyeceğiz, yüzümüze pembelik gelecek.😅

O “el” kimin diye sormayın, önemli olan o elin kimin olduğu değil onu ararken bulduklarımız. Ve bu büyüklükte kendi küçüklüğümüzü hatırlamamız…