Tüm bunların bir de habercilik kısmı da var. Evet eğitimini aldım ama bu leş habercilik sektörüne adım atmamayı da kendim istedim. Lakin sinemayı bırakmayacağım! Sinema benim şahsi meselem olarak daima kalacak.

2020 yılında mezun olduğum medya sektöründe, yıllarımı öğrenmekle ve gelişmekle geçirdiğim, yüzlerce, belki binlerce sayfa senaryolarımı yırtıp ağlayarak çöpe attığım günlerime biraz dahası eklensin istemiyorum.

Bu düzen değişir mi? Evet değişir. Evrim yasası sadece kemiklerimizin gelişimi için yok. Her şey evrim geçirebilir. İyi ya da kötü. Lakin bu düzene ayak uydurmadıkça, dimdik karşısında durdukça iyiye evrileceğine inancımda tam.

Araplar, Hintler, Yunanlar ya da Pakiler izlesin diye sipariş üzerine şiddet, aldatma, entrika yazmayı reddediyorum. Ben kendi toplumumdaki kız çocuklarını, kadınları, erkek çocuklarını, adamları, siyasileri, öğretmenleri, askerleri farklı bir perspektif ile hayatı görmeye davet etmek istiyorum.

Sanatın sipariş üzerine olabileceğine inanmıyor. Sanatın toplumun çatlaklarını gösterdiğini, o çatlakları sıvadığına inanıyorum. Sanat sanat için değil, sanat toplum içindiri savunuyorum.

Ben beyaz perde senaryosu üzerine kendimi geliştirdim. Lakin bırakın birinin bana yol göstermesini, daha da geri çekilmemi öneriyorlar. “Bu fikrini bu camia kabul etmez” diyorlar. Neden biliyor musunuz? Çünkü ben karşı çıkıyorum.

Çünkü benim derdim var, benim itirazım var, benim cesaretim var. Lakin sektörü kıskıvrak ele geçiren ve maddi manevi tüm işleyişi elinde döndüren kişiler; yeni soluk istemiyor.

Demem o ki, insanların söylediklerine kulak asmamak lazım. Çünkü kişi kendinde ne eksikse, onu karşıda görmekten haz etmiyor.

Almancı yaşlı komşu yıllar sonra kedi döverlen görüldü. Yakın arkadaşım sandığım kişinin kız kardeşi de düğünde giyecek güzel elbise bulamadığı için tesettürden çıkma kararı aldı.

Bir dönem tesettüre girdim, yaşlı Almancı bir komşu “o kafandaki çapul ne be” dedi. Tesettürü layığıyla yerine getiremediğimi anladığımda açıldım yakın arkadaşım sandığım kişi “erkeklere kendini beğendirmek için mi açıldın” dedi. :))

Tesettüre girersin, ilk önce bir kadın seni yargılar.
Kariyer yaparsın, anne olmamakla suçlanırsın.
Çocuğuna bakmak için istifa edersin, kendini eve adıyor derler.

Bunca çaba ne için? Neden binlerce insan sesini çıkarıyor? Siz götünüzle ısıttığınız koltuğunuzda insanlara kulp bulun diye mi?

Koskoca haber ajansları ne etik biliyor ne iş ahlakı! Bir ailenin acılı gününde sırf tıklanma almak için ahlaksızca haber yapamazsınız!

Demem o ki, “biz” toplumu adı altında “bizler ve onlar” toplumuyuz ve bu gerçekten çok can sıkıcı.

Hadi siyasetten çıkarıyorum konuyu. Ki bu söylemler de siyasi değil ama neyse, hadi daha halk konuşmalarına bakalım.
-aaa memur olamamış mı?
-daha atanamamış mı?
-sezaryen mi yapmış? Ben çatır çatır doğurdum.
-biz kaynanayla yaşadık, bunlar zorluk bilmiyor.

Ne yazık ki yanılmamışım. Onlardan değilsin diye şunlar olabiliyorsun bu ülkede:

Terörist
Vatan haini
Vandal
Müptezel
Sürtük
Dinsiz
Nankör
Putperest
Holigan
Dilenci

Bizden olanın hakkı önemlidir, bizden olanın aç kalmaması önemlidir, bizden olanın kariyeri önemlidir, odur budur.

Biz toplumu kavramını ilk duyduğumda içim kıpır kıpır olmuştum çünkü acaba lise çağında ben yanlış gözlem mi yapmışım diye düşünmüştüm. Acaba biz bir miyiz, ben mi yanılmışım?

ellerinde tencerelerle yas evine gider.

Keşke sadece bunla sınırla kalsa. Biz toplumları dedikodu yapar, ayrıştırır, etiketler. Çünkü “BİZ” ve “ONLAR” şeklinde ayrılır. Bir de bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılık vardır. Ama burda da “bana” değil, bize.

Böyleleri öyle çok ki…. Beni 9 yaşında taciz eden şerefsizle yıllar sonra yüzleştiğimde 3. Sınıfların yani 9 yaşındaki çocukların sınıf öğretmeni olduğunu öğrendim.