کاش زندگی همه ش انیمه و کارتونی بود.

من الانم این عکس رو دیدم خمیازه کشیدم!

دیروز مطلق فقط صدای طبیعت و صدای بارون بود امروز صدا ساختمون سازی و صدای ماشین و شرشر گرما

این چیه!

صبح بارونی

دیروز ساعت ۴ رفته بودم جایی دکتر، آفتاب و گرما و خرماپزون بود کلی به خودم فحش دادم این چه ساعتی بود من وقت دکتر گرفتم یک ساعت بعدش اومدم بیرون یهو دیدم مثل فیلم ترسناکا زمین و آسمون در هم تنیده بودند بارون و رعد وبرقه، کلی خوشحال شدم و از این صحنه ی دلنشین عکس گرفتم

وسط کارهای اداری و تکراری این چند تا شاخه گل طبیعی امروز صبح حس خوبی بهم داد.

این استوری حمیدرضا روحی رو خیلی دوست دارم آدم با خوندنش امیدوارتر و قوی تر میشه.

چند ساله تو این خونه زندگی میکنیم امروز تازه شکل عجیب و کج و کوله ی این درخت بزرگ رو دیدم و تعجبم چجوری با این اوضاع هنوز سبزه!

امشب رکورد زدم بعد از مدتها که ده بیست دقیقه بیشتر نمیتونستم برم!

این خوب بود😅

یه خونه ی مرموز تو شمال روبرومونه، انقدر دار و درخت و گیاه توش رشد کرده که انگار ۱۰۰۰ سالی میشه کسی توش رفت و آمد نداشته، یه روز یکی از همسایه ها برامون تعریف کرد ویلا برای یه نویسنده بوده چند سال پیش یه روز اومدن بردنش و دیگه برنگشته، واسه همین هر وقت میبینمش دلم میگیره!

بفرما توت خونه همساده

کاش با همون قابلمه ها آخرش بزنید تو سر خودتون شاید عقلتون بیاد سرجاش!