رواق منظر چشم من آشیانه‌ی توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه‌ی توست

تو گمان مبر که مرا با تو چیزی نیست، اگر من هم چیز کنم، باز چیزم چیز می‌کند که چیزی هست