alltake |🎍| เมนสามหน่อBonten ชิปทุกคู่
ผลงานค่ะ ยังไงก็ฝากตัวด้วย🙇🏻♀️🤍💌 รีเยอะๆนะคะ
📍มทร.อีสาน พน.วันสุดท้ายย
#ออลทาเค #โตเกียวรีเวนเจอร์ #TokyoRevengers
📍มทร.อีสาน พน.วันสุดท้ายย
#ออลทาเค #โตเกียวรีเวนเจอร์ #TokyoRevengers
แล้วอีกอย่างความทรงจำที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้น มันก็เริ่มชัดเจนขึ้นมาเรื่อย ๆ
ผมอยากจำทุกอย่างที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้นได้จริง ๆ ครับโค้ช" (44)
แล้วอีกอย่างความทรงจำที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้น มันก็เริ่มชัดเจนขึ้นมาเรื่อย ๆ
ผมอยากจำทุกอย่างที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้นได้จริง ๆ ครับโค้ช" (44)
แต่ทว่าในคราวนี้ริคคาโด้กลับพูดตอบจีอ็อตโต้ออกไปว่า
"เซโน่ ฉันชอบชื่อนี้ เหมาะกับมันดีด้วย" แล้วจีอ็อตโต้ก็ต้องสำลักน้ำชาออกมาอีกครั้งอย่างตกใจ (373)
แต่ทว่าในคราวนี้ริคคาโด้กลับพูดตอบจีอ็อตโต้ออกไปว่า
"เซโน่ ฉันชอบชื่อนี้ เหมาะกับมันดีด้วย" แล้วจีอ็อตโต้ก็ต้องสำลักน้ำชาออกมาอีกครั้งอย่างตกใจ (373)
"โยจัง! ตื่นมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย!" รินหันไปถามอิซางิขึ้นมาอย่างตกใจ
ส่วนซาเอะที่รู้มาสักพักแล้วว่าอิซางิแกล้งหลับ เพื่ออ้อนขอให้ซาเอะแบกกลับมาส่งบ้านให้ เจ้าตัวก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาแบบเอ็นดู (62)
"โยจัง! ตื่นมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย!" รินหันไปถามอิซางิขึ้นมาอย่างตกใจ
ส่วนซาเอะที่รู้มาสักพักแล้วว่าอิซางิแกล้งหลับ เพื่ออ้อนขอให้ซาเอะแบกกลับมาส่งบ้านให้ เจ้าตัวก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาแบบเอ็นดู (62)
และรินก็ทำขวดที่ 2 ล้มไปตั้งแต่ครั้งแรก ส่วนอิซางิเองก็ทำล้มตั้งแต่ขวดแรกเลย
"ไม่เป็นไร ค่อย ๆ ฝึกไปเดี๋ยวก็ได้เองแหละน่า กว่าที่พี่จะเล่นได้ขนาดนี้ก็ฝึกนานอยู่นะ
มาเริ่มกันใหม่เร็ว ริน ตัวเล็ก" (52)
และรินก็ทำขวดที่ 2 ล้มไปตั้งแต่ครั้งแรก ส่วนอิซางิเองก็ทำล้มตั้งแต่ขวดแรกเลย
"ไม่เป็นไร ค่อย ๆ ฝึกไปเดี๋ยวก็ได้เองแหละน่า กว่าที่พี่จะเล่นได้ขนาดนี้ก็ฝึกนานอยู่นะ
มาเริ่มกันใหม่เร็ว ริน ตัวเล็ก" (52)
"เมื่อเช้าสึนะถามฉันว่านายเป็นไงบ้าง แผลหายเจ็บแล้วรึยัง นาย---
"แกรู้ไหมจีอ็อตโต้ ว่าตัวฉันน่ะ โคตรที่จะเกลียดแกเลย แต่ฉันก็ทำอะไรแกไม่ได้ เพราะเสือกไปรักลูกของแกแล้ว
แม่มันสอนมาดีอยู่นะ อย่าทำให้มันเปลี่ยนไปล่ะไอ้พี่ชายเวรตะไล" (364)
"เมื่อเช้าสึนะถามฉันว่านายเป็นไงบ้าง แผลหายเจ็บแล้วรึยัง นาย---
"แกรู้ไหมจีอ็อตโต้ ว่าตัวฉันน่ะ โคตรที่จะเกลียดแกเลย แต่ฉันก็ทำอะไรแกไม่ได้ เพราะเสือกไปรักลูกของแกแล้ว
แม่มันสอนมาดีอยู่นะ อย่าทำให้มันเปลี่ยนไปล่ะไอ้พี่ชายเวรตะไล" (364)
ตาสีเทอควอยซ์เลื่อนจุดสนใจจากเครื่องออกกำลังกายมาที่ผู้หญิงตรงหน้าที่พิงตัวไปกับขอบประตู
“ เรื่องของฉัน “
” แต่เรื่องสุขภาพของนายเป็นเรื่องของฉันด้วยสิ “
อิโตชิ ริน รู้สึกหงุดหงิดคนตรงหน้าที่มายุ่งกับเขา
ตาสีเทอควอยซ์เลื่อนจุดสนใจจากเครื่องออกกำลังกายมาที่ผู้หญิงตรงหน้าที่พิงตัวไปกับขอบประตู
“ เรื่องของฉัน “
” แต่เรื่องสุขภาพของนายเป็นเรื่องของฉันด้วยสิ “
อิโตชิ ริน รู้สึกหงุดหงิดคนตรงหน้าที่มายุ่งกับเขา
จากนั้นซาเอะก็หันหน้าไปคุยกับแม่ของอิซางิต่อ
"คุณน้าครับ ผมขอพาน้องไปเล่นเตะบอลด้วยกันได้ไหมครับ ที่สนามเด็กเล่นตรงนั้น"
"ได้จ้ะ แต่อย่ากลับกันเย็นมากนะลูก" อิโยะตอบกลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม
"ได้ครับ เดี๋ยวผมกับรินจะเดินไปส่งน้องเอง" (33)
จากนั้นซาเอะก็หันหน้าไปคุยกับแม่ของอิซางิต่อ
"คุณน้าครับ ผมขอพาน้องไปเล่นเตะบอลด้วยกันได้ไหมครับ ที่สนามเด็กเล่นตรงนั้น"
"ได้จ้ะ แต่อย่ากลับกันเย็นมากนะลูก" อิโยะตอบกลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม
"ได้ครับ เดี๋ยวผมกับรินจะเดินไปส่งน้องเอง" (33)
"เอาอีกแล้วนะรินริน!" ซึ่งอิซางิก็ไม่ยอมตกเป็นเหยื่ออยู่ฝ่ายเดียว เพราะเด็กน้อยก็เอื้อมมือไปสะกิดรินกลับบ้างเหมือนกัน
ตัวซาเอะที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรออกมา แถมเจ้าตัวยังหัวเราะชอบใจขึ้นมาอีกต่างหาก (19)
"เอาอีกแล้วนะรินริน!" ซึ่งอิซางิก็ไม่ยอมตกเป็นเหยื่ออยู่ฝ่ายเดียว เพราะเด็กน้อยก็เอื้อมมือไปสะกิดรินกลับบ้างเหมือนกัน
ตัวซาเอะที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรออกมา แถมเจ้าตัวยังหัวเราะชอบใจขึ้นมาอีกต่างหาก (19)
พอได้ฟังเรื่องที่จีกับคนอื่น ๆ ช่วยกันเล่าออกมาเท่าไหร่ คิ้วของจีอ็อตโต้ก็ค่อย ๆ ขมวดเข้าหากันมากขึ้นเรื่อย ๆ
'ฉิบหายของจริงล่ะทีนี้ ริคคาโด้เอาเราตายแน่เลย' (341)
พอได้ฟังเรื่องที่จีกับคนอื่น ๆ ช่วยกันเล่าออกมาเท่าไหร่ คิ้วของจีอ็อตโต้ก็ค่อย ๆ ขมวดเข้าหากันมากขึ้นเรื่อย ๆ
'ฉิบหายของจริงล่ะทีนี้ ริคคาโด้เอาเราตายแน่เลย' (341)
รินวิ่งมารอเด็กคนนั้นอยู่หน้าสไลเดอร์ พออิซางิไถตัวลงมา รินจึงเข้ามาทักทายเพื่อนใหม่เลยทันที (9)
รินวิ่งมารอเด็กคนนั้นอยู่หน้าสไลเดอร์ พออิซางิไถตัวลงมา รินจึงเข้ามาทักทายเพื่อนใหม่เลยทันที (9)
และเมื่อถึงเวลาที่จะต้องแยกจากกัน อิซางิก็เอาแต่งอแงร้องไห้ ไม่อยากแยกจากพี่ชายใจดีของตัวเองไปไหน
"...ไม่เอา ฮึก" อิซางิปัดมือของแม่ออกไป แล้วก็เอื้อมมากอดตัวไกเซอร์เอาไว้แน่นแทน (91)
และเมื่อถึงเวลาที่จะต้องแยกจากกัน อิซางิก็เอาแต่งอแงร้องไห้ ไม่อยากแยกจากพี่ชายใจดีของตัวเองไปไหน
"...ไม่เอา ฮึก" อิซางิปัดมือของแม่ออกไป แล้วก็เอื้อมมากอดตัวไกเซอร์เอาไว้แน่นแทน (91)
“ อิซางิ โยอิจิ ยินดีที่ได้รู้จักนะบาจิระ “
” อือ ๆ ต่อจากนี้มาเล่นบอลด้วยกันนะอิซางิ “
” สองคนนั้นคุยกันสนุกเลยนะ “
ผู้ชายผมสีแดงหวานเดินเข้ามาคู่กับชายผมสีส้มสว่าง
” ไง ฉันจิงิริ เฮียวมะ ข้าง ๆ คุนิงามิ เร็นสุเกะ “
” อืม “
“ อิซางิ โยอิจิ ยินดีที่ได้รู้จักนะบาจิระ “
” อือ ๆ ต่อจากนี้มาเล่นบอลด้วยกันนะอิซางิ “
” สองคนนั้นคุยกันสนุกเลยนะ “
ผู้ชายผมสีแดงหวานเดินเข้ามาคู่กับชายผมสีส้มสว่าง
” ไง ฉันจิงิริ เฮียวมะ ข้าง ๆ คุนิงามิ เร็นสุเกะ “
” อืม “
“คะ??”
“เกมยักษ์ไล่จับให้เป็นวันพรุ่งนี้ไปก่อน วันนี้ก็แค่รับพวกแร่ดิบให้ดข้ามาในบลูล็อกไปสบาย ๆ สักหนึ่งวันก่อนแล้วกัน”
“ค่ะ ๆ”
เอโกะรีบออกไปพูดกับเหล่าแร่ดินที่กำลังรอให้ใครสักคนมาอธิบายจดหมายที่ถึงบ้านพวกเขา แต่ไม่ใช่กับเหล่าผู้ย้อนเวลามา
“คะ??”
“เกมยักษ์ไล่จับให้เป็นวันพรุ่งนี้ไปก่อน วันนี้ก็แค่รับพวกแร่ดิบให้ดข้ามาในบลูล็อกไปสบาย ๆ สักหนึ่งวันก่อนแล้วกัน”
“ค่ะ ๆ”
เอโกะรีบออกไปพูดกับเหล่าแร่ดินที่กำลังรอให้ใครสักคนมาอธิบายจดหมายที่ถึงบ้านพวกเขา แต่ไม่ใช่กับเหล่าผู้ย้อนเวลามา
#ชุมชนนักวาด
#ชุมชนนักวาด
เมคเฟรนกันคับบ🥺✨✨✨
เมคเฟรนกันคับบ🥺✨✨✨